Page 198 - 044

198

ส่งคนมาหาฉัน และฉันจะไปหาเจ้า และฉันจะกล่าวว่า ไม่ ฉันม ี
ี่
หน้าทต้องมาหาเจ้า” (Ibn Abd al-Bar, 1994:383)

้
ู
ื
2) การคัดเลอก วิชาความร อาจารย์และเพื่อนฝูง
ี่
ี
ื
1.การคัดเลอกวิชาทจะเรยน
ี
ู
อัลซัรนญย์ได้กล่าวว่า
ف هيلإ جاتًح امو هنسحأ ملع لك نم راتٌخ نأ مل علا بلاطل يغبني "

" لامحا ف هنيد رمأ

“ผู้เรยนควรเลอกวิชาทด วิชาทเขามความต้องการทางศาสนาใน
ี
ี่
ื
ี
ี
ี่
ุ
ทกช่วงเวลา
(al-Zarnuji, 1986: 45)
ู
ี
ู
ี
สังเกตจากค าพูดของท่านอัลซัรนญย์จะเหนได้ว่า อัลซัรนญย์ไม่ได้ให้เสรภาพ
ี
็
็
ี่
ื
ทั้งหมดกับผู้เรยนในการเลอกวิชาเรยน แต่ มเงอนไขในการเลอกวิชาเรยน คอวิชาทด และทเปน
ื
ื่
ี
ี่
ื
ี
ี
ี
ี
ี
ิ
ิ
ื
ื
ี
ู
์
ประโยชน ดังนั้น วิชาทควรเลอกในการเร่มเรยนตามแนวคดของท่านอัลซัรนญย์ คอ วิชาความรท ี่
้
ู
ี่
ั
ั
ู
้
เกี่ยวกับการศรทธาและการรจักอัลลอฮด้วยหลักฐาน ผู้คนทตามถงแม้ว่าจะเปนการศรทธาท ี่
็
ึ
ฺ
ี่
ี่
ึ
้
ู
ึ
ู
ุ
่
็
ถกต้องแต่ในมมมองหนงเขาผู้นั้นจะเปนผู้ทบาปโดยทเขาไม่รหลักฐานและไม่ได้ศกษาหลักฐาน
ี่
ฉะนั้นควรเลอกส่งทชัดเจนมหลักฐานและมาจากท่านนบมฮัมหมัด  และจงระวังในส่งทกุข้นมา
ื
ิ
ิ
ี่
ี่
ึ
ุ
ี
ี
ใหม่”(al-Zarnuji,1986:45)
ดังนั้นอสลามถอว่าเปนศาสนาทให้เสรภาพในการเลอกทจะศกษาเล่าเรยนต้องไม่
ี่
ี
ึ
ี
ื
ิ
ื
ี่
็
ฺ
ขัดกับบทบัญญัตของอสลามและเปนแนวทางทจะน าไปส่การภักดต่อเอกองค์อัลลอฮและยังช่วยใน
ี
ิ
็
ี่
ู
ิ
ิ
การเผยแพร่อสลาม.
ื
2. การคัดเลอกอาจารย์ผู้สอน
ี
ู
อัลซัรนญย์ได้กล่าวว่า
نب داحم ةفينحوبأ راتخا امك نسلأاو عرولأاو ملعلأا راتٌخ نأ يغبنيف"
"ركفتلاو لمأتلا دعب هنع للها يضر نا ميلس