Page 183 - 044

183

่
ึ
ี
ิ
อัลกุรอานได้เสนอรปแบบของการอภปรายซงส่วนใหญ่แล้วมการเร่มต้นใน
ิ
ู
ื่
ื
ี่
ึ
ลักษณะการใช้ค าถาม หรอประโยคค าถาม หรอเกี่ยวกับเรองราวทกล่าวถงค าถามของผู้ถามใน
ื
ั
ประเด็นปญหาใดปญหาหนง เช่น พวกเขาถามเจ้าว่า ...(كنولأسي) จงถามพวกเขาว่า (مهلس) เปนต้น
ั
็
ึ
่
ี
(ดนรอหม, มปท :92)
อัลซัรนญย์ได้ก าหนดหลักการของการอภปรายไว้หลาย อย่างด้วยกัน ดังค ากล่าว
ี
ิ
ู
ิ
ุ
ิ
ู
้
ึ
ของท่านซงได้กล่าวไว้ว่า” แท้จรงแล้วจะบรรลส่งนั้น(ความร)ด้วยการสังเกตและระมัดระวังและ
่
ั
ั
การฟง และจะไม่ได้รบด้วยความโกรธและโต้แย้ง” (al-Zarnuji, 1986 : 87)
ี
ิ
ู
อัลซัรนญย์ได้ตั้งเงอนไขของการอภปรายในเรอง จรรยามารยาทของผู้อภปรายไว้
ิ
ื่
ื่
ดังน้ ี
ิ
ี่
ื
ี
1) มเจตนาทจะค้นหาสัจธรรมหรอให้ความจรงปรากฏออกมา
2) ห่างไกลจากการโกรธแค้นและโต้แย้ง
้
ื
ื
ุ
ิ
3) ไม่บดเบอนและสรางความคลมเครอ(al-Zarnuji, 1986 : 87)

2. การตั้งค าถาม (ةحراطلما)
ื
ฺ
ิ
ื
อัลมฏอรอหะฮหรอการตั้งค าถามคอการโยนค าถามหรอตั้งโจทย์ต่างๆการอภปราย
ุ
ื
่
ร่วมกันระหว่างทั้งสองฝายสลับกับค าถามและค าตอบ(Razi, n.d : 389)
ี่
ุ
ู
การเรยนรแบบตั้งโจทย์ตั้งอยู่บนพื้นฐานของการสนทนาระหว่างสองกล่มทมการ
ี
ี
้
ิ
็
ั
ิ
สลับตั้งค าถามและค าตอบ ทมจดม่งหมายเพื่อให้เหนความจรง ขจัดความสับสนทางสตปญญา และ
ี
ี่
ุ
ุ
ู
้
ี่
ี่
ิ
ขจัดอปสรรค์ต่างๆทเปนส่งกีดขวางในการศกษาหาความรทถกต้อง โดยในมมมองทางอสลาม
ิ
ู
ุ
ุ
ึ
็
ิ
ี่
ี่
ี่
็
ื
้
ู
ึ
ิ
ศกษาถอว่าจ าเปนทต้องสรางแนวคดทถกต้องและขจัดแนวคดทหลงผิด
ฺ
ี
ั
์
อัลลอฮได้ตรสในคัมภรอัลกุรอานไว้ว่า






 
             











       


         