Page 40 - 030
P. 40
40
ิ
ิ
ื่
่
ั
ี่
ื
หน้าทในการปกครองสทธตางๆของปจเจกคนให้พ้นจ ากการล่วงละเมิดหรอถูกระท าอธรรม เรองน้ ี
ี่
ี
เปนหน้าทของรฐอิสลามท จะต้องมีความรบผิดชอบในการจัดเตรยมศาลสถิตยุตธรรมทท าหน้าทใน
ั
็
ิ
ี่
ี่
ั
ี
การพิจารณาให้เปนธรรมในกรณแรงงานและคนงาน
ี
็
ิ
่
ิ
่
่
ุ
3. หลักการชูรอและการรวมมือในการบรหารจัดการ รวมทั้งการให้เกยรตตอคณคา
ี
็
็
้
ุ
การเปนมนษย์ (คนท างาน) ชูรอถือเปนกระบวนการทมั่นใจได้ว่าสามารถสรางความมั่นคงแข็งแรง
ี่
ิ
ิ
ิ
็
็
ี่
และเกดความสอดคล้องในการบรหารจัดการอิสลาม ขณะทมีความรวมมือถือว่าเปนส่งจ าเปนในการ
่
ิ
ยึดถือปฏิบัตโดยตลอด ส่งน้เราเหนได้จากค าด ารสของอัลลอฮ ฺ ทได้ตรสว่า
ี่
็
ิ
ี
ั
ั
﴿
﴾
ื
ิ
ความว่า“และจงปรกษาหารอกับพวกเขาในกจการทั้งหลาย” (อัลอิมรอน: 159)
ึ
และอัลลอ ฺ ได้ตรสอีกว่า
ั
﴿
﴾
ิ
ความว่า“และกจการของพวกเขามีการปรกษาหารอระหว่างพวกเขา” (อัลอาชูรอ
ึ
ื
: 38)
ความเปนผู้น าในการบรหารจัดการ ในอิสลาม นับว่าเปนปจจัยส าคัญพ้นฐาน และ
็
ั
็
ื
ิ
็
่
่
จะต้องมีทักษะด้านมนษย์ สัมพันธ์ในการบรหา รซงไม่ใชเปนผู้น าแบบเผด็จการ แตความเปนผู้น า
ิ
่
ุ
็
ึ
ุ
ั
ุ
้
ี่
จะต้องให้คว ามส าคัญกับกลุ่มคนในทกระดับชั้น และพรอมทจะปรบปรงแก้ไขความบกพรองหาก
่
ิ
่
็
ิ
ื่
ปรากฏอยูในองค์การเรองความเปนผู้น าในอิสลามมีความ ใกล้ชดกับการบรหารตา มสถานการณ ซัยด ิ
์
ื่
ิ
ิ
ิ
ี
ู
่
ู
นาอุมัรได้อธบายร ปแบบการบรหารรปแบบดังกล่าวว่า “เรองน้ไม่สามารด าเน นการได้เว้นแตต้อง
็
อาศัยความอ่อนโยนกับผู้ทแข็งแกรงและต้องอาศัยความแข็งกราวกับผู้ทอ่อนโยน ”ความเปนผู้น าใน
้
ี่
่
ี่
่
ี
ี่
่
่
่
ี
่
อิสลามไม่ได้อยูทผลผลิตเพียงอย่างเดยวเทานั้นและไม่ใชหวังประโยชน์ สวนตัวเพียงอย่างเดยวเทานั้น
้
่
แตจะเปนการสรางความสมดลระหว่างทั้งสองอย่างยุ ตธรรมตางหาก (Ahmad Ibrahim Abu zin, 2553:
ุ
่
็
ิ
46