Page 87 - 026
P. 87
87
1. มีนโยบายเป็นเอกภาพ มีเปูาหมายหลักของชาติเป็นเปูาหมายเดียวกัน เปูาหมาย
รอง และภารกิจหลักในการผลิตก าลังคนที่แตกต่างกัน
2. มีคลังแห่งความรู้และจุดเน้นแห่งการถ่ายเทความรู้ที่แตกต่างกัน
3. มีหลักสูตรที่มีความหลากหลายรับใช้สังคมที่แตกต่างกัน แต่สามารถต่อเนื่องกันได้
4. มีเครือข่ายเชื่อมโยงพึ่งพาอาศัยทรัพยากรซึ่งกันและกันหรือใช้ร่วมกันได้
สุชาดา ทองศุภผล (2535) ได้ศึกษาเรื่องงานบริการวิชาการแก่ชุมชนของ
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ตามการรับรู้ของผู้บริหาร ผู้เชี่ยวชาญ และผู้รับผิดชอบโครงการ พบว่า
กลุ่มผู้ตอบส่วนใหญ่ได้ให้ความส าคัญในงานบริการวิชาการแก่ชุมชนของ
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่มาก การรับรู้ในเรื่องนโยบายด้านการบริการวิชาการแก่ชุมชนมีความชัดเจน
พอสมควร และส่วนใหญ่รับรู้ว่าทุกหน่วยงานมีการด าเนินงาน การประสานงาน การจัดองค์กรรูปแบบ
การให้บริการ และการติดตามผลของงานบริการวิชาการแก่ชุมชนแตกต่างกันตามความสนใจและ
ความถนัดของหน่วยงานนั้นๆ โดยให้บริการในหลายๆรูปแบบ และเป็นลักษณะต่างคนต่างท า ไม่มี
ศูนย์กลางในการอ านวยความสะดวกให้แก่ผู้ด าเนินการจัดโครงการบริการวิชาการในด้านต่างๆ ผู้ตอบ
ส่วนใหญ่ได้ให้ข้อคิดเห็นและเสนอแนะว่า ควรจะมีหน่วยงานกลางในการจัดหาแหล่งทุนจากภายใน
และนอกประเทศ เพื่อสนับสนุนผู้ที่จะจัดท าโครงการบริการวิชาการแก่ชุมชนเป็นตัวกลางในการ
ประสานการวางแผนด าเนินงาน ตลอดจนอ านวยความสะดวกให้แก่ผู้จัดท าโครงการบริการวิชาการ
เช่น ในการจัดเตรียมเอกสาร พิมพ์เอกสาร ยานพาหนะ อ านวยความสะดวกในเรื่องบ้านพักรับรองให้
เพียงพอ และควรเป็นศูนย์รวมข้อมูลเกี่ยวกับตัวบุคลากรของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ที่ให้ความสนใจใน
ด้านนี้ มีข้อมูลเกี่ยวกับผลงานวิจัย หรือผลงานอื่นๆ ด้านบริการวิชาการแก่ชุมชน ที่อาจารย์
ข้าราชการ เจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้ท าไว้ เพื่อเป็นข้อมูลในการด าเนินงานด้านการ
บริการวิชาการต่อไป ซึ่งจะท าให้งานบริการวิชาการต่อไป ซึ่งจะท าให้งานบริการวิชากรแก่ชุมชนของ
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
สุรีย์พร พานิช (2535) ศึกษาแนวโน้มการจัดการงานบริการวิชาการของ
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ พบว่า มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้มีการจัดโครงการบริการวิชาการให้แก่กลุ่ม
ข้าราชการ รัฐวิสาหกิจและกลุ่มนักธุรกิจ มากกว่ากลุ่มเกษตรกรหรือกลุ่มประชาชนที่อยู่ในชนบท ทั้ง
จัดรูปแบบของการให้บริการในลักษณะของการฝึกอบรม จัดสัมมนา โดยใช้สถานที่ในมหาวิทยาลัย
มากกว่าการไปเผยแพร่หรือถ่ายทอดความรู้สู่ท้องถิ่นชนบท ส่วนแนวโน้มการจัดการงานบริการ
วิชาการ ได้แก่ มีการศึกษาเกี่ยวกับความต้องการของชุมชน มีการจัดโครงการบริการวิชาการใน
ท้องถิ่นเพิ่มมากขึ้น มีความร่วมมืออย่างใกล้ชิดกับหน่วยงานอื่นในการให้บริการ มีการประชาสัมพันธ ์
ทางสื่อมวลชนเพิ่มมากขึ้น เนื้อหาของการให้บริการเป็นลักษณะของการศึกษาต่อเนื่อง เน้นวิชาการ
