Page 138 - 024
P. 138
138
ด้วย ส่วนลูกที่เข้ำมหำลัยแล้วก็ต้องใช้จ่ำยเยอะขึ้น ก็ต้องดูเป็นบ้ำนๆ ...” (คุณฟำอซะฮฺ,
ิ
11 ธันวำคม 2555 )
“...บ้ำนหนึ่งเขำอำจจะเยอะกว่ำเพรำะลูกๆ เขำโตแล้ว ต้องมีค่ำใช้จ่ำยเยอะกว่ำ ลูกก๊ะยัง
เล็กเลยยังจ่ำยไม่เยอะ แต่ก่อนตอนก๊ะยังไม่มีลูกก็จะได้จ ำนวนหนึ่ง พอมีลูกก็เพิ่มมำ
หน่อยหนึ่ง แต่ของคนที่หนึ่งจะเยอะกว่ำนิดหน่อย ควำมจ ำเป็นของเขำเยอะกว่ำ แต่ก็
อยู่ในระดับที่ทั้งสองฝ่ำยพอใจนะ ...เหมือนชุดรำยอถ้ำซื้อให้ก๊ะหนึ่งพัน ก็จะซื้อให้ก๊ะ
คนที่หนึ่งหนึ่งพันเหมือนกัน คือในส่วนกำรเงินนี้จะพยำยำมให้เหมือนกัน” (คุณกัสมำ,
25 มกรำคม 2556)
“ผมจะแบ่งสำมส่วน ของตัวเองหนึ่งส่วน ของภรรยำคนละหนึ่งส่วน ส่วนของผมก็
ต้องไปดูแลค่ำเทอมลูก ซื้อโน้นซื้อนี่ให้ลูก ส่วนของภรรยำเขำก็จะใช้จ่ำยในบ้ำนและก็
ค่ำใช้จ่ำยส่วนตัวเขำ ซื้อเสื้อผ้ำ ซื้อแป้งอะไรของเขำนั้นแหละ เรำต้องจ่ำยให้ครอบคลุม
ด้วย” (คุณเฆำะซำลี, 25 มกรำคม 2556)
“ด้ำนนัฟเกำะฮฺและกำรดูแลในเรื่องต่ำงๆ ซื้ออะไรให้บ้ำนไหน ก็ต้องซื้อให้เหมือนกัน
ั
ี
้
แต่ของครอบครวก๊ะนี่คือ เรำเข้ำใจสำมี และก็ไม่เรยกรองสิทธิส่วนนั้น เรำไม่มี
หลักเกณฑ์ตำยตัว เรำอยู่บนควำมเข้ำใจมำกกว่ำ ..ดูควำมเหมำะสมเหมือนกัน ว่ำบ้ำนนี้
่
จ ำเป็นต้องใช้เท่ำไหร คือ ไม่ได้ตั้งไว้ว่ำต้องให้เดือนละเท่ำนี้ๆ” (คุณอะตีกะฮฺ, 28
ธันวำคม 2555)
ี
“บ้ำนแรกนี้ภำระจะเยอะกว่ำ ลูกๆก็เรยนกันหมด 7 คน แต่บ้ำนที่สองนี้ลูกเขำยังเล็ก
ี
ั
เพิ่งเข้ำโรงเรยนแค่สองคน แต่ก็มีรถรบส่งไปกลับ บ้ำนแรกค่ำใช้จ่ำยจะเยอะกว่ำ
รำยได้ทั้งหมดก็จะมำจำกที่นี่ คนที่สองแต่ก่อนท ำงำนเป็นลูกจ้ำงที่รำนขำยข้ำว แต่พอ
้
กลับไปอยู่บ้ำนก็ไม่มีรำยได้ เป็นแม่บ้ำน” (คุณซุลกิฟลี, 5 ธันวำคม 2555 )
เนื่องจำกทรพย์สมบัติทุกอย่ำงที่เป็นของสำมีต้องมีกำรจัดสรรให้เท่ำกันระหว่ำง
ั
บรรดำภรรยำ ผู้ให้ข้อมูลท่ำนหนึ่งจึงมีควำมคิดที่จะมีรำยได้เป็นของตนเอง โดยมีกิจกำรของตนเอง
เพื่อเป็นแผนส ำรองส ำหรับอนำคตและเป็นทุนสนับสนุนกำรศึกษำแก่ลูกๆ ในภำยภำคหน้ำ ดังที่ได้ให้
สัมภำษณ์ว่ำ
