Page 82 - 023
P. 82

70







                                       ี่
                                  ส่วนท 3   วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านส่วนบุคคล ปัจจัยด้านเศรษฐกิจ
                       และสังคม ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม และปัจจัยแรงจูงใจ ที่มีผลต่อการปรับตัวของเจ้าหน้าที่ต ารวจ

                                  3.1 การปรับตัวด้านบทบาทหน้าท  ี่

                                       จากการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับการปรบตัวด้านบทบาท
                                                                                           ั
                       หน้าที่ของเจ้าหน้าที่ต ารวจ พบว่าระดับชั้นยศ มีความสัมพันธ์กับการปรับตัวด้านบทบาทหน้าที่ของ

                       เจ้าหน้าที่ต ารวจ โดยการปรบตัวด้านบทบาทหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ต ารวจ แปรผันตามระดับชั้นยศ
                                               ั
                                                                                                  ั
                       อย่างมีนัยส าคัญทางสถิติระดับ 0.01  และระดับการศึกษา มีความสัมพันธ์กับการปรบตัวด้าน

                       บทบาทหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ต ารวจ โดยการปรบตัวด้านบทบาทหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ต ารวจจะแปร
                                                              ั
                       ผันตามระดับการศึกษา อย่างมีนัยส าคัญทางสถิตที่ระดับ 0.001 เช่นเดียวกัน ในขณะที่การปรบตัว
                                                                                                      ั

                       ด้านบทบาทหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ต ารวจจะแปรผกผันกับศาสนา อย่างมีนัยส าคัญทางสถิติที่ระดับ

                       0.001 ซึ่งสอดคล้องกับงานวิจัยของงานวิจัยของกอบกุล สนธิเวช  (2540)  ที่ได้ศึกษาความสามารถ

                                                                      ั
                                                    ่
                       ในการปฏิบัติงานของต ารวจพลรม พบว่า ระยะเวลารบราชการที่แตกต่างกันจะมีค่าเฉลี่ยของ
                       ความสามารถในการปฏิบัติงานด้านการฝึกอบรมแตกต่างกันอย่างมีนัยส าคัญทางสถิติและ

                       สอดคล้องกับแนวคิดของนงเยาว์ แก้วมรกต (2542) ที่ได้ศึกษาผลการรบรคุณภาพชีวิตการท างานที่
                                                                                    ู้
                                                                                  ั
                       มีต่อความผูกพันองค์การของพนักงานบุคคลในเขตกรงเทพฯ และปรมณฑล พบว่า ระดับต าแหน่ง
                                                                                 ิ
                                                                    ุ
                                                                                           ู้
                                                                                        ั
                       มีผลต่อการรบรคุณภาพชีวิตการท างาน โดยระดับผู้บังคับบัญชาจะมีการรบรคุณภาพชีวิตการ
                                  ั
                                     ู้
                       ท างานได้ดีกว่าระดับปฏิบัติการ
                                    ส่วนความสัมพันธ์ของปัจจัยด้านเศรษฐกิจกับการปรบตัวด้านบทบาทหน้าที่ของ
                                                                                  ั
                       เจ้าหน้าที่ต ารวจ พบว่า ความพอเพียงของรายได้มีความสัมพันธ์กับการปรบตัวด้านบทบาทหน้าที่
                                                                                      ั
                       ของเจ้าหน้าที่ต ารวจ โดยการปรบตัวด้านบทบาทหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ต ารวจ แปรผันตามความ
                                                   ั
                       พอเพียงของรายได้ อย่างมีนัยส าคัญทางสถิติระดับ 0.001 ซึ่งสอดคล้องกับงานวิจัยของดวงเดือน
                       มูลประดับ (2540 : 71) ที่กล่าวว่า รายได้แม้ไม่ใช่สิ่งที่จ าเป็นที่สุดในชีวิต แต่ก็เป็นปัจจัยที่มีอทธิพล
                                                                                                    ิ
                       ต่อความสามารถในการปรับตัวและการด าเนินชีวิตของมนุษย์

                                                                                     ั
                                    ส าหรบความสัมพันธ์ของปัจจัยด้านแรงจูงใจกับการปรบตัวด้านบทบาทหน้าที่
                                          ั
                                                                                 ั
                       ของเจ้าหน้าที่ต ารวจ พบว่า รายได้พิเศษมีความสัมพันธ์กับการปรบตัวด้านบทบาทหน้าที่ของ
                                               ั
                       เจ้าหน้าที่ต ารวจ โดยการปรบตัวด้านบทบาทหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ต ารวจ แปรผันตามรายได้พิเศษ
                                                                     ั
                       อย่างมีนัยส าคัญทางสถิติระดับ 0.001 ในขณะที่การปรบตัวด้านบทบาทหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ต ารวจ
                                            ั
                       จะแปรผกผันกับการได้รบการเลื่อนขั้นเงินเดือน (สองขั้น) อย่างมีนัยส าคัญทางสถิติระดับ 0.005
   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87