Page 425 - 022

425

์
ิ
ี
ิ
1) การฮจเราะฮไปยังอบิสสเนย
ี
ิ
หลังจากท่านนบ  ได้ประกาศเผยแผ่ศาสนาอสลามอย่างเปดเผยในนครมักกะฮ์ซงมชาว
ึ
่
ิ
ี
ั
ุ
้
มักกะฮ์หันมาสนใจและเข้ารบศาสนาอสลามมากข้น สรางความไม่พอใจให้แก่ชาวมชรกมักกะฮ์
ิ
ิ
ึ
ี
็
ุ
ี
เปนอย่างมาก พวกเขาได้กระท าทกวิธทางเพื่อสกัดกั้นและขัดขวางการดะอ์วะฮ์ของท่านนบ 
ุ
ี่
ุ
ิ
จนกระทั่งพวกเขาได้จับกุมมสลมบางคนโดยเฉพาะในกล่มผู้ทอ่อนแอมาทรมาน จองล้างจองผลาญ
ึ
ึ
่
ุ
ิ
เพื่อให้หันกลับไปส่ศาสนาเดมของพวกเขา ซงบางคนถกทารณกรรมจนถงแก่ชวิต ดังเช่น
ู
ี
ู
ครอบครวของยาสร (Al-Bayhaqi, 1988: 2/282) ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยในชวิตของบรรดาเศาะ
ั
ิ
ี
ิ
หาบะฮ์ ท่านนบ  จงคดทจะให้บรรดาเศาะหาบะฮ์ส่วนหนงอพยพออกจากนครมักกะฮ์ไปส่ ู
ึ
่
ึ
ี
ี่
ึ
ิ
ี
ุ
ุ
ี่
ิ
ี่
็
ี่
สถานททปลอดภัยกว่าน้ อบน อสหากได้เล่าถงเหตผลความจ าเปนทจะต้องอพยพออกจากนครมัก
ี
กะฮ์ว่า เมอท่านนบ  เหนความทกข์ยากของบรรดาเศาะหาบะฮ์ของท่าน ซงท่านเองไม่สามารถท ี่
ุ
ื่
็
ึ
่
ี
ึ
ุ
จะปกปองค้มครองพวกเขาได้ ท่านนบ  จงได้เสนอแนะให้แก่บรรดาเศาะหาบะฮ์เหล่านั้นว่า
้
ี
้
ี
ี่
ิ
ิ
่
ู
ิ
์
ิ
“เปนการดหากพวกทานทงหลายอพยพไปสดนแดนอบสสเนย เพราะแทจรงทนั้นมกษัตรยองค ์
ิ
่
็
ี
ั้
ั้
หนงซงไมอธรรมตอพลเมองทอยูภายใตของพระองค อกทงเปนดนแดงแหงสจธรรม จนกวา
่
็
่
ึ่
่
ี
์
ั
้
ึ่
ิ
่
ี่
่
ื
ฺ
์
ุ
่
่
่
้
ั
พระองคอลลอฮจะทรงใหทางออกใหแกพวกทาน” บรรดาเศาะหาบะฮ์กล่มหนงจงได้อพยพไปส่ ู
้
ึ
ึ
็
ี
ู
ิ
ดนแดนอบสสเนย เพราะเกรงว่าอาจจะเกิดฟตนะฮ์ต่อชวิตของพวกเขา และเปนการอพยพส่อัลลอฮ ฺ
ี
ิ
ิ
ิ
็
ิ
ิ
ี
ื
เพื่อศาสนาของพวกเขา การอพยพในคร้ ังน้ถอว่าเปนการฮจเราะฮ์คร้ ังแรกในศาสนาอสลาม (Ibn
Hisham, 1990: 1/349)
ิ
ฺ
ิ
1
ี
ในรายงานของอบน สะอด์เล่าว่า บรรดาเศาะหาบะฮ์ประกอบด้วยชาย 11 คน และหญงอก
ุ
ี่
ึ
่
ิ
4 คนแอบเดนทางออกจากนครมักกะฮ์ไปอย่างเงยบๆ ซงบางคนขสัตว์พาหนะในขณะทอกบางคน
ี่
ี
ี
ึ
ุ
ิ
ื
เดนเท้าจนถงหมู่บ้านชอัยบะฮ์ ( ) และ ณ ทนั้นได้อาศัยเรอสนค้าจ านวน 2 ล าข้ามฟากไปยัง
ิ
ี่
อบสสเนยด้วยค่าจ้างคนละครงดนาร เหตการณน้เกิดข้นในเดอนรอญับปท 5 หลังจากนบวเวาะฮ์
์
ื
ิ
ี่
ี
ี
ี
่
ึ
ิ
ุ
ุ
ี
ุ
ึ
์
็
(Ibn Sa‘d, 1990: 1/159) การอพยพไปส่อบสสเนยของบรรดาเศาะหาบะฮ์ในคร้งน้เปนการอพยพ
ิ
ิ
ี
ู
ี
ั
ี่
ึ
ี
่
ั
รอบแรกซงจะมการอพยพคร้งทสองต่อไป
ี
ี
ิ
ั
ู
ี
ี
ส าหรบรายนามเศาะหาบยาตทอพยพส่อบสสเนยรอบแรกจ านวน 4 ท่าน มดังต่อน้ (Ibn
ี่
ี
Sa‘d, 1990: 1/160)
้
ุ
ิ
ู
ิ
ฺ
ิ
ุ
ื
ี
ิ
1. ท่านหญงรก็อยยะฮ์ บนต์ รสลลลาฮ พรอมกับสามของนางคอ อษมาน อบน อัฟฟาน
ุ

1 แต่อบน สะอด์ได้น าเสนอรายชอทั้งหมดโดยใช้สายรายงานของอัลวากิดย์ปรากฏว่านับได้มชายทั้งหมด 12 คน
ุ
ื่
ิ
ฺ
ี
ี
ึ
(Ibn Sa‘d, 1990: 1/160) ซงสอดคล้องกับความเหนของอบน สัยยิด อัลนาส (Ibn Sayyid al-Nas, n.d.: 209)
่
ุ
ิ
็
ุ
และอบน อัลก็อยยิม (Ibn Qayyim Al-Jawziyah, 1998: 3/21)
ิ