Page 178 - 022
P. 178
178
ี
ิ
ิ
ิ
ี่
ี
ิ
ิ
ิ
ิ
อบสสเนย (Ibn Sa‘d, 1990: 8/78) และนางบะรอกะฮ์ อัลหะบะชยะฮ์ หญงชาวอบสสเนยทเดนทาง
ี
้
พรอมกับนางมายังนครมะดนะฮ์ (Ibn al-Athir, 1994: 7/35)
์
ุ
ึ
ี
ิ
่
์
ิ
ี
ุ
ี
ุ
ในต าราศอฮหบคอรย์มรายงายจากอมรอน อบน หศัยน เล่าไว้ว่า คร้ ังหนง คณะของท่าน
นบ ได้เดนทางไปยังสถานทแห่งหนง ในระหว่างทางได้ประสบกับภาวะการขาดแคลนน ้าอย่างง
ิ
ี
่
ึ
ี่
ุ
ิ
ิ
ี
้
ี
ี
ี
ึ
่
ุ
รนแรง ท่านนบ ได้สั่งให้อะล อบน อบ ฏอลบพรอมกับเศาะหาบะฮ์อกท่านหนงออกไปแสวงหา
ึ
่
่
ี
ึ
ุ
น ้า ระหว่างนั้นได้พบกับสตรคนหนงก าลังบรรทกน ้าบนลาตัวหนงเพื่อล าเลยงกลับไปยังบ้านของ
ี
ื่
ุ
ี
ี
ิ
ิ
ี
ี
นาง เศาะหาบะฮ์ทั้งสองได้เชญสตรคนน้ไปยังค่ายของมสลมเพื่อพบกับท่านนบ เมอสตรคนน้ ี
มาถงท่านนบ ได้พูดคยกับนางและให้เศาะหาบะฮ์น าถังน ้าทอยู่บนหลังลาของนางลงมาพรอม
ี่
้
ึ
ี
ุ
ี
ี่
ี
ื่
ิ
ิ
กับเรยกบรรดาเศาะหาบะฮ์ทกระหายน ้ามาดมน ้ากันจนอ่มเอบกันทกคน หลังจากนั้นท่านนบ ได้
ุ
ึ
ิ
คนถังน ้าให้แก่นางโดยวางไว้บนหลังลาของนางเหมอนเดม ซงในถังน ้านั้นมปรมาณน ้าเท่าเดมโดย
ื
่
ิ
ิ
ื
ี
ี
1
ี
ไม่ลดน้อยลงแต่ประการใด นอกจากน้ท่านนบ ได้สั่งให้บรรดาเศาะหาบะฮ์รวบรวมอาหาร
ิ
ื่
่
็
ึ
ี่
ี
จ านวนหนงมอบให้แก่นางเพื่อเปนการตอบแทน นางเลอมใสในพฤตกรรมทมคณธรรมของท่านน
ุ
็
ึ
บ เปนอย่างมาก เมอนางกลับไปถงหมู่บ้าน นางได้เล่าเหตการณทน่าอัศจรรย์น้ให้คนในเผ่าของ
ี
ื่
ุ
ี
ี่
์
่
ั
ู
ี่
ั้
็
ึ
ุ
ื
้
ี
็
นางฟง พรอมกับกล่าวถงท่านนบ ว่า “เขาเปนนักมายากลชนยอดทสด หรอไมก็เขาเปนรสลของ
ิ
ี่
ี่
ิ
ุ
ุ
์
ั
ิ
ฺ
ิ
พระองคอลลอฮจรง” ต่อมากองก าลังมสลมได้เข้ามาพิชตพื้นทของชาวมชรกทอยู่รอบๆ ของเผ่า
ึ
ี
่
ี
ของสตรผู้น้ แต่ไม่ได้มาเข้าไปโจมตเผ่าของสตรผู้น้แต่อย่างใด วันหนงนางได้กล่าวแก่คนในเผ่า
ี
ี
ี
้
่
่
ิ
ิ
ั
ั
ของนางว่า “ดฉนคดวา พวกมุสลมนั้นจงใจทจะไมพชตพวกเรา ท าไมพวกเราไมเขารบศาสนา
ิ
ิ
่
ิ
ี่
ิ
ื่
อสลามกันละ?” ผู้คนในเผ่าของนางเชอฟงนางและพากันเข้ารบศาสนาอสลาม (Al-Bukhari: 344)
ิ
ั
่
ั
ิ
ี
ในรายงานหะดษอกบทหนงได้กล่าวถงอทธพลของสตรผู้น้ในการเผยแผ่อสลามเข้าส่ชนในเผ่า
ิ
ิ
ู
ี
ึ
ี
ี
ึ
่
ตนเองโดยกล่าวว่า ความว่า “พระองค ์
ั
ั
้
ี
้
่
ิ
ฺ
ั
ี
่
้
อลลอฮทรงประทานทางน าใหแกชนเผากลุมน้เพราะสตรผูน้ เมอนางเขารบอสลาม ผูคนก็เขารบ
ื่
้
ี
่
้
ิ
้
อสลามดวย” (Al-Bukhari: 3571)
ี่
ี
ุ
ี
ิ
็
ิ
ขบวนการเผยแผ่ศาสนาอสลามของเศาะหาบยาตในอดตไม่ได้จ ากัดเฉพาะสตรมสลมทเปน
ี
ุ
็
ไทเท่านั้น แม้แต่สตรมสลมทเปนทาสก็เข้ามส่วนร่วมในขบวนการน้ด้วย ซงจะเหนได้ชัดว่าการเข้า
ึ
ี
ี่
่
ี
ิ
็
ี
1
ิ
ั
ิ
ึ
ึ
ื
ิ
่
ิ
ี
เปนส่วนหนงของมุอ์ญซาตของท่านนบ มุอ์ญซาต หมายถงส่งทอยู่เหนอธรรมชาต นอกเหนอสตปญญาและ
ื
็
ี่
ิ
ุ
ู
ึ
่
ี
์
ความสามารถของมนษย์ ซงพระเจ้าทรงประทานให้แก่นบของพระองค์เพอเปนสัญลักษณแห่งความเปนรสล
็
ื่
็
หรอนบของพระองค์
ี
ื