Page 25 - 018

25

ึ
ั
ิ
จะได้กินส่วนหนงจากทรพย์สนสมบัตของผู้อน ด้วยการกระทําส9ง
ิ
ิ
ื9
9
้
ู
ทเปนบาป ทั4งๆ ทพวกเจ้ารกันอยู่ “ (อัลบะเกาะเราะฮ :188)
ฺ
ี9
ี9
็
โองการอัลกุรอานข้างต้นได้บ่งช4ว่า ห้ามกินทรพย์ของผู้อนโดยทางทมชอบ และห้าม
ื9
ั
ี
ิ
ี9
ิ
ิ
็
จ่ายสนบนให้กับผู้พิพากษา เพื9อทําให้ส9งหะรอมกลับกลายเปนส9งหะลาลโดยเอาส9งต้องห้ามมา
ิ
ิ
ุ
ิ
ี9
ิ
ิ
็
ื9
แปรเปลยนสภาพและชอเพื9อให้เปนส9งทอนมัต เพราะผู้พิพากษามหน้าทตัดสนตามข้อเท็จจรงท ี9
ิ
ี
ี9
ี9
ี9
ปรากฎเท่านั4น เขาไม่สามารถแปรเปลยนสภาพหก่มจากหะรอมเปนหะลาลได้ ( Ibn Kathir,: 1999
็
ุ
:1/521)

1.3.2 อัลหะดีษที]เกี]ยวของ
้
ี
์
ี9
ั
ี9
ิ
ึ
จากการศกษาอัลหะดษทเกี9ยวข้องกับการใช้ประโยชนทรพย์สนทหะรอม พบว่าม ี
ี
ี
ี9
ึ
หะดษจํานวนมากทกล่าวถงเรองน4 ท่านเราะสล () ได้ให้ความสําคัญกับเรื9องนี4มากซึ9งผู้วิจัยจะยก
ื9
ู
8
มาบางหะดษ ดังหะดษของท่านเราะสล () บทหนึ9งที9ว่า จากอบูฮุรัยเราะฮฺ() จากท่านเราะสูล
ู
ี
ี
() กล่าวว่า :
ﻪﺑ ﺮﻣأ ﺎﲟ ﲔﻨﻣﺆﳌا ﺮﻣأ ﷲا نإو ،ﺎﺒﻴﻃ ﻻإ ﻞﺒﻘﻳ ﻻ ﺐﻴﻃ نإ ﷲا سﺎﻨﻟا ﺎﻬﻳأ ))
ً
ِ
ِ 
( ً ﺎﺤﻟﺎﺻ اﻮُ ﻠﻤﻋاو تﺎﺒ ﻴﻄﻟا ﻦﻣ ِ اﻮُﻛ ﻠُ ﻞﺳﺮﻟا ﺎﻬأ َ : ) ﺎﻳ ـﻳَ ﻞﺟو ﺰﻋ لﺎﻘﻓ ،ﲔﻠﺳﺮﳌا
ْ

ُ ُ
َ
َ
َ
َ َ
َ
ِ
ﻞﻴﻄﻳ ﻞﺟﺮﻟا ﺮﻛذ ( . ﰒ ﻢُ ﻛﺎﻨْ ـﻗزر َ َ ﺎﻣ تﺎﺒﻃ ﻴَ ﻦﻣ ِ ْ اﻮُﻛ ﻠُ ْ اﻮﻨﻣآ ﻦﻳﺬ  ِ ﻟا ﺎﻬأ َ : ) ﺎﻳ ـﻳَ لﺎﻗو
ْ َ َ
َ
َُ
َ
َ
ﻪﺑﺮﺸﻣو ماﺮﺣ ﻪﻤﻌﻄﻣو ،بر ﺎﻳ بر ﺎﻳ ،ءﺎﻤﺴﻟا ﱃإ ﻪﻳﺪﻳ ﺪﳝ ،ﱪﻏأ ﺚﻌﺷأ ،ﺮﻔﺴﻟا
(( ﻚﻟﺬﻟ بﺎﺠﺘﺴﻳ ﱏﺎﻓ ،ماﺮﳊﺎﺑ ي ﺬﻏو ،ماﺮﺣ ﻪﺴﺒﻠﻣو ،ماﺮﺣ
ُ
ิ
ความว่า: “แท้จรง อัลลอฮนั4นทรงด ไม่ทรงรบส9งใดๆ นอกจากส9ง
ิ
ี
ฺ
ิ
ั
ี
ี9
ั
ิ
ทด และแท้จรงอัลลอฮทรงสั9งใช้บรรดาศรทธาชนในส9งเดยวกันกับ
ี
ิ
ฺ
ั
ี9
ู
ทพระองค์ได้ทรงสั9งใช้บรรดาเราะสล พระองค์ตรสว่า:
ِ
ِ
ِ ِ

( ﻢﻴﻠﻋ نﻮُ ﻠﻤﻌـﺗ َ َ ِ  ﱐإ ﺎﲟ ً ﺎﳊﺎﺻ اﻮُ ﻠﻤﻋاو تﺎﺒﻴﻄﻟا َ ِ ﻦﻣ اﻮﻠﻛ ُُ ﻞﺳﺮﻟا ﺎﻬـﻳَ َ ﺎﻳ أ )



ْ
َ ْ
َ َ
َ
َ
ُ ُ
َ
ٌ
َ َ

ั
็
8 อับดลเราะหมาน บน ศ็อคร อัดเดาสย รจักในนามอบูฮรยเราะฮ รบอสลามในป ฮ.ศ. ที99 เปนเศาะหาบะฮผู้ใกล้ชดและเปนทรกของ
ิ
ี9
ฺ
ั
ุ
ั
ฺ
ฺ
ฺ
ี
้
ู
ุ
็
ฺ
ิ
ิ
ี
ท่านเราะสูล() นับเป็นเศาะหาบะฮฺที9จดจําหะดีษไว้มากที9สุดถึง 5,374 หะดีษ เสียชีวิตที9เมืองมะดีนะฮฺปี ฮ.ศ. ที957และฝังที9สุสาน
ฺ
อัลบะกีอ (al-Dhahabiy,1992:2/469, Ibn al-Jazariy,n.d.:1/700)