Page 120 - 018

120

، ﺔﻣﺬﻟا ﻞﻫأ لاﻮﻣأ ﻦﻣ لﺎﻣ ﺮﻳزﺎﻨﳋاو ﺮﻤﳋا نﻷ ؛ ﺎﻬﻌﻴﺒﻟ ﲔﻟﻮﺘﳌا ﺔﻣﺬﻟا ﻞﻫأ نﺎﻛ ، اذإ ﺎﺎﲦأ ﻦﻣ ﻚﻟذ ا وﺬﺧﺄﻳ

" ﲔﻤﻠﺴﻤﻠﻟ ﻻﺎﻣ نﻮﻜﺗ ﻻو

ุ
ความว่า หมายถงว่า ในสมัยนั4นเจ้าหน้าทมสลม ได้เอาสราและสกรเปนภาษประจําตัวและภาษทดน
ุ
ึ
ุ
ิ
ี9
ี
ี
ิ
ี9
็
ี
ุ
9
ี9
ของชาวซมมย์โดยการเอาสราและสกรทมราคาเท่ากับภาษแล้วก็เอามันไปขายให้เปนเงน ซงวิธน4 ี
ี
ี
ิ
ุ
็
ี
ิ
ึ
ุ
ิ
ุ
ิ
ิ
ฺ
เปนส9งทบลาลได้ท้วงตงและอมัรก็ได้ห้ามปราม ต่อมา อมัรได้อนโลมให้เก็บจากเงนค่าสราและ
ุ
็
ิ
ุ
ี9
ิ
ิ
็
ุ
ื
ุ
ิ
็
ี
ุ
ั
9
ุ
สกรได้ หากว่าผู้ขายนั4นเปนชาวซมมย์เอง (ไม่ใช่มสลม) เพราะสราและสกรถอเปนทรพย์สนหนง
ึ
ิ
ุ
ิ
ั
ิ
ั
็
ของชาวซมมย์ แต่ไม่ถอเปนทรพย์สนสําหรบมสลม (มสลมครอบครองไม่ได้) (abu ‘ubaid, 1983:
ี
ิ
ื
ุ
126)
็
ื9
ี9
ิ
จากเรองข้างต้นช4ให้เหนว่า ท่านเคาะลฟะฮอมัร บน อัลค็อฏฏ็อบ () ได้ห้ามเจ้าหน้าทเก็บภาษ ี
ุ
ี
ฺ
ี
ี
ิ
ิ
ุ
ุ
ุ
ุ
ี
ี
จากตัวสราและสกรของชาวซมมย์ แต่ได้แนะวิธให้ชาวซมมย์จัดการขายสราและสกรเองเสยก่อน
ี
ุ
ี
แล้วเก็บภาษจากเงนทขาย และรายงานโดยอบูอบัยดจากอมัร บน อับดลอะซซว่า :
ุ
ิ
ี9
ฺ
ี
ิ
ุ
ﻦﻣ ﻦﻳأ ﻚﻠﺒﻗ ﱵﻟا لاﻮﻣﻷا ﻞﻀﻔﺑ ﱄإ ﺚﻌﺑا : نأ ةﺎﻃرأ ﻦﺑ يﺪﻋ ﱃإ ﺰﻳﺰﻌﻟا ﺪﺒﻋ ﻦﺑ ﺮﻤﻋ ﺐﺘﻛ "
: لﺎﻗ ، ﻢﻫرد فﻻآ ﺔﻌﺑرأ ﺮﻤﳋا ر ﻮﺸﻋ ﻦﻣ ﻪﻴﻟإ : ﺐﺘﻛ ﺎﻤﻴﻓ نﺎﻜﻓ ﻪﻟ : ﻪﻔﻨﺻو ، ﻚﻟﺬﺑ ﻪﻴﻟإ ﺐﺘﻜﻓ ؟ ﺖﻠﺧد
نإو ، ﻢﻫرد فﻻآ ﺔﻌﺑرأ ﺮﻤﳋا رﻮﺸﻋ ﻦﻣ ﺮﻛﺬﺗ ﱄإ ﺖﺒﺘﻛ ﻚﻧإ ﻪﺑﺎﺘﻛ باﻮﺟ ءﺎﺟ ﷲا ، ﰒ ءﺎﺷ ﺎﻣ ﺎﻫﺎﻨﺜﺒﻠﻓ
ﺎﲟ ﱃوأ ﻮﻬﻓ ﻪﻴﻠﻋ ﺎﻫددرﺎﻓ ﻞﺟﺮﻟا ﺐﻠﻃﺎﻓ اﺬﻫ ﰊﺎﺘﻛ كﺎﺗأ اذﺈﻓ ، ﺎﻬﻌﻴﺒﻳ ﻻو ﺎﺮﺸﻳ ، ﻻو ﻢﻠﺴﻣ ﺎﻫﺮﺸﻌﻳ ﻻ ﺮﻤﳋا
" ﻢﻠﻋأ ﷲا ، ﱐإ ﱂ ﺮﻔﻐﺘﺳأ : لﺎﻗو ، فﻻﻵا ﺔﻌﺑرﻷا ﻪﻴﻠﻋ تد ﺮﻓ ﻞﺟﺮﻟا ﺐﻠﻄﻓ ، ﺎﻬﻴﻓ نﺎﻛ
75
74
ุ
ฺ
ความว่า: “อมัร บนอับดลอะซซ ได้ส่งสาส์นถึงอะดียฺ บินอัรฺตอฮฺ มีความว่า: “จง
ิ
ุ
ิ
ส่งเงนเกินกองคลังทท่านได้มาให้แก่ฉันและช4แจงด้วยว่าท่านได้มาจากไหน? ”แล้วอะดยก็ส่ง
ี
ี
ฺ
ิ
ี9
9
ึ
ี
ุ
ุ
ู
ุ
ิ
ิ
เอกสารช4แจงเปนหมวดหมู่ให้กับอมัร โดยตอนหนงระบว่า เงนจากภาษอชรการค้าสราสพันดรฮัม
ุ
ี
็
ฺ
ี9
ผู้รายงาน กล่าวอธบายว่า แล้วเราก็รอคอยอยู่อย่างนั4นระยะหนง ต่อมา จงมสาสนตอบจากอมัรว่า :
9
ิ
ึ
์
ุ
ี
ึ
ี9
ี
ฺ
ิ
ุ
ู
ทท่านได้ส่งบัญชแจ้งฉันว่า มเงนจากอชรการค้าสราสพันดรฮัมนั4น ฉันขอเรยนว่า แท้จรงแล้วสรา
ิ
ุ
ุ
ี
ิ
ี9
ี
ู
นั4น มสลมจะไปเรยกเก็บอชรไม่ได้ ดมก็ไม่ได้ ซ4อขายก็ไม่ได้ ดังนั4น เมอท่านได้รบหนังสอของฉัน
ั
ื9
ื
ื9
ุ
ิ
ี
ุ
ื
ิ
ฺ
ี
ี9
ื
ี
ี
น4แล้ว ก็จงเรยกเจ้าของเงนแล้วคนกลับให้เขา เพราะเขาคอทผู้เหมาะสมกับมันมากว่า แล้วอะดยก็
ื
ี
ี9
ู
ิ
ิ
้
เรยกเจ้าของและคนเงนสพันดรฮัมให้ พรอมกล่าวว่า “ฉันขออภัยโทษจากอัลลอฮ ฉันไม่รมาก่อน
ื
้
ฺ
จรงๆ” (Abu ‘Ubaid, 1983: 128)
ิ

ี
ี9
็
ี
ุ
ฺ
ี
ิ
็
ิ
ี9
็
ฺ
74 อุมัร บนอับดลอะซซ บนมัรวาน อัลกุเราะชยท่านเปนผู้นําของบรรดามุอมน สมัยอัลอุมะวียทซเรย เปนทรจักดว่าท่านเปนผู้ทม ี
ฺ
ิ
้
ี9
ิ
ี
ฺ
ู
ึ
ี
9
ี
ี
ี9
ิ
ความยุตธรรมและเปนผู้ทปกครองบ้านเมองทดท่านหนง เสยชวิต ป ฮ.ศ.ท 101(alZirikliy,2002:5/50)
็
ื
ี9
ี
ี9
ี
ิ
็
ิ
ี
ฺ
ิ
ฺ
ฺ
ฺ
ิ
ี
ฺ
75
ุ
็
ี
อะดย บนอัรตอฮอัลฟะซารย์อบูวาษละฮ์ อามร,ชาวดมัสก ท่านเปนผู้เฉลยวฉลาด กล้าหาย อุมัร บนอับดลอะซซแต่งตั4งเปน
ิ
ข้าหลวงทเมองบัศเราะฮ์ในปฮ.ศ.99จนกระทั4งมุอาวยะฮ์ บนยะซดเสยชวิต(alZirikliy,2002:4/219)
ี9
ี
ิ
ี
ิ
ี
ื
ี