Page 121 - 018

121

ั
ี
็
็
ี
ุ
ิ
จากเรองข้างต้นช4ให้เหนว่า ในรฐอสลามนั4น การเก็บภาษจากชาวซมมย์เปนตัวสรา
ิ
ี
ื9
็
ี9
ุ
ี
็
ื
ี9
ิ
ี9
ิ
ถอเปนส9งทไม่อนมัตในกฎหมายอสลาม แต่สามารถเก็บภาษจากมูลค่าทเปนเงนหลังจากทพวกเขา
ิ
ิ
ฺ
้
ฺ
ี
ิ
ี9
ี
ได้จัดการขายไปเรยบรอยแล้ว ดังทอะดย บนอัรตอฮได้เก็บภาษอชรการค้าสราจากชาวซมมย์ เปน
ุ
ู
็
ี
ิ
ี
ฺ
ุ
ุ
ุ
ิ
ตัวสรา หลังจากนั4นท่านได้ขาย แล้วก็เอาเงนค่าของสราทั4งหมดสพันดรฮัมส่งให้เคาะลฟะฮอมัร บน
ุ
ิ
ิ
ี9
ฺ
ี
ึ
ี
ิ
ี
ี
ุ
ฺ
ุ
ิ
อับดลอะซซ ซงเคาะลฟะฮอมัร บนอับดลอะซซได้ห้ามเก็บภาษลักษณะอย่างน4แต่ให้พวกเขาจัดการ
ิ
9
ุ
ี
้
ขายสราเสยก่อน และให้เก็บภาษจากเงนค่าสราหลังจากทพวกเขาเหล่านั4นได้จัดการขายเรยบรอย
ิ
ุ
ี9
ุ
ี
ี
แล้ว
(Qal ‘ahjiy, 1981: 510)
ี9
็
ี
ี
ื
ี
ี
2. ทัศนะนักกฎหมายอสลามหลายๆท่าน ทมความเหนในกรณคล้ายๆ กรณน4คอการ
ิ
ฺ
็
ี9
ิ
็
ั
ิ
ี
ั
ุ
จัดเก็บภาษสราโดยรฐอสลาม เปนการจัดเก็บจากราคาของมันว่า เปนส9งทพึงรบได้ เช่น อบน อัล
ิ
ก็อยยิม อัลเญาซย กล่าวว่า :
ี
ฺ
ن وﺪﻘﺘﻌﻳ ﻻو ،ﺎﻣﺮﳏ ﻦﳓ ﻩﺪﻘﺘﻌﻧ ﺎﻣ ﲔﻋ ﻦﻣ ،ﻩﲑﻏ وأ ﻦﻳﺪﻟا وأ ﺔﻳﺪﻟا وأ جاﺮﳋا وأ ﺔﻳﺰﳉا ﻦﻣ ﻢﻬﻴﻠﻋ ﺎﻣ اﻮﻟﺬﺑ اذإو
ً
ﻒﻠﺴﻟا ﻦﻣ ﻩﲑﻏو ﺪﲪأ ﺐﻫﺬﻣ اﺬﻫ : ﻢﻬﻨﻣ ﻪﻟﻮﺒﻗ زﺎﺟ ،ﺮﻳﺰﻨﳋاو ﺮﻤﳋﺎﻛ ،ﻪﳝﺮﲢ
لﻼﺣ ﻮﻫ يﺬﻟا ﺎﻧﺬﺧأ ﻢﻬﻨﻣ ﻩﺎﻧﺬﺧأ اذﺈﻓ ،ﻻﺎﻣ ﻪﻧوﺪﻘﺘﻌﻳ ﺎﻣ ﻰﻠﻋ اوﺪﻗﺎﻌﺗ ﺪﻘﻓ ﻢﻬﻨﻴﺑ ﺎﻤﻴﻓ ﺎﻫﻮﻌﻳﺎﺒﺗ اذإ ﻢﺈﻓ
ً
" ﻢﻫﺪﻨﻋ
ิ
็
็
ี
ี9
ความว่า : “เมอเขาเหล่านั4นได้ชําระค่าต่างๆ ทเปนหน้าทของพวกเขาจะเปนภาษส่วนตัว ภาษทดน
ี
ี9
ื9
ี9
ี
ั
ิ
ค่าปรบ จ่ายหน4 หรออนๆ ทเราถอเปนส9งทต้องห้าม แต่พวกเขาไม่ได้ถอว่าเปนส9งต้องห้ามแต่อย่าง
ี9
ี9
ื
ื
็
ื
ื9
ิ
็
ุ
ื
ื
ฺ
ี9
ใด เช่น สรา หรอสกร ก็ถอเปนส9งอนมัต ทพึงรบได้จากเขาเหล่านั4น นคอทัศนะของอหม่ามอะหมัด
ิ
ุ
ุ
ั
ิ
ี9
็
ื
ิ
ื9
ิ
ื
ื9
ิ
และนักกฎหมายอสลามชาวสะลัฟท่านอนๆ เพราะพวกเขานั4น เมอจะซ4อขายส9งใดในหมู่พวกเขา ก็
ื
ื9
ื
็
ิ
ิ
จะซ4อขายกันในส9งทพวกเขาถอเปนทรพยสน ดังนั4นเมอพวกเรารบเงนนั4นจากพวกเขา ก็หมายความ
ี9
ั
ิ
ั
ี9
ว่าเรารบส9งทหะลาลแล้วในทัศนะของพวกเขา ” (Ibn al-Qaiyim al-Jauziyah, 2002: 3/53)
ั
ิ
ฺ
ี
ี
็
จากคําช4แจงของอบน อัลก็อยยิม อัลเญาซยข้างต้น ช4ให้เหนว่า การทําธรกรรม
ุ
ฺ
ิ
ี
็
ื
ุ
ต่างๆระหว่างผู้ทมใช่มสลมด้วยกัน ในส9งทเปนทยอมรบหรอถกต้องตามกฎหมายของพวกเขา
ิ
ิ
ู
ี9
ี9
ี9
ิ
ั
ิ
กฎหมายอสลามให้การรบรองถอว่า การทําธรกรรมของพวกเขาเปนส9งทชอบธรรมระหว่างพวกเขา
็
ั
ื
ี9
ิ
ุ
ื
ื
็
ิ
ื
ุ
ื
ี9
ิ
ุ
เช่นเดยวกันการซ4อขายสรา หรอการซ4อขายสกร หากสังคมหรอกฎหมายของผู้ทมใช่มสลมเหนว่า
ี
ุ
ั
ั
สรา และสกรเปนทรพย์ทเปนสนค้า หรอเปนส9งทสังคมหรอกฎหมายของพวกเขายอมรบว่าเปนส9ง
ี9
็
ิ
ุ
็
ิ
็
ื
ื
ิ
ี9
็
ุ
็
ื9
ิ
ื
ทหะลาล หรอเปนส9งทถกต้องตามกฏหมาย และการทําธรกรรมซ4อขายระหว่างพวกเขาเปนเรอง
็
ู
ื
ี9
ี9
ุ
ี
ิ
ุ
ิ
ั
ปกตธรรมดากฎหมายอสลามก็ให้การยอมรบถงการมสทธrของผู้ครอบครองในสราและสกร และ
ึ
ิ
ิ
ุ
ึ
ี
ี
ิ
ื9
ิ
ิ
ี
ื
ื
ิ
เมอมการซ4อขายผู้ขายก็มสทธrในราคา ผู้ซ4อก็มสทธในสนค้า ถงแม้ว่าการค้าขายนั4น จะไปเกิดข4นใน
ึ
ิ
รฐของอสลามก็ตาม และถอว่าเปนส9งต้องห้ามสําหรบมสลมทจะฆ่าสกรของพวกเขา เมอการทํา
็
ิ
ื
ื9
ุ
ิ
ุ
ั
ี9
ิ
ั