Page 127 - 010
P. 127
107
ิ
ี่
ื
่
็
็
็
ี
ผลส าเรจมากน้อยแคไหน เพราะดรรชนช้วัดความส าเรจทแท้จรงของมุสลิมก็คอความส าเรจในการ
ี
ปฏิบัตตนและประยุกต์ใช้ค าสอนให้สอดคล้องกับหลักการของอิสลามมากน้อยเพียงใดตางหาก(อส
ิ
่
ิ
มาอีลลุตฟ จะปะกยา, 2007 : 67)
ี
ี
อัลกุรอานยังได้ก าชับให้มุสลมธ ารงไว้ซงความยุตธรรมแม้กระทั่งตอฝายตรงกัน
่
ึ
่
ิ
ิ
่
ี่
์
ฺ
ี่
ข้ามและแม้กระทั่งในบรรยากาศทอบอวลด้วยอารมณแหงความเคยดแค้น ดังทอัลลอฮ ได้ตรส
ั
่
ี
ว่า
ﮱ ﮰ ﮯ ﮮ ﮭ ﮬ ﮫ ﮪ ﮩ ﮨ ﭽ
﮽ ﮼ ﮻ ﮺ ﮹ ﮸ ﮷ ﮶ ﮵ ﮴ ﮳ ﮲
ﭼ ﯂ ﯁ ﯀ ﮿ ﮾
8
็
ี่
ิ
ฺ
ั
ี
ความว่า :“ผู้ศรทธาทั้งหลาย จงเปนผู้ปฏบัตหน้าทด้วยดเพื่ออัลลอฮ
ิ
ี่
่
ึ
ี
็
เปนพยานด้วยความเทยงธรรมและจงอย่าให้การเกลยดชังพวกหนงพวก
ิ
ี่
ิ
ใดท าให้พวกเจ้าไม่ยุตธรรม จงยุตธรรมเถิด มันเปนส่งทใกล้กับความย า
็
ิ
ฺ
็
ิ
เกรงยิ่งกว่า และพึงย าเกรง อัลลอฮ เถิด แท้จรงอัลลอฮ นั้น เปนผู้
ฺ
ทรงรอบรอย่างละเอียดในส่งทพวกเจ้ากระท ากัน”
้
ู
ิ
ี่
ฺ
(อัลมาอิดะฮ : อายะฮ 8)
ฺ
ื่
ี
่
ื
็
ฺ
เนองจากความย าเกรงอัลลอฮ คอกุญแจแหงความส าเรจทั้งโลกน้และโลกหน้า
ึ
ั
่
ึ
ื่
ฺ
็
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถือเปนเงอนไขส าคัญส าหรบการด ารงไว้ซงความยุตธรรมดังนั้นอัลลอฮ จง
ิ
์
ั
่
ั
ก าชับให้บรรดาศรทธาชนย าเกรงตอพระองค์ในทกสภาวการณและสถานท ค าสอนดังกลาวได้รบ
ี่
่
ุ
ิ
การปฏบัตโดยสมบูรณแบบจากนบมูฮัมมัด และบรรดาเศาะฮาบะฮตลอดจนผู้ทรงคณธรรม
ุ
ฺ
์
ี
ิ
ิ
ิ
ด้วยดตลอดมา ตามทได้ปรากฏในประวัตศาสตรอารยธรรมอสลาม และด้วยสาเหตทมุสลม
ิ
์
ี
ุ
ี่
ี่
ุ
ี่
ิ
่
ิ
ิ
่
ู
์
ประยุกต์ใช้หลักค าสอนดังกลาวสภาคปฏบัตอย่างสมบูรณ เปยมด้วยคณธรรมและจรยธรรมอัน
ั
ั
ิ
็
ึ
ี่
ี่
ู
ุ
ื่
่
สงสง อสลามจงเปนศาสนาทได้รบการยอมรบและเลอมใสศรทธาจากประชาคมโลกมากทสด
ั
ุ
ั
ตั้งแตอดตจวบจนปจจบัน
่
ี
้
ู
ั
มุสลิมมีความจ าเปนอย่างยิ่งทจะต้องได้รบการช้น าจากบรรดาอละมาอ์(ผู้ร)ผู้ทรง
็
ี่
ี
ุ
่
ิ
ี่
ุ
ี
ิ
็
ื
ู
ี
คณธรรม ทมบทบาทเปนผู้สบทอดมรดกจากเหลาศาสนทต พวกเขาจะช้แจงข้อสงสัย อธบายส่ง
ิ
คลุมเครอ ตอบโต้ความมดเท็จ ให้ค าช้ขาดข้อขัดแย้งและวินจฉัยประเด็นตางๆทเปนความต้องการ
่
ี
ี่
็
ื
่
ี่
ิ
์
ี
ฺ
ุ
ของประชาสังคมทสอดคล้องกับเจตนารมณของอัลกุรอานและซนนะฮ(จรยวัตรทานนบ )อัน
ิ
ี
ี
แท้จรง(อิสมาอีลลุตฟ จะปะกยา, 2007 : 48)
