Page 34 - 001
P. 34
23
การศึกษาเกี่ยวกับวัฒนธรรมฮารัปปาโดยใช้หลักฐานทางโบราณคดี ทำให้พสูจน์ได้ว่า
ิ
วัฒนธรรมฮารัปปาเป็นวัฒนธรรมที่มีความซับซ้อนและมีความยาวนาน ข้อสันนิษฐานก่อน
หน้าที่กล่าวว่าวัฒนธรรมฮารัปปาเป็นส่วนแพร่ขยายของอารยธรรมเมโสโปเตเมียได้ถูกปฏิเสธไป
ในที่สุด ดังนั้นโดยทั่วไปแล้วการศึกษาเรื่องราวในวัฒนธรรมนี้จึงแบ่งระยะเวลาเป็น 3 ช่วง
ด้วยกันได้แก่ 1) ฮารัปปาในช่วงแรกเริ่ม (early harappan) 2) ฮารัปปาในยุครุ่งเรือง (mature
harappan) และสุดท้ายคือ 3) ฮารัปปาในยุคสุดท้าย (late harappan)
แผนที่ที่ 3 แสดงแหล่งโบราณคดีในวัฒนธรรมฮารัปปา
ที่มา : https://upload.wikimedia.org/ [Online], accessed 10 September 2018.
1. วัฒนธรรมฮารัปปาในช่วงแรกเริ่ม (early harappan) จากหลักฐานที่ยัง
หลงเหลืออยู่ตามแหล่งโบราณคดีต่างๆทั้งในเขตบาลูจิสถานและบริเวณลุ่มแม่น้ำสินธุทำให้
พอที่จะสรุปวิถีการดำเนินชีวิต ลักษณะสังคม และความเชี่ยวชาญในงานฝีมือต่างๆ ของผู้คน
บริเวณบาลูจิสถานและลุ่มแม่น้ำสินธุในยุคแรกเริ่มของวัฒนธรรมฮารัปปาได้ว่า ในช่วงราว
4,000 – 3,500 ปีก่อนคริสตกาล กลุ่มคนเหล่านี้ดำเนินชีวิตด้วยวิถีทางการเกษตรควบคู่ไปกับ
ื
การเลี้ยงสัตว์ โดยในฤดูหนาวจะปลูกข้าวสาลี (wheat) ข้าวบาร์เลย์ และพชฝักตระกูลถั่ว
ในขณะที่ฤดูร้อน ซึ่งเป็นฤดูแห่งมรสุม จะปลูกฝ้าย (cotton) อินทผาลัม (dates) เมลอน
ื
(melon) และพชผักอื่นๆที่ชอบน้ำ ส่วนสัตว์ที่เลี้ยงคือ วัว ควายน้ำ แกะ และแพะ การหาของ
ป่าและการจับปลายังคงปรากฏให้เห็นและเป็นส่วนหนึ่งของการดำรงชีวิต
