Page 65 - GL002
P. 65

ี
                                ี
    จากรายงานของแคนาดาฉบับปี 2014 น้ ได้  และเดินทางเฉล่ยเป็นเวลา 7 วัน จะมีปริมาณขยะอาหาร
                      ั
 ี
 ึ
 ี
                                                ั
 รวบรวมขยะอาหารท่เกิดข้นจากการจัดเล้ยงในธุรกิจท  ี ่  ท้งส้นมากถึง 133,000 ตันต่อปี (ท้งน้ไม่รวมการเดินทาง
                                                  ี
                        ิ
 ื
 ั
 ่
 ี
 ่
 ิ
 ี
 ่
 ่
 ่
                          ้
 เกยวเนองกบการเดนทางและการทองเทยวระหวางประเทศ   ในแม่นำา)
 ได้แก่ สายการบินระหว่างประเทศ เรือสำาราญ เรือยอร์ช รถไฟ
 ระหว่างประเทศ การทหาร ภายใต้ชื่อเรียก “international      สำาหรับโรงพยาบาล จากการสุ่มรวบรวมข้อมูล
 catering waste, ICW” พบว่า เฉพาะขยะอาหารที่เกิดขึ้น  ในปี 2013 โรงพยาบาลขนาดใหญ่ในโตรอนโต พบว่าม  ี
 จากบริการสายการบินในทวีปยุโรปในปี 2009 สามารถเป็น  ขยะอาหารท่เกิดข้นในโรงพยาบาลมากกว่าวันละ 1 ตัน
                              ี
                                  ึ
                                                 ี
 อาหารให้แก่ผู้คนยากจนได้มากถึง 200,000 คนเป็นเวลา   คิดเป็นค่าใช้จ่ายให้การผลิตอาหารท่ต้องกลายเป็นขยะ
 ี
 1 ปี  ท้งน้ขยะอาหารเกิดข้นในสายการบินท่เดินทาง   มากกว่าวันละ 1.50 เหรียญแคนาดาต่อคนไข้หนึ่งคน  ในปี
 ั
 ี
 ึ
 ระยะยาว ชั้นหนึ่งและชั้นธุรกิจ โดยคิดเป็น 21% และ 12%   2010 มีอัตราการครองเตียงของคนไข้จำานวน 91,813 คน
 ั
 ตามลำาดับ ส่วนช้นประหยัดมีขยะอาหารเกิดข้นเพียง 9%   ดงนนถ้าใช้อัตราการครองเตียง 90% ต่อปี มูลค่าของ
                        ั
                        ้
 ึ
                     ั
 ื
                                  ึ
                              ี
 ท้งน้ เหตุผลสำาคัญคือจำานวนม้ออาหารท่จำาเป็นต้องให้บริการ  ขยะอาหารท่เกิดข้นในแคนาดาประมาณ 45 ล้านเหรียญ
 ี
 ั
 ี
                                           ึ
 ึ
 ี
 ท่มากข้น และโดยระเบียบกำาหนดให้อาหารที่เหลือจาก   แคนาดา สาเหตุประมาณหน่งของการเกิดขยะอาหารใน
 ิ
 ื
 ิ
 การให้บริการจะต้องท้งไปเม่อส้นสุดการเดินทาง จากการ  โรงพยาบาลก็คือ หลายโรงพยาบาลไม่ได้ประกอบอาหารเอง
                                               ึ
 ศึกษาพบว่ายังไม่มีสายการบินใดให้ความสำาคัญกับ   แต่ได้ว่าจ้างจัดทำาจากภายนอก ซ่งต้องจัดเตรียมจำานวน
                                              ื
 ความพยายามในการลดขยะอาหาร อย่างไรก็ตาม ก็ยัง   ล่วงหน้าเป็นเวลาสองวัน ทำาให้เม่อถึงเวลาให้บริการอาจ
 ี
 พบอยู่บ้าง เช่น สายการบินเอมิเรตท่บินภายในประเทศ   พบว่าคนไข้ได้จำาหน่ายหรือย้ายจากโรงพยาบาลแล้ว
 กำาหนดให้นำาอาหารท่เหลือจากการให้บริการมาให้แก่
 ี
 พนักงาน และสายการบินแควนตัสพยายามกระตุ้นให้      ขยะอาหารจากทัณฑสถานหรอคก คานวณจาก
                                                     ุ
                                                        ำ
                                                   ื
 ผู้โดยสารสั่งอาหารระหว่างการเช็คอิน   จำานวนผู้ต้องขังอายุ 18 ปีข้นไป ระหว่างปี 2010-2011
                                          ึ
                    จำานวน 163,000 คน พบว่าคาดว่ามีขยะอาหารเป็นมูลค่าถึง
    จากรายงานพบอัตราขยะอาหารต่อคนท่มีอัตรา  30 ล้านเหรียญแคนาดา
 ี
 ู
 ุ
 สงสดในธรกจเรอสำาราญ ประมาณกนว่ามเรอสำาราญทเปิด
 ั
 ื
 ุ
 ี
 ี
 ่
 ิ
 ื
 ั
 ให้บริการท่วโลกในมหาสมุทรไม่น้อยกว่า 230 สาย แม้ว่าจะ     ประเมินว่า ขยะอาหารในโรงเรียนในแคนาดา
 มีข้อมูลน้อยมากท่รวบรวมได้ แต่ก็ประเมินว่ามีขยะอาหาร  คิดเป็น 40% ของปริมาณขยะทั้งหมดที่เกิดขึ้นในโรงเรียน
 ี
 ึ
 ึ
 เกิดข้นระหว่างวันละ 0.25 กก. ถึง 5 กก. ต่อคน ซ่งตาม
 ี
 รายงานท่ศึกษาโดยมหาวิทยาลัย Brock ประมาณว่าใน      ในรายงานได้ใช้คำาว่า“food value chain’ แทน
 ปี 2001 มีผู้เดินทางเรือสำาราญจำานวน 19 ล้านคน เม่อ  ‘food supply chain’ ที่องค์การอาหารโลกใช้ก่อนหน้านี้
 ื
 คำานวณ โดยคิดว่ามีขยะอาหารเกิดขึ้นคนละ 1 กก. ต่อวัน   โดยมีเหตุผลว่า การใช้คำาว่า ‘value’ สามารถสะท้อนให้เห็น
                    ถึงความจริงท่ว่าความสำาเร็จในการจัดการปัญหาขยะอาหาร
                              ี
                    ขึ้นกับการให้ ‘คุณค่า’ ของผู้บริโภคและผู้เกี่ยวข้อง
 64                                                                           65
   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70