Page 64 - GL002
P. 64
ี
ี
จากรายงานของแคนาดาฉบับปี 2014 น้ ได้ และเดินทางเฉล่ยเป็นเวลา 7 วัน จะมีปริมาณขยะอาหาร
ิ
ั
ึ
ี
ี
ั
รวบรวมขยะอาหารท่เกิดข้นจากการจัดเล้ยงในธุรกิจท ่ ี ท้งส้นมากถึง 133,000 ตันต่อปี (ท้งน้ไม่รวมการเดินทาง
ี
่
ื
่
้
ี
่
่
่
ิ
เกยวเนองกบการเดนทางและการทองเทยวระหวางประเทศ ในแม่นา)
ี
ั
ำ
ได้แก่ สายการบินระหว่างประเทศ เรือสำาราญ เรือยอร์ช รถไฟ
ระหว่างประเทศ การทหาร ภายใต้ชื่อเรียก “international สำาหรับโรงพยาบาล จากการสุ่มรวบรวมข้อมูล
catering waste, ICW” พบว่า เฉพาะขยะอาหารที่เกิดขึ้น ในปี 2013 โรงพยาบาลขนาดใหญ่ในโตรอนโต พบว่าม ี
ึ
ี
จากบริการสายการบินในทวีปยุโรปในปี 2009 สามารถเป็น ขยะอาหารท่เกิดข้นในโรงพยาบาลมากกว่าวันละ 1 ตัน
อาหารให้แก่ผู้คนยากจนได้มากถึง 200,000 คนเป็นเวลา คิดเป็นค่าใช้จ่ายให้การผลิตอาหารท่ต้องกลายเป็นขยะ
ี
ั
1 ปี ท้งน้ขยะอาหารเกิดข้นในสายการบินท่เดินทาง มากกว่าวันละ 1.50 เหรียญแคนาดาต่อคนไข้หนึ่งคน ในปี
ี
ึ
ี
ระยะยาว ชั้นหนึ่งและชั้นธุรกิจ โดยคิดเป็น 21% และ 12% 2010 มีอัตราการครองเตียงของคนไข้จำานวน 91,813 คน
ึ
ั
ั
้
ตามลำาดับ ส่วนช้นประหยัดมีขยะอาหารเกิดข้นเพียง 9% ดงนนถ้าใช้อัตราการครองเตียง 90% ต่อปี มูลค่าของ
ั
ี
ท้งน้ เหตุผลสำาคัญคือจำานวนม้ออาหารท่จำาเป็นต้องให้บริการ ขยะอาหารท่เกิดข้นในแคนาดาประมาณ 45 ล้านเหรียญ
ี
ึ
ี
ั
ื
ึ
ี
ึ
ท่มากข้น และโดยระเบียบกำาหนดให้อาหารที่เหลือจาก แคนาดา สาเหตุประมาณหน่งของการเกิดขยะอาหารใน
ิ
ิ
การให้บริการจะต้องท้งไปเม่อส้นสุดการเดินทาง จากการ โรงพยาบาลก็คือ หลายโรงพยาบาลไม่ได้ประกอบอาหารเอง
ื
ึ
ศึกษาพบว่ายังไม่มีสายการบินใดให้ความสำาคัญกับ แต่ได้ว่าจ้างจัดทำาจากภายนอก ซ่งต้องจัดเตรียมจำานวน
ื
ความพยายามในการลดขยะอาหาร อย่างไรก็ตาม ก็ยัง ล่วงหน้าเป็นเวลาสองวัน ทำาให้เม่อถึงเวลาให้บริการอาจ
พบอยู่บ้าง เช่น สายการบินเอมิเรตท่บินภายในประเทศ พบว่าคนไข้ได้จำาหน่ายหรือย้ายจากโรงพยาบาลแล้ว
ี
กำาหนดให้นำาอาหารท่เหลือจากการให้บริการมาให้แก่
ี
ำ
ื
ุ
พนักงาน และสายการบินแควนตัสพยายามกระตุ้นให้ ขยะอาหารจากทัณฑสถานหรอคก คานวณจาก
ึ
ผู้โดยสารสั่งอาหารระหว่างการเช็คอิน จำานวนผู้ต้องขังอายุ 18 ปีข้นไป ระหว่างปี 2010-2011
จำานวน 163,000 คน พบว่าคาดว่ามีขยะอาหารเป็นมูลค่าถึง
จากรายงานพบอัตราขยะอาหารต่อคนท่มีอัตรา 30 ล้านเหรียญแคนาดา
ี
ุ
สงสดในธรกจเรอสำาราญ ประมาณกนว่ามเรอสำาราญทเปิด
ุ
ื
ั
ิ
ื
ี
ี
่
ู
ให้บริการท่วโลกในมหาสมุทรไม่น้อยกว่า 230 สาย แม้ว่าจะ ประเมินว่า ขยะอาหารในโรงเรียนในแคนาดา
ั
ี
มีข้อมูลน้อยมากท่รวบรวมได้ แต่ก็ประเมินว่ามีขยะอาหาร คิดเป็น 40% ของปริมาณขยะทั้งหมดที่เกิดขึ้นในโรงเรียน
ึ
ึ
เกิดข้นระหว่างวันละ 0.25 กก. ถึง 5 กก. ต่อคน ซ่งตาม
รายงานท่ศึกษาโดยมหาวิทยาลัย Brock ประมาณว่าใน ในรายงานได้ใช้คำาว่า“food value chain’ แทน
ี
ปี 2001 มีผู้เดินทางเรือสำาราญจำานวน 19 ล้านคน เม่อ ‘food supply chain’ ที่องค์การอาหารโลกใช้ก่อนหน้านี้
ื
คำานวณ โดยคิดว่ามีขยะอาหารเกิดขึ้นคนละ 1 กก. ต่อวัน โดยมีเหตุผลว่า การใช้คำาว่า ‘value’ สามารถสะท้อนให้เห็น
ถึงความจริงท่ว่าความสำาเร็จในการจัดการปัญหาขยะอาหาร
ี
ขึ้นกับการให้ ‘คุณค่า’ ของผู้บริโภคและผู้เกี่ยวข้อง
64 65