Page 81 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 81

59







                                     6.1.6.2   เคาะวาริจญ์
                                     เคาะวาริจญ์ หมายถึง ผู้ที่ออกจากอิมาม (ผู้นํา) ที่ถูกต้องที่เห็นชอบโดยญะมาอะฮ์

                       ไม่ว่าจะเป็นในสมัยอัลคุละฟาอ์ อัรรอชิดีน หรืออัตตาบิอีน หรือสมัยอื่นๆ  (al-Shahrastāniy,  1976  :
                       1/114)
                                     มุสลิมในสมัยท่านเราะสูลุลลอฮ์  อะบูบักรฺและอุมัร  อยู่อย่างเป็นหนึ่งเดียวไม่ม ี

                       ความแตกแยก ทุกคนเท่าเทียมกัน จนกระทั่งช่วงท้ายสมัยของอุสมาน   ได้เริ่มมีการแบ่งแยกขึ้นมา
                       ในบรรดามุสลิมเดียวกัน โดยมีกลุ่มชีอะฮ์เกิดขึ้นมาและได้ขยายตัวอย่างรวดเร็วในสมัยของท่าน

                       อะลีย์ 
                                     หลังจากได้มีเหตุการณ์เกิดขึ้นระหว่างอะลีย์ กับมุอาวิยะฮ์ที่เมืองศัฟฟีน เมื่อฝ่าย

                       มุอาวิยะฮ์เรียกร้องให้มีการตัดสินด้วยกิตาบอัลลอฮ์ ทางฝ่ายผู้สนับสนุนอะลีย์ ได้มีความแตกต่างกัน

                       ในบรรดาพวกเขา จะรับในเรื่องของการตัดสิน  (ตะฮกีม) หรือจะปฏิเสธ? มีกลุ่มหนึ่งจากบรรดาพวก
                       เขายอมรับและเสนอให้อะลีย์รับในเรื่องของการตัดสินเพราะพวกเขามองว่าพวกเขาทําการญิฮาดเพื่อ

                       ความสูงส่งของศาสนาของอัลลอฮ์ และอีกกลุ่มหนึ่งจากบรรดาของพวกเขารู้สึกหวาดกลัวกับอันตราย
                       ที่จะเกิดขึ้น เพราะมองว่ามันเป็นเรื่องการหลอกลวงและเล่ห์เหลี่ยมหรือยุทธวิธีของมุอาวิยะฮ์และ

                       พรรคพวกในการป้องกันเมื่อพวกเขารู้สึกด้วยความพ่ายแพ้

                                     หลังจากอะลีย์ ได้รับในเรื่องของการตัดสิน  (ตะฮกีม) แล้ว มุอาวิยะฮ์ได้เลือก อัมรู
                                 1
                       เบ็น อัลอาศ  เพื่อเป็นตัวแทนของเขา และฝ่ายอะลีย์ ก็ได้เลือก อะบูมูซา อัลอัชอะรีย์  2  เพื่อเป็น
                       ตัวแทน ทางกองทัพอะลีย์ ได้เกิดแยกตัวออกและได้ประกาศออกจากการภักดีต่อเขา แล้วตั้งชื่อกับ

                       พวกเขาในขณะนั้นว่า “อัลเคาะวาริจญ์” (al-Khawārij) ซึ่งพวกเขาได้มองว่าการตัดสิน (ตะฮกีม) เป็น
                       สิ่งที่ผิด เพราะพวกเขาได้เข้าในสงคราม ซึ่งเชื่อว่าความถูกต้องนั้นอยู่กับพวกเขาแล้วเรื่องนี้ไม่

                       จําเป็นต้องใช้คําชี้ขาดใหม่ และการตั้งให้คนหนึ่งเป็นผู้ตัดสินเป็นเรื่องที่สงสัย และความสงสัยนั้นจะไม่

                                                         )
                       เกิดขึ้นกับการศรัทธา แล้วได้เลือกคําที่ว่า  ﵁  إ م ح   ( ลาฮุกมะ อิลลา ลิลลาฮฺ หมายความว่า ไม่
                       มีคําชี้ขาดใดนอกจากเพื่ออัลลอฮ์เท่านั้น เป็นสัญญาณของพวกเขา และได้เรียกร้องกับอะลีย์ ให้ตัดสิน

                       ออกจากความผิดพลาดในการรับเรื่องของตะ ฮกีม และให้แก้ออกกับสิ่งที่ได้ทําการลงนามสัญญากับ

                       มุอาวิยะฮ  ์
                               เมื่อพวกเขาได้หมดความหวังจากการกลับตัวของอะลีย์ในความเห็นของพวกเขา

                       จึงได้รวมตัวและยินดีที่จะออกจากเมืองกูฟะฮ์ไปที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งใกล้กับกูฟะฮ์มีชื่อว่า  ฮะรูรออ์





                       1
                        ท่านมีชื่อเต็มว่า อัมรู เบ็น อัลอาศ เบ็น วาศิล เบ็น ฮาชิม เบ็น สะอีด อัลสะฮฺมียฺ อัลกุเราะชียฺ อะบู อับดุลลอฮ์ เสียชีวิตในปี ฮ.ศ. 43
                        (al-Zirikliy, 2002 : 5/79).
                       2
                        ท่านมีชื่อเต็มว่า อะบู มูซา อัลอัชอะรียฺ อับดุลลอฮ์  เบ็น ก็อยสฺ เบ็น สุลัยมฺ  เบ็น  ฮัฎฎาร เบ็น ฮัรบฺ เป็นเศาะฮาบะฮ์ เสียชีวิตในปี
                        ฮ.ศ. 50 หรือ 52(al-Dhahabiy, 1985 : 2/380 ; Ἰbn Sa„ad, 1990 : 6/16).
   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86