Page 37 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 37

15







                                     ความว่า : “เจ้ามิเห็นดอกหรือว่า อัลลอฮ์ทรงยกอุทาหรณ์ว่า อุปมาคําพูดที่
                                     ดี ดั่งต้นไม้ที่ดีรากของมันฝ๎งแน่นลึกมั่นคง และกิ่งก้านของมันชูขึ้นไปใน

                                     ท้องฟ้า ผลของมันจะออกมาทุกกาลเวลา โดยอนุมัติของพระเจ้าของมัน
                                     และอัลลอฮ์ทรงอุทาหรณ์แก่ปวงมนุษย์ เพื่อพวกเขาจะได้รําลึก”

                                                                             ์
                                                                                           ์
                                                                                    (สูเราะฮอิบรอฮีม : อายะฮ 24-25)
                                     อัลลอฮ์  ทรงเปรียบเทียบคําพูดแห่งการศรัทธาว่าเสมือนหนึ่งต้นไม้ที่ดีและคําพูด
                       แห่งการตั้งภาคีเสมือนหนึ่งต้นไม้ที่อับเฉา อิบนุอับบาส  กล่าวว่าคําพูดที่ดีคือ คํากล่าว  ลาอิลาฮะ

                       อิลลัลลอฮ์ และต้นไม้ที่ดีคือมุอ์มิน และในเมื่อคําพูดแห่งการศรัทธาได้ฝ๎งแน่นมั่นคงอยู่ในหัวใจของ
                       มุอ์มิน การงานของเขาจะขึ้นสู่ชั้นฟ้าและจะได้รับความสิริมงคลและได้รับการตอบแทนทุกกาลเวลา

                       (Ἰbn Kathīr, 1991 : 2/582).
                               1.2.2   อัลฮะดีษ
                        จากการศึกษาอัลฮะดีษที่เกี่ยวข้องกับเตาฮีด พบว่ามีอัลฮะดีษจํานวนไม่น้อยที่

                       กล่าวถึงเรื่องนี้ ซึ่งเป็นการยืนยันหลักการของอัลกุรอานที่ได้อธิบายเกี่ยวกับเตาฮีดให้มีความหมาย
                       และความสําคัญมากยิ่งขึ้น ซึ่งผู้วิจัยยกมาบางฮะดีษดังต่อไปนี้

                                     1.  การเรียกร้องเชิญชวนไปสู่เตาฮีดเป็นหลักการอันดับแรกของการเรียกร้องมวล

                       มนุษย์สู่อิสลาม ดังฮะดีษที่รายงานจากอิบนุ อับบาสว่า :
                                                                                  نَّ
                                                                                      نَّ
                                                                         نَّ
                                                                                              ٍ
                                                              ى
                                        ـدقػ       نَّ ً  ي        هى ل   :   نإ  ى   ى ؿا     ً نميٍ  ً    ى  إ   لا    ذاعم      عػب     ملسك    هيى   ً ٍ ى    لع    هللا   ىلص      نَّ    فى (( أ   ً  نَّ نلا
                                     ي ى ٍى
                                          ى
                                                                                 ي ى
                                                                   ى ىى
                                                                ىي
                                                                                       ى
                                                       ىى
                                                                        ى ى
                                                                                           و ً
                                                                              ً ً
                                             نَّ
                                                 ي ِّ
                                     ))       ى  اعػ  ى     هللا   اكدحوػي  ٍ  ً    ى  إ     فىأ      مهوعد   ى      ام    نَّ    ى ؿكىأ    ني  يٍى   لػف   با  ٍ   لا   ً لهى  ٍ ٍ      نم   أ    ـوػ  ى   ىى لع
                                                           ٍ ي ي ٍى
                                                                                                 ى
                                                                                ى
                                                                        ٍ ى
                                                   ىي
                                            ى ى
                                                                                            ٍ
                                     )    7372  :  2000    ،     مراخبلا   هجرخأ (
                                     ความว่า :  “เมื่อท่านนะบี   ส่งมุอาษไปที่ยะมันท่านได้กล่าวกับเขา   :  ที่
                                     ท่านไปนั้น จงไปหาชนชาติชาวคัมภีร์ สิ่งแรกที่จะต้องทําคือ การเรียกร้อง
                                                                        ์
                                     พวกเขาไปสู่ความเป็นหนึ่งเดียวแห่งอัลลอฮ  ผู้ทรงสูงส่ง”
                                                                              (บันทึกโดย al-Bukhāriy, 2000 : 7372)
                        สิ่งแรกที่จําเป็นที่สุดและวาญิบสําหรับมนุษย์คือ กล่าวคําปฏิญาณทั้งสองว่า      ไม่ม ี
                       พระเจ้าอื่นใดที่เที่ยงแท้นอกจากอัลลอฮ์และแท้จริงมุฮัมมัดนั้นเป็นศาสนทูตของอัลลอฮ  ์
                        ดังนั้นการรู้จักอัลลอฮ์          และยอมรับในความเคารพภักดีหรืออิบาดะฮ์ต่ออัลลอฮ ์
                       เพียงองค์เดียวนั้นคือแก่นแท้และจุดสุดยอดของเตาฮีดซึ่งมีความประเสริฐและมีอิทธิผลอย่างมากต่อ
                       การดําเนินชีวิตของมนุษย์ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
                        2             .  ท่านนะบีมุฮัมมัด   ได้กล่าวถึงสิทธิหน้าที่ของบ่าวที่มีต่ออัลลอฮ    ในด้าน
                                                                                              ์
                       เตาฮีดดังฮะดีษที่รายงานโดยมุอาษฺ อิบนุ ญะบัล  เล่าว่า :
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42