Page 52 - 052
P. 52

37







                                                                                     ั
                                                                                   ํ
                         ุ


                                                                                              +
                       สมนไพรไทย (suandusitcuisine.com)  ทว าส วนใหญแล+วชาวอาหรับทาตวเป)นพอคาคนกลางขาย
                       เครื่องเทศเสียมากกว า ซึ่งต+นทางของพืชเครื่องเทศแล+วอยู ที่ดินแดนเอเชียตะวันออกเฉียงใต  +
                                                        +
                                                           ู
                                                                                         +
                                                   จากขอมลขางตนไดกล าวถง เส+นทางการคาเครื่องเทศในสมย
                                                              +
                                                                     +
                                                                           ึ
                                                                 +
                                                                                                        ั
                                              ี
                                          ิ
                                       ื
                                                ั
                                                                   ู
                                                                                      ิ
                                                    ู
                                                                                             ี
                               ี
                       โบราณ ม 2 แห ง คอ อนเดยกบหมเกาะโมลุกกะ (หมเกาะเครื่องเทศ) ของอนโดนีเซย โดยพริกไทย
                       อบเชย และกระวานมาจากอินเดียเป)นหลัก ส วนอบเชย กานพลุ ลูกจันทน1เทศ และดอกจันทน1มาจาก
                                                                                              ิ
                                                                                   ั
                       โมลุโกะ ขณะที่การค+าเครื่องเทศมีมาช+านาน ในเอเชียจีนมการคาขายขงกบกานพลูกบอนโดฯ มาเป)น
                                                                           +
                                                                                 ิ
                                                                      ี
                                                                                            ั
                                                                                  ิ
                                                        ั
                                                       1
                                                                                        +
                       ระยะเวลานานกว า 300 ป‚กอนคริสตศกราช โดยชาวเกาะโมลุกกะเดนเรือคาเครื่องเทศไปไกลถง

                                                                                                         ึ
                       แอฟริกาตะวันออก และเครื่องเทศเดนทางสู อาณาจักรโรมนในเมดเตอร1 เรเนียน โดยผ านทะเลแดง
                                                      ิ
                                                                        ั
                                                                              ิ
                       หรืออ าวเปอร1เซียสู อเล็กซานเดรีย และกรุงโรมัน
                                                   นอกเหนือจากเส+นทางทะเลแล+ว ใช+เส+นทางบกค+าขาย คอ เส+นทาง
                                                                                                 ื
                       สายไหม “ผลผลิตจากหมู เกาะโมลุกกะถูกส งต อไปยังจีนและเปอร1เซีย (อิหร านปMจจุบัน) เส+นทางขนส ง
                                                                         ิ
                       เครื่องเทศทเรียก “Golden road to Samarkand” ถกใช+ตดตอกนนานนับพนป‚ โดยกองคาราวาน
                                                                              ั

                                                                                        ั
                                                                     ู
                                 ี่
                                   ึ

                                                ํ
                                             ั
                                                      ี่
                       อฐขนาดใหญถง 4,000  ตว ทาหน+าทขนเครื่องเทศจําพวกอบเชย ดอกจันทน1 พริกไทย และกานพลู
                        ู
                       จากหมู เกาะโมลุกกะและอินเดีย ขิงแห+งจากจีน เพื่อนําไปขายในตลาดอยิปต” (ภก.สรจักร ศริบริรักษ1
                                                                                     1
                                                                                                  ิ
                                                                                 ี
                                                                                             6
                                                     ี่
                                                           ี่
                       เภสัชโภชนา วารสารหมออนามัยป‚ท 19 ฉ.ท 3 www.mohanamai.com/ ไฟล1 pdf)
                                                                                                ี่
                                                                                              ุ
                                                                               ั้
                                                            ุ
                                                              ิ
                                                                      ี่

                                                     ั
                                                   ดงนั้นวัตถดบตางๆ ทกล าวมาทงหมดนั้นเป)นวัตถทชาวอาหรับ
                       นํามาใช+ในการปรุงแต งอาหารในชีวิตประจําวัน



                       6
                        เนติ  โชติช วงนธิ,  2556 สืบค+นวันที่ 16 ตุลาคม 2558.
                                 ิ
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57