Page 222 - 047
P. 222

201






                                                                  ี
                                                     ิ
                      ผูใหสมภาษณ : การวัดผลและประเมนผล ของโรงเรยนเอกชนสอนศาสนาอสลาม สังกัดส านักงาน
                                                                                      ิ
                           ั
                                  ์
                       ้
                          ้
                           ึ
                                                        ุ
                                                             ี
                                                      ั
                                            ั
                                                  ี
                      การศกษาเอกชนจังหวัดปตตานในปจจบันน้ส่วนใหญ่จะใช้เกณฑ์ในการวัดผลโดยยึดเกณฑ์ตาม
                                           ึ
                                                                                             ี
                                                              ี
                                                                                        ั
                                                                                ิ
                      หลักสตรแกนกลางการศกษาขั้นพื้นฐาน 2551 มการวัดผลและประเมนผล 4 คร้งต่อป โดยแบ่งเทอม
                            ู
                      ละ 2 คร้ง กลางภาคกับปลายภาคครบ
                                                    ั
                             ั
                      ผูวิจย :  ผู้อ านวยการคดว่าการวัดผลและประเมนผลมความส าคัญอย่างไร ด้านใดมากทสด เพราะ
                                                                                                  ุ
                                          ิ
                                                                    ี
                                                               ิ
                                                                                                 ี่
                       ้
                          ั
                      อะไรค่ะ?
                                                                                       ิ
                          ้
                                  ์
                                                                          ุ
                       ้
                                                      ิ
                           ั
                                                                                 ั
                      ผูใหสมภาษณ :  การวัดผลและประเมนผลมความส าคัญในทกด้านครบ ผมคดอย่างนั้น โดยเฉพาะ
                                                            ี
                                        ิ
                                                                            ี
                                                            ็
                      การวัดผลและประเมนผลตามสภาพความเปนจรง เพราะมันมผลต่อนักเรยน มผลต่อการเรยนใน
                                                                ิ
                                                                                     ี
                                                                                                    ี
                                                                                          ี
                                                                                                       ี
                                            ื
                      ระดับต่อไป มผลต่อการเลอกสาขาวิชาทนักเรยนสนใจตามความถนัด และเพื่ออนาคตของนักเรยน
                                                         ี่
                                                             ี
                                  ี
                                                                                  ื
                         ั
                                                     ิ
                                    ี
                                                                                        ี
                      ครบ นอกจากน้การวัดผลและประเมนผลจากการสังเกตพฤตกรรมหรอการมส่วนร่วมในการเรยน
                                                                                                       ี
                                                                          ิ
                                                                                                   ี
                                                                               ึ
                                                                                       ั
                      ของนักเรยนก็ส าคัญเช่นกันไม่ควรละเลย เพราะจะท าให้เราทราบถงสภาพ ปญหาของนักเรยนเปน
                              ี
                                                                                                        ็
                               ั
                      อย่างไรครบ
                                                                                                 ี
                                                  ี
                      ผูวิจย :  ผู้อ านวยการคดว่าควรมแนวทางการพัฒนาด้านวัดผลและประเมนผล ของโรงเรยนเอกชน
                                         ิ
                                                                                    ิ
                          ั
                       ้
                                                                          ั
                      สอนศาสนาอสลาม สังกัดส านักงานการศกษาเอกชนจังหวัดปตตานอย่างไรบ้างค่ะ?
                                                                               ี
                                  ิ
                                                         ึ
                                                                   ี
                                                                                                 ิ
                                                                                             ็
                                                                            ิ
                       ้
                      ผูใหสมภาษณ :  แนวทางการพัฒนาผมคดว่าต้องมการประเมนตามสภาพความเปนจรง ต้องให้
                                  ์
                          ้
                                                          ิ
                           ั
                                 ู
                            ู
                                                      ี่
                      ความรแก่ครผู้สอนในวิชาศาสนา ทบูรณาการกับหลักสตรในวิชาสามัญ ครทั้งวิชาสามัญและ
                                                                                          ู
                            ้
                                                                        ู
                                               ุ
                                                                                   ็
                                                     ื่
                                 ี
                                                                      ิ
                      ศาสนาต้องมการอบรม/ประชมในเรองการวัดและประเมนผล เพื่อให้เปนไปในทางเดยวกัน ต้องมี
                                                                                               ี
                                                                                           ึ
                                         ิ
                                                                                                    ี
                                                               ั
                      การวัดผลและประเมนผลอยู่อย่างสม าเสมอครบและให้เปนปจจบัน มการเข้าถงกับนักเรยนทม       ี
                                                                                                        ี่
                                                                         ็
                                                                                    ี
                                                       ่
                                                                            ั
                                                                               ุ
                      ปญหาและถามถงสภาพปญหาด้านการเรยนอย่างสม าเสมอครบ
                        ั
                                                                          ั
                                                                  ่
                                                        ี
                                            ั
                                    ึ
   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226   227