Page 301 - 044
P. 301
304
ื่
็
ี
็
5) กักตัวเดกหลังจากได้แยกย้ายจากการเล่าเรยนโดยมเงอนไขอย่าห้ามเดกในการ
ี
ิ
ิ
ั
รบประทานอาหารและดมอันเนองเด็กต้องการอาหารเพื่อความเจรญเตบโตและพัฒนาร่างกายให้
ื่
ื่
ี่
ื
้
แข็งแรง เพราะเปาหมายของการลงโทษคอ การแก้ไขและเปลยนแปลงมารยาทของเดกเท่านั้น ซง
ึ
่
็
ิ
ี
ี
ิ
ไม่ได้มเปาหมายห้ามมการเจรญเตบโตด้านร่างกายของเด็ก
้
ื
ุ
ื่
ิ
6( เงอนไขในการลงโทษทางจตใจ คอห้ามด่าและไม่ควรใช้ค าทไม่สภาพ
ี่
(
้
2)การใหรางวัล ةيدهلا )
ี
้
ี
ั
ึ
่
ี่
ผู้สอนไม่ควรทจะเรยกรองของขวัญมากกว่าค่าจ้างจากผู้เรยนซงถ้าผู้สอนรบ
ื
็
้
ั
ของขวัญจากผู้เรยนโดยความรองขอถอว่าเปนส่งทหะรอมและถ้ารบของขวัญดังกล่าวโดยปราศจาก
ี
ี่
ิ
็
ี่
การรองขอถอว่าเปนส่งทอนญาต
้
ื
ุ
ิ
3)สละเวลาเพื่อการสอน
ู
ี่
ี
ิ
ฺ
อนสะหนนได้เน้นย ้าให้ผู้สอนได้เสยสละเวลาเพื่อการสอนอย่างเต็มท โดยได้กล่าว
ี
ว่า “ผู้สอนไม่ควรทจะละท้งการสอนนอกจากว่าไม่ได้อยู่ในเวลาสอน”และท่านได้กล่าวอกว่า
ี่
ิ
“ผู้สอนควรหมั่นพยายามสละเวลาให้กับการสอน และไม่ควรทจะไปละหมาดศพนอกจากว่ามัน
ี่
็
ิ
จ าเปนจรงๆ”
่
้
ี
4)สรางความยุติธรรมและความเสมอภาคระหวางผูเรยน
้
ู
ี
ี
ี่
ิ
ฺ
อบนสะหนนได้เรยกรองความเสมอภาคระหว่างผู้เรยนทฐานะยากจนกับผู้เรยนท ี่
ุ
ี
้
ฐานะทรารวย
ี่
่
ผูเรยน
้
ี
้
ี
ฺ
แนวคิดเกี่ยวกับผูเรยนในทัศนะของอิบนุสะหนูนมีดังน้ ี
ี่
ี
ี
ี่
ี
1) มมรรยาททดงามตามแบบฉบับของท่านนบ และกฎเกณฑ์ทศาสนาได้ก าหนด
ไว้
้
์
ี
ี
2) สรางความสัมพันธอันดระหว่างผู้เรยนกับครผู้สอน
ู
ิ
ิ
็
ี
ู
3) ผู้เรยนจ าเปนต้องปฏบัตตามนัยแห่งพระมหาคัมภรอัลกุรอาน เพื่อน ามาส่ความ
์
ี
ื่
เชอมั่นในเกียรตยศอันสงส่งของพระมหาคัมภรอัลกุรอาน
ิ
ู
ี
์
ี่
ี่
ี
4) ผู้เรยนจ าเปนต้องอ่านอัลกุรอานในเวลาและสถานททเหมาะสม ไม่ควรอ่านตาม
็
ื
ถนนสาธารณะหรอในห้องน ้า
