Page 176 - 044
P. 176
176
ิ
18.ให้เกียรตเพื่อนฝูง
ู
ี
อัลซัรนญย์ได้กล่าวว่า
ن م و س رد ل ا و ملع ل ا بل ط فى ءا كرش ل ا ميظع ت :ملع ل ا ميظع ت ن م و "
" هنم ملعتي
ู
ิ
้
ิ
ื
“จากการให้เกียรตความรคอการให้เกียรตเพื่อนฝูงในการแสวงหา
ี
ู
้
ึ
ความร และผู้คนร่วมศกษาจากอาจารย์เดยวกัน”
(al-Zarnuji, 1986 : 62)
์
ื
ี
ั
ี
ี
19.มความสัมพันธและความร่วมมออันดระหว่างโรงเรยนกับครอบครว
ี
ู
อัลซัรนญย์ได้กล่าวว่า
،ذاتسلأاو ،ملعتلما :ةثلَث دج لىإ هقفتلاو ملعتلا فى جاتًح :ليقو "
" ءايحلأا ف فى ناك نإ ،بلأاو
ุ
ู
“ในการแสวงหาความรนั้นต้องท่มเทและใช้ความพยายามสามฝาย
่
้
ิ
ุ
ื
ี
ด้วยกัน คอ ผู้เรยน ผู้สอน และบดาถ้าอยู่ร่วมกันในชมชน” (al-
Zarnuji, 1986 : 68)
้
็
ู
20.รจักใช้เวลาให้เปนประโยชน์
อัลซัรนญย์ได้กล่าวว่า
ู
ี
์
“และควรใช้เวลาให้เกิดประโยชนในทกสถานการณกับทกคน”(
ุ
ุ
์
al-Zarnuji, 1986 : 90)
ื่
ึ
21.การศกษาอย่างต่อเนอง
ึ
ี
ุ
ี
ู
อัลซัรนญย์ไม่สนับสนนให้มการพักหรอหยุดเรยนในระหว่างการศกษาโดย
ื
ี
กล่าวว่า
ناهرب انذاتس أ ناكو ةفآ انهإف ةترف ملعلا بلاطل نوكي لا نأ ىغبنيو "
ر
"ليصحتلا فى ةترفلا لِ عقت لا نيأب ىئاكش ت قف انمإ:لوقي نيدلا
