Page 147 - 044

147

،زئانلجا عبتي لاو هلمع عدي لا يرجأ هنلأ ،هرمأ ف رظنلا همزلي هنم هل

" . ىضرلما ةدايع لاو
ี
ี
“ผู้สอนไม่ควรละเลยต่อผู้เรยนนอกจากเวลาทไม่มการเรยนการ
ี
ี่
ี่
สอน ไม่เปนไรทเขาจะพูดคยในขณะทเขาก าลังสอดส่องดแล
ุ
ี่
ู
็
ผู้เรยน และควรสอบถามและให้เวลากับผู้เรยน และไม่ควรทจะใช้
ี่
ี
ี
ี
็
เวลาสอนในการไปละหมาดศพนอกจากมันเปนมความจ าเปนทไม่
็
ี่
ิ
ี่
ุ
อาจเลยงได้ โดยผู้สอนสามารถใช้ดลยพินจของตนเอง เพราะ
ิ
ี่
็
ี่
ผู้สอนเปนผู้ทถกจ้างมาเพื่อสอน ไม่ควรทจะท้งการสอนไป
ู
่
ละหมาดศพ และ เยือนผู้ปวย”
(Ibn Sahnun, 1972:98-100)

ึ
11.ฝกฝนปฏิบัติ
ุ
มหัมมัดบนสะหนนได้กล่าวว่า
ู
ิ
ฺ
مبِرضيو، يننس عبس هيب اوناك اذإ ةلَصلل مهرمأي نأ ملعملل يغبني "
" رشع هيب اوناك اذإ اهيلع
“ผู้สอนควรก าชับให้ผู้เรยนละหมาดตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ และควร
ี
ลงโทษ (ด้วยการตเมอได้ท้งการละหมาด) ตอนอายุครบสบขวบ”
ิ
ี
ื่
ิ
(Ibn Sahnun, 1972:109)
สังเกตจากค ากล่าวของท่านมหัมมัดบนสะหนนข้างต้น จะเหนได้ว่าท่านได้ให้
ิ
็
ู
ฺ
ุ
็
ี่
ี
ึ
่
ิ
ี
ิ
ความส าคัญกับการฝกฝนปฏบัตในการเรยนรโดยเฉพาะการละหมาดซงมความจ าเปนอย่างยิ่งทต้อง
ึ
ู
้
ิ
ึ
ิ
ิ
ู
ใช้เทคนคการฝกฝนปฏบัตในการเรยนรเพื่อให้ผู้เรยนได้ฝกฝนปฏบัตการละหมาดอย่างถกต้อง
ี
ิ
ี
ู
้
ิ
ึ
เสมอนท่านนบได้ละหมาด เพราะท่านนบ ได้กล่าวว่า
ี
ื
ี
))
يلصأ نيومتيأر امك اولص ))
พวกท่านจงละหมาด ดังทเหนฉันละหมาด
ี่
็
(al-Bukhari,1986:598)