Page 13 - 026
P. 13

13







                                                             บทที่ 1



                                                             บทน า



                       ความเป็นมาของปัญหาและปัญหา


                                                 สถาบันอุดมศึกษาถือเป็นแหล่งความรู้ส าคัญของประเทศ ซึ่งมีหน้าที่ทั้งในการ

                       รวบรวม การผลิตและถ่ายทอดความรู้ให้แก่สังคม สถาบันอุดมศึกษา มีภารกิจหลัก 4 ประการ คือ
                       การผลิตและพัฒนาคนระดับกลางและระดับสูง การวิจัยเพื่อสร้างและพัฒนาองค์ความรู้การบริการ

                       วิชาการแก่สังคม และการท านุบ ารุงศิลปวัฒนธรรม รวมทั้งเป็นแหล่งรวมของวิทยาการหลายแขนง

                       และเป็นศูนย์รวมของนักวิชาการที่มีความรู้ความสามารถ บทบาทที่ส าคัญของสถาบันอุดมศึกษา จึง
                       เป็นตัวน าการเปลี่ยนแปลง (Change Agent) เป็นองค์กรที่ขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงของสังคมตาม

                       บทบาทและความรับผิดชอบของการเป็นสถาบันอุดมศึกษา เพื่อน าพาประเทศไปสู่สังคมที่พึง

                       ปรารถนาในที่สุด (ภาวิช  ทองโรจน์, 2551)  ส านักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.) ได้
                       ก าหนดภารกิจหลักของสถาบันอุดมศึกษา ทั้ง 4 ด้านอย่างมีดุลยภาพ ดังนี้ 1. มีหลักสูตรและการ

                       เรียนการสอนที่ทันสมัย ยืดหยุ่น สอดคล้องกับความต้องการที่หลากหลายของประเภทสถาบันและ

                       สังคม 2. มีการวิจัยเพื่อสร้างและประยุกต์ใช้องค์ความรู้ใหม่ที่เป็นการขยายพรมแดนความรู้และ
                       ทรัพย์สินทางปัญญาที่เชื่อโยงกับสภาพเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อมตามศักยภาพของ

                       ประเภทสถาบัน 3. มีการให้บริการทางวิชาการที่ทันสมัย เหมาะสม สอดคล้องกับความต้องการ ตาม
                       ระดับความเชี่ยวชาญของประเภทสถาบัน 4. มีการอนุรักษ์ ฟื้นฟู สืบสาน พัฒนา เผยแพร่วัฒนธรรม

                       ภูมิปัญญาท้องถิ่น เพื่อเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจ และความภาคภูมิใจในความเป็นไทย มีการปรับ

                       ใช้ศิลปวัฒนธรรมต่างประเทศอย่างเหมาะสม เพื่อประโยชน์ในการพัฒนาสังคมและประเทศชาต  ิ
                                                 นิธิ  เอียวศรีวงศ์ (2530) กล่าวว่า หน้าที่หลักของมหาวิทยาลัยเป็นหน้าที่ที่แยกออก

                       จากกันไม่ได้ แท้จริงหน้าที่ทั้ง 4 ด้านนี้ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ไม่มีการประสิทธิ์ประสาทวิทยาการที่
                       มีคุณค่า หากไม่ได้หมายถึงการถ่ายทอดวิชาการที่มีพื้นฐานจากการวิจัยด้วยจุดมุ่งหมายที่เห็น

                       ประโยชน์ของชุมชนเป็นเปูาหมายปลายทาง และเป็นส่วนหนึ่งของการส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม

                       ในท านองตรงกันข้าม การวิจัยที่ไม่มีความสัมพันธ์แต่อย่างใดกับเปูาหมายของการถ่ายทอดวิทยาการ
                       ไม่คิดว่าจะมีคุณประโยชน์อย่างใดแก่ชุมชน และไม่มีส่วนสร้างเสริมวัฒนธรรมเลยก็ไม่น่าจะเป็นการ

                       วิจัยที่พึงท าในมหาวิทยาลัย สอดคล้องกันกับ สุชาติ  ประสิทธิ์รัฐสินธ (2536) ที่กล่าวว่า
                                                                               ุ์
                       สถาบันอุดมศึกษาของรัฐยังมีหน้าที่เกี่ยวข้อง  และรองรับซึ่งกันและกัน จะขาดอย่างใดอย่างหนึ่งเสีย
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18