Page 183 - 024
P. 183

183





                           บรหำรจัดกำรอำรมณ์ให้ได้ มิฉะนั้นจะเสียหำยหมดเลยทั้งระบบ” (คุณเฆำะซำลี,  25
                             ิ
                           มกรำคม 2556)



                           “จะละหมำด ขอดุอำอ์กับอัลลอฮ ปกติผมก็จะไปละหมำดที่มัสญิดประจ ำอยู่แล้ว แต่ถ้ำ
                                                                                        ู้
                                                             ิ
                                                                                  ิ
                           ช่วงไหนที่เครียดมำกก็จะใช้เวลำอยู่มัสญดนำนหน่อย พออยู่มัสญดแล้วรสึกได้ว่ำสงบ
                                                   ั
                                                                                      ั
                           ขึ้นมำก มีอำยัตกุรอำนนึงที่อลลอฮฺบอกว่ำ ให้ขอควำมช่วยเหลือจำกอลลอฮฺด้วยกำร
                           อดทนและละหมำด อนนี้ส ำคัญมำก ถ้ำอลลอฮฺไม่ช่วยก็คงอยู่มำถึงทุกวันนี้ไม่ได้ ชีวิต
                                                             ั
                                             ั
                                  ั
                                                                   ั
                           ครอบครวต้องเจอบททดสอบเยอะ ต้องขอต่ออลลอฮฺตลอดเวลำ บำงทีเรำคิดว่ำหมด
                           หวังแล้ว แต่พอเรำขอช่วยจำกอัลลอฮฺ อัลลอฮฺก็ให้ทำงออกมำอย่ำงที่เรำคิดไม่ถึง” (คุณ
                           อับดุลลอฮฺ, 1 กุมภำพันธ์ 2556)


                            2) การอดทน

                                                               ั
                                  บททดสอบที่มำพรอมกับครอบครวจ ำเป็นต้องใช้ควำมอดทนอย่ำงมำก แม้ว่ำจะอยู่
                                                  ้
                   ในสถำนกำรณ์เลวร้ำยแค่ไหนก็ต้องพยำยำมถอดบทเรียนที่ดีให้ได้ ดังที่ผู้ให้ข้อมูลได้กล่ำวไว้ว่ำ

                                                                                ้
                           “ต้องไม่เอำอำรมณ์ ควำมเป็นตัวตนเดิมของตัวเองมำเรยกรองอะไรที่มำกเกินไป
                                                                            ี
                           เพรำะชีวิตครอบครวลักษณะนี้ต้องมีกำรยืดหยุ่นมำกเลย ต้องไม่ยึดติดกับควำม
                                            ั
                           ต้องกำรในดุนยำ ก็ทุกเรื่องนะ ไม่ใช่ว่ำฉันต้องใส่เสื้อผ้ำสวยๆ รำคำแพง ฉันต้องมีบ้ำน

                                   ่
                           หลังใหญ มีรถขับ ถ้ำคิดอย่ำงนี้แสดงว่ำยังไม่ผ่ำน คนที่มีควำมคิดหลุดพ้นจำกควำม
                           ต้องกำรทำงโลกแล้วเขำจะไม่เรยกรองอะไรที่เกินเลย เพรำะเขำรเป้ำหมำยชีวิตแล้ว
                                                          ้
                                                                                   ู้
                                                      ี
                           ควำมสุขของเขำคือกำรได้ท ำในสิ่งที่พระเจ้ำสั่งใช้” (คุณอะตีกะฮฺ, 28 ธันวำคม 2555)


                                                                         ี้
                           “ต้องอดทนให้มำกและก็ค่อยๆ เรียนรู้ไป ควำมอดทนนก็มีขึ้นๆ ลงๆ เหมือนกัน บำงที
                                                                                ี
                           ก็มี 80 บำงสถำนกำรณ์ก็ลดเหลือ 50 หรอไม่ก็ 30 มันขึ้นอยู่กับอหม่ำนเรำด้วย เพรำะอ ี
                                                            ื
                           หม่ำนเรำก็ขึ้นๆ ลงๆ ต้องศึกษำ ต้องเรียนรู้มำกๆ เรำเองก็ไม่ใช่จะสมบูรณ์พรอมไปทุก
                                                                                           ้
                                                                              ั
                           อย่ำง แม้คนมักจะคิดว่ำคนแรกต้องมีอหม่ำนที่สูงมำกถึงจะรบเรองอย่ำงนี้ได้ แต่เรอง
                                                                                                ื่
                                                                                 ื่
                                                           ี
                                                                                               ี
                                          ื่
                               ี
                           ของอหม่ำนเป็นเรองของหัวใจ เรำไม่สำมำรถรได้ว่ำอหม่ำนใครมีอยู่แค่ไหน อหม่ำ
                                                                   ู้
                                                                         ี
                                                                                          ิ
                           นคนที่สอง คนที่สำม หรอคนที่สี่ อำจมีมำกกว่ำคนแรกก็ได้”  (คุณฟำอซะฮฺ,  11
                                                ื
                           ธันวำคม 2555 )
   178   179   180   181   182   183   184   185   186   187   188