Page 175 - 024
P. 175

175





                           ต้องอดทนมำกๆจริงๆ ผมไม่รู้จะอธิบำยยังไง ถ้ำแค่อดทนแบบธรรมดำเหมือนคนอนๆ
                                                                                                ื่
                           มันไม่พอ มันต้องอดทนถึงขนำดสุดๆ ขั้นสุดจริงๆ” (คุณเฆำะซำลี, 25 มกรำคม 2556)



                           “ทั้งคนที่เป็นสำมีและก็ภรรยำต้องอดทนให้มำก เหมือนรถที่มีพวงมำลัยสองอน มี
                                                                                               ั
                           คนขับสองคน ต้องใช้ควำมสำมำรถในกำรคุมให้รถเคลื่อนไปยังไงก็ได้ไม่ให้ลงคู พอ

                           ถึงตรงสี่แยกอย่ำงนี้ คนหนึ่งจะเลี้ยวซ้ำย อีกคนจะไปตรง สำมีซึ่งเป็นคนกลำงก็ต้องคิด

                                                        ื
                                                                                  ิ
                                                                                             ั
                           จัดกำรให้ได้ไว้ควรไปทำงไหน หรอควรหยุดพักรถก่อนดี กำรบรหำรครอบครวแบบ
                           นี้ต้องใช้ควำมสำมำรถหลำยอย่ำงผสมกัน บำงสถำนกำรณ์ก็อำจต้องปล่อยวำง ท ำเป็น
                           ไม่รู้ไม่เห็นบ้ำง” (คุณอับดุลลอฮฺ, 1 กุมภำพันธ์ 2556)



                                                           ิ
                                                                                   ั้
                           “นบีบอกว่ำผู้ชำยต้องอภัยให้กับผู้หญงวันหนึ่งๆ อย่ำงน้อย 70  ครง ไม่ใช่เพียงผู้ชำย
                                     ิ
                           หรอก ผู้หญงก็เช่นกันต้องอภัยให้กัน ถ้ำเธออภัยให้กับสำมีของเธอ โอกำสที่เรำจะ
                                                                                      ิ
                           ทะเลำะกันมันไม่มี ถ้ำเธอจะมำหำควำมสมบูรณ์ในตัวสำมี ถ้ำเรำไม่เสรมสรำงกันและ
                                                                                          ้
                                                                      ื่
                           กัน อย่ำคิดว่ำผู้ชำยจะเข้มแข็งและท ำอะไรได้ทุกเรองอย่ำงที่เรำคิด มันเป็นไปไม่ได้
                                                                  ื่
                                                                            ั
                           หรอก ถ้ำมันไม่มีสมำธิก็ท ำอะไรไม่ได้ซักเรองหรอกครบ ขับรถก็มีปัญหำ ฉะนั้น
                           ผู้หญิงนี้ส ำคัญ” (คุณอับดุลรอเซะ, 15 มกรำคม 2556)



                                               ั้
                           “หลักกำรบรหำรบำงครงไม่ได้ผลตรงที่มนุษย์เป็นสิ่งที่ดิ้นได้ตลอดเวลำ และกำรเกิด
                                      ิ
                                                                                    ิ
                           ควำมต้องกำรแบบที่ไม่ได้ตั้งใจก็จะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลำ ฉะนั้นอสลำมจึงพูดถึงว่ำ
                           บุคคลที่ดีที่สุดในบรรดำพวกเขำคือ บุคคลที่มีควำมอดทนที่สุด ควำมอดทนเป็นหลัก

                           หนึ่งในกำรจัดกำรให้ปัญหำบำงอย่ำงหมดไป ซึ่งก็ต้องควบคู่กับกำรให้อภัย กำรไม่ถือ
                           สำนั่นเอง” (คุณริฎวำน, 23 ธันวำคม 2555)



                           ข้อพึงระวังเมื่อเกิดความขัดแย้งภายในครอบครัว
                                                    ู้
                                                                                      ่
                                                 ั
                                  1)  ไม่ควรให้ลูกรบรควำมขัดแย้งระหว่ำงพ่อแม่ กำรที่ลูกอยู่รวมในเหตุกำรณ์ควำม
                                                                                       ื
                   ขัดแย้งจะส่งผลกระทบด้ำนลบในระยะยำว อำจส่งผลให้ลูกเป็นเด็กมีปัญหำหรอเป็นเด็กก้ำวรำวอน
                                                                                                       ั
                                                                                                    ้
                   เนื่องจำกเคยชินกับกำรเห็นภำพควำมรุนแรงในครอบครัว
                           “เรื่องในบ้ำนก็มีทะเลำะ ไม่ใช่ไม่มี แต่ถ้ำจะทะเลำะก็นั่งรถไปไหนก็ได้ อยู่บนรถจะว่ำ
                           อะไรก็ว่ำมำ ด่ำอะไรก็ได้ ด่ำกันสองคน ลูกไม่ต้องได้ยิน ลูกอย่ำมำรบร อย่ำมำได้ยิน
                                                                                       ู้
                                                                                     ั
                                                                                                ื่
                           ถ้ำทะเลำะกันที่บ้ำนถึงปิดประตูในห้อง เสียงก็ออกมำข้ำงนอกอยู่ดี ลูกได้ยินแน่ เรอง
   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180