Page 349 - 022
P. 349

349







                                                                                           ื่
                                                                       ็
                       Zarqani,  1996:  4/389) นอกจากน้ ีนางยังสามารถเปนร่มโพธ์ ิ ร่มไทรในเรองศาสนาให้แก่
                                                   ี
                                                        ี
                                ิ
                                 ุ
                                    ิ
                                                                       ี
                                                                               ่
                                                                               ึ
                       ประชาชาตมสลมหลังจากท่านนบ  เสยชวิตไปแล้วได้อกเกือบครงศตวรรษ
                                                           ี
                                     ิ
                                                                           ็
                                                    ิ
                                                          ี่
                                                                                             ั
                                          ิ
                                               ็
                              ท่านหญงอาอชะฮ์เปนหญงสาวทฉลาดหลักแหลมเปนอย่างมาก นางได้รบการอบรมบ่ม
                                                         ึ
                                                            ็
                            ็
                                                                                       ิ
                                                         ่
                                                                                    ั
                                                                                             ็
                                    ี
                                                        ์
                                                                                                 ุ
                       เพาะเปนอย่างดตั้งแต่ยังเยาว์วัย อบู บักรซงเปนบดาของนางนอกจากเข้ารบอสลามเปนบคคลแรกๆ
                                                               ิ
                               ็
                                                                                           ี
                       แล้วยังเปนสหายสนทของท่านนบ  อกด้วย ซงในช่วงยุคมักกะฮ์ท่านนบ  ได้แวะเยี่ยม
                                                           ี
                                         ิ
                                                                  ึ
                                                      ี
                                                                  ่
                                                                             ี
                                                                                        ุ
                                                                                             ู
                                           ็
                                          ์
                              ั
                       ครอบครวของอบู บักรเปนประจ า และท่านนบ  เคยฝากและช้แนะให้นางอมม์ รมานภรรยาของ
                                                              ี
                                                               ็
                       อบู บักรให้การดแลอบรมแก่สาวน้อยอาอชะฮ์เปนอย่างด (Ibn Sa‘d, 1990: 8/63) และนางได้รบการ
                                     ู
                                                                      ี
                                                                                                     ั
                                                         ิ
                              ์
                                                   ู
                                                                         ็
                                                   ้
                       อบรม สั่งสอนและบ่มเพาะความรทวีเพิ่มมากข้นอย่างรวดเรวหลังจากได้อพยพและร่วมชวิตอยู่กับ
                                                                                                  ี
                                                              ึ
                       ท่านนบ  ทนครมะดนะฮ์
                                  ี่
                             ี
                                          ี
                                                                                      ึ
                                                                  ี
                                         ิ
                                     ิ
                                                                                                 ี
                              ท่านหญงอาอชะฮ์ได้จดจ าและรายงานหะดษของท่านนบ  มากถง 2210 หะดษ (Ibn al-
                                                                              ี
                                                             ี
                                             ี
                                                                                             ี่
                       Jawzi, 1997: 263)  ซงไม่มภรรยาของท่านนบ  ท่านใดหรอเศาะหาบยาตท่านใดทสามารถท่องจ า
                                        ่
                                                                                  ี
                                                                         ื
                                        ึ
                                      1
                                                                                    ึ
                       หะดษได้เท่ากับครงหนงของท่านหญงอาอชะฮ์ ด้วยเหตน้จงมการกล่าวถงค าพูดของท่านนบ  ท    ี่
                                                                         ึ
                                      ่
                                                           ิ
                          ี
                                                                                                     ี
                                                                           ี
                                                      ิ
                                                                      ุ
                                      ึ
                                                                       ี
                                          ึ
                                          ่
                                                                                                     ั
                                                                                            ั้
                                                                                 ึ
                                                                                         ้
                              ึ
                       ยกย่องถงนางว่า  “                               ”  หมายถง “พวกเจาทงหลายจงรบเอา
                                                             ้
                                                                                          ิ
                                                                             ึ
                                                                                ่
                                                  ้
                             ึ่
                                                          ี
                       ครงหนงของศาสนาของพวกเจาจากสตรแกมแดงคนน้(หมายถงทานหญงอาอชะฮ)”(  Manisa,
                                                                                      ิ
                                                                                              ์
                         ึ่
                                                                      ี
                       1996: 129)  นอกจากน้มวจนะของท่านนบ  ได้ยกย่องท่านหญงอาอชะฮ์อกความว่า
                                                          ี
                                2
                                                                                      ี
                                          ี
                                                                                 ิ
                                                                             ิ
                                           ี
                                                                               ี่
                                          ึ
                                                       ์
                              “บุรษทบรรลุถงความสมบูรณมจ านวนมาก แตไมมสตรทบรรลุถงความสมบูรณ        ์
                                                                         ี
                                    ี่
                                                         ี
                                 ุ
                                                                             ี
                                                                                     ึ
                                                                     ่
                                                                        ่
                                                                                     ิ
                                              ์
                                                                                                ั
                                  ้
                                                                                ี
                                           ิ
                              ยกเวนนางอาสยะฮภรรยาของฟาโรห และนางมัรยัม บุตรของอมรอน ส าหรบ
                                                              ์
                                                                     ื่
                                                                               ื
                                                 ิ
                                                     ์
                                         ิ
                              ความประเสรฐของอาอชะฮเหนอกวาสตรคนอนๆ นั้น เสมอนกับความประเสรฐ
                                                                                                ิ
                                                         ื
                                                            ่
                                                                 ี

                       1  ดเพ่มเตมใน Al-Diyarbakri n.d.: 1/359 และ Al-Dhahabi, 1982: 2/139
                             ิ
                          ิ
                         ู
                       2
                                                                                                 ู
                         ในต าราบางเล่มใช้ค าว่า “                ” อัลสบกีย์กล่าวว่าหะดษบทน้ไม่เปนทรจัก และอบ  ู
                                                                                             ็
                                                                                                 ้
                                                                                    ี
                                                                       ุ
                                                                                         ี
                                                                                                ี่
                                                          ี
                                                                        ็
                                                                                                  ี
                                                 ุ
                                                                                                    ี่
                                                                                ี่
                                                                                   ี
                                                                                                        ึ
                                                      ี
                                     ิ
                                                         ี่
                                                                             ี
                        อัลหัญญาญ อัลมซซย์ กล่าวว่า ทกหะดษทมค าว่า “  ” เปนหะดษทไม่มต้นต่อ เว้นแต่หะดษทบันทก
                                        ี
                                                                                                         ิ
                                                                                            ็
                                                                                                 ี
                                                                                                     ี
                                   ี
                                                             ุ
                                                                ี
                                          ี
                                                         ี
                        โดยอัลนะสาอย์หะดษเดยวเท่านั้น นอกจากน้อบน กาษรกล่าวไว้ในต ารา “  ”ว่า เปนหะดษฆอรบ ญด
                                       ี
                                                          ิ
                                                                ็
                                                       ี
                                        ุ
                        ดัน จนถงขั้นหะดษมนกัร ส่วนอัลซะฮะบย์กล่าวว่าเปนหะดษทไม่ปลอดจากข้อสงสัย (  ) ไม่ปรากฏสาย
                                     ี
                              ึ
                                                                     ี
                                                                       ี่
                                   ั
                                          ี
                                                   ุ
                                                ิ
                        รายงาน ส าหรบนักหะดษอย่างอบน หะญัรกล่าวว่า “ฉันไม่พบอสนาดของหะดษบทน้ และไม่เคยเหนอสนาด
                                                                                                     ิ
                                                                                   ี
                                                                        ิ
                                                                                                   ็
                                                                                        ี
                              ี
                                                                                                        ี
                                 ี
                        ของหะดษน้ในต าราหะดษเลยยกเว้นในต ารา “  ” ของอบน อัลอะษรซงก็ไม่ได้บอกผู้รายงาน ฉันเหนหะดษ
                                                                                                    ็
                                                                            ี
                                                                      ุ
                                                                    ิ
                                                                              ่
                                          ี
                                                                              ึ
                                                               ื่
                        ลักษณะเดยวกันน้ในต ารา “   ” ซงเปนตัวบทอนทรายงานจากอนัสว่า “                  ” แต่
                                                                 ี่
                               ี
                                                     ึ
                                     ี
                                                     ่
                                                       ็
                                  ิ
                        ก็ไม่ปรากฏอสนาดเช่นกัน” (Al-Subki,  1999:  2/201  และ Footnote  No.  2)  ผู้วิจัยได้ค้นต้นฉบับในต ารา
                                                   ี
                                                      ี
                        “      ” พบว่าต้นฉบับตัวบทหะดษน้ใช้ส านวนว่า “                    ” (Al-Daylami, 1986:
                        2/165)
   344   345   346   347   348   349   350   351   352   353   354