Page 261 - 022
P. 261

261







                                                                                      ี่
                                                    ี
                                                                                           ึ
                                                                    ิ
                                                                       ิ
                                    ี
                                                                 ็
                       แล้วก็ตาม ทั้งน้เพราะว่าปจจัยยังชพของภรรยาเปนสทธโดยตรงของนางทเกิดข้นจากผลของการ
                                             ั
                                                                                      ี
                       อะกัดแต่งงานตามชะรอะฮ์ (Al-‘Aid,  2006:  641) บทบัญญัตว่าปจจัยยังชพของภรรยาปรากฏทั้ง
                                                                           ิ
                                          ี
                                                                               ั
                                     ุ
                                                                      ็
                       ในอัลกุรอาน สนนะฮ์ของท่านนบ  และความเหนพ้องต้องกันของบรรดาอละมาอ์ (Ibn
                                                      ี
                                                                                               ุ
                       Qudamah, 1997: 11/347)
                              อัลกุรอานได้กล่าวถงการให้ปจจัยยังชพแก่ภรรยาไว้ว่า
                                               ึ
                                                       ั
                                                             ี
                                               
                                                                              
                                                                       
                                                              
                                                          
                                                    
                                                            
                                                                                  
                                                                                           
                                                                                    
                                                                                        
                                                                                     
                                                      
                                                                             
                                                                                  
                                                                            
                                                                                             
                                                                              
                                                           ่
                                                      ่
                                                ี
                                              ้
                                             ้
                                                                                          ี
                              ความว่า “ ควรใหผูมฐานะรารวยจายตามฐานะของเขา สวนผูทการยังชพของเขา
                                                                              ่
                                                                                  ้
                                                                                   ี่
                               ็
                                                                   ฺ
                                                      ่
                                            ่
                              เปนทคบแคนแกเขาก็ใหเขาจายตามทอลลอฮทรงประทานมาใหแกเขา” (Al-Talaq
                                        ้
                                                  ้
                                                              ั
                                                             ี่
                                   ี่
                                                                                     ่
                                                                                   ้
                                    ั
                              65: 7)
                                     ี
                              ท่านนบ  ได้กล่าวถงเรองไว้ความว่า
                                                ึ
                                                   ื่
                                              ่
                                                                                 ่
                                                        ั
                                                     ้
                                                                                                ่
                                                                          ื่
                                                                              ่
                                                                                     ่
                               “…ส าหรบพวกทานจะตองจดหาอาหารและเครองนุงหมแกพวกนางอยาง
                                       ั
                              เหมาะสม…” (Muslim: 1218)
                                                                                                   ุ
                                                                                               ื่
                                                                     ิ
                              จากหะดษข้างต้นอมามนะวะวีย์กล่าวว่า วะญบจะต้องให้ปจจัยยังชพและเครองน่งห่มแก่
                                                                                       ี
                                     ี
                                                                                ั
                                              ิ
                              ึ
                                                                     ุ
                       ภรรยา ซงยืนยันด้วยความเหนพ้องต้องการของบรรดาอละมาอ์ (Al-Nawawi, 1994: 8/253)
                              ่
                                              ็
                                                                                                ้
                                                                                ิ
                                            ี
                                                                           ิ
                                                                                    ุ
                                       ี
                              นอกจากน้มหะดษจากท่านหญงอาอชะฮ์เล่าว่า นางฮนด์ บนต์ อตบะฮ์ เข้ามาฟองต่อท่าน
                                                             ิ
                                        ี
                                                        ิ
                                                              ิ
                       นบ  โดยกล่าวว่า “โอทานรสลุลลอฮ แทจรงอบู สฟยานเปนคนตระหน เขาไมใหปจจยยังชพ
                                                            ้
                                             ่
                                                                                                        ี
                                                         ฺ
                                                                                       ี่
                                                                                             ่
                                                                                               ้
                                            ้
                                                                                                   ั
                                                                                                 ั
                                                  ู
                          ี
                                                                    ุ
                                                                           ็
                                     ่
                                                                       ึ
                       อยางเพยงพอ แกดฉนและลูกๆของดฉน ดวยเหตุน้ ดฉนจงแอบหยบเอาเองโดยทเขาไมร” ท่านนบ        ี
                         ่
                                                                    ั
                                                                   ิ
                                                                 ี
                                                                               ิ
                             ี
                                                                                                ่
                                                                                           ี่
                                                       ั
                                                                                                 ู
                                                                                                 ้
                                      ิ
                                                     ิ
                                       ั
                                                          ้
                                      ึ
                                                  ี่
                                                ่
                                                       ี
                                          ิ
                                                            ่
                        กล่าวว่า “เธอจงหยบเอาเทาทพอเพยงแกเธอและลูกๆ ของเธอโดยธรรม” (Bukhari: 5364) จาก
                                                    ็
                                                                                                    ี
                                                                               ิ
                           ี
                                                                        ็
                                                                                  ี่
                                                                                            ั
                       หะดษบทน้อบน หะญัรกล่าวว่าเปนหลักฐานแสดงให้เหนว่าวาญบทจะต้องให้ปจจัยยังชพอย่าง
                                  ิ
                                 ี
                                     ุ
                       พอเพียงแก่ภรรยา (Ibn Hajar, 2005a: 11/268)
                                                     ุ
                                                                                                    ี
                                                ิ
                                                                                         ึ
                                                                                         ่
                                                                                ี
                               ี
                                                                 ิ
                                                   ุ
                              มรายงานจากหะกีม อบน มอาวียะฮ์ จากบดาของเขาเล่าว่า มชายคนหนงถามท่านนบ  ว่า
                                                                                                      ้
                                                                                                  ื่
                       “อะไรคอสทธของภรรยาทมตอสาม ?” ท่านนบ  ตอบว่า “ใหอาหารแกนางเมอเจาได                 ้
                                                                                   ้
                                                                                            ่
                                 ิ
                                    ิ
                              ื
                                                                    ี
                                                  ี
                                                ี่
                                                         ี
                                                   ่
                       รบประทานอาหาร ใหเสอผาแกนาง เมอเจาไดใสเสอผา อยาไดตบตใบหนาของนาง และอยาไดดู
                                                                   ื
                                                                   ้
                                                        ื่
                                                                            ้
                                                              ้
                                                                                      ้
                                                                 ่
                                                           ้
                                                                         ่
                                                  ่
                                                                     ้
                                            ื
                                                                                                     ่
                                                                                                        ้
                                            ้
                                              ้
                        ั
                                          ้
                                                                                 ี
                                             ่
                                      ่
                                                             ้
                                                                                         ่
                                                         ้
                                                                 ่
                       ถูกดูแคลนนาง อยาขับไลนางออกจากบานเวนแตเปลยนทนอนภายในบานเทานั้น” (Ibn  Majah:
                                                                                    ้
                                                                         ี่
                                                                     ี่
                            1
                       1850)
                                        ี่
                                                                                             ี
                              สามวาญบทจะต้องให้ปจจัยยังชพแก่ภรรยาต่อเมอมเงอนไข 3 ประการดังน้ 1) มีการสมรส
                                                  ั
                                                                          ื่
                                                                         ี
                                     ิ
                                                                      ื่
                                 ี
                                                        ี
                       ทถกต้องตามชะรอะฮ์  2) ภรรยาได้มอบตัวให้แก่สาม  และ 3) ภรรยาได้ภักดต่อสาม (Zaydan,
                                                                                           ี
                                                                                                 ี
                        ี่
                                      ี
                                                                      ี
                          ู
                                                                                                        ิ
                                                                                                    ี่
                       1993:  8/156) และนักวิชาการมทัศนะทหลากหลายเกี่ยวกับชนดและปรมาณปจจัยยังชพทวาญบ
                                                                                                 ี
                                                                             ิ
                                                                                          ั
                                                                                     ิ
                                                  ี
                                                         ี่

                       1  อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮห (Al-Albani, 1997b: 2/120)
                                                    ์
                                         ็
                                                  ี
                                   ิ
                                              ี
                               ี
   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266