Page 52 - 021
P. 52
52
ิ
ู
่
ื่
็
ู
้
“พระองค์ทรงรดว่า อาจมบางคนในหม่พวกเจ้าเปนคนปวย และบางคนอนๆ ต้องเดนทางไป
ี
ี
ื่
ฺ
ิ
ื่
ู
ฺ
ุ
ดนแดนอนเพื่อแสวงหาความโปรดปรานของอัลลอฮ และบางคนอนต่อส้ในหนทางของอัลลอฮสบ
ฺ
ุ
ฮ” (อัลมซซัมนล 73:20)
ิ
ั
ิ
ี
อบรอเฮ็ม ณรงค์รกษาเขต (2549: 19-21) ได้เขยนตัวอย่างบางประการของเทคนค
ิ
ี
และวธการสอนของท่านนบมฮําหมัดซึ่งสรุปได้ดังนี้เทคนิคการยํ้าหากท่านเห็นว่าเรื่องใดมี
ิ
ู
ี
ี
ิ
ี่
ิ
ิ
ความสําคัญท่านก็จะกล่าวยํ้าหลาย ๆ คร้ ังและบ่อยคร้ ังทท่านปฏบัตเช่นน้1.เทคนคการตั้งคําถาม
ู
ื่
ี
ึ
บางคร้ ังเมอท่านต้องการดงดดความสนใจของผู้เรยน ท่านก็เริ่มด้วยการตั้งคําถาม2.เทคนิคการ
ี
ี่
ิ
ุ
อปมา บ่อยคร้ ังทท่านศาสดา ได้ใช้เทคนคน้ ในการสอนหลักการทางศาสนาแก่บรรดาศอฮาบะฮ
ิ
ี
เพราะวธน้จะทําให้เข้าใจหลักคําสอนได้อย่างแท้จรง 3.เทคนคการใช้บทบาทสมมต 4.การใช้สอ
ิ
ื่
ิ
ี
ุ
ิ
ี
ี
การเรยนการสอนในการเรยนการสอนของศาสดาบางคร้ ังท่านจะนําสื่อการเรียนการสอนมา
ึ
ู
ประกอบการอธบาย การจัดการเรยนการสอนของครสอนอสลามศกษาต้องอาศัยความสขุม
ุ
ิ
ิ
ี
ี
ี
ี่
ี
ี
รอบคอบ ม บคลกภาพทดโอบอ้อมอาร รจักเอาใจใส่ เปนมตรทดมความยุตธรรม เข้าใจความ
ิ
ี่
ู
้
ิ
็
ี
ุ
ิ
ั
ี
ึ
แตกต่างและความต้องการของผู้เรยนแต่ละคนและเข้าใจถงปญหาต่าง ๆ ของผู้เรียนได้ ความหมาย
ื
ี
์
ี
์
ของการจัดการเรยนการสอนคอการจัดกิจกรรมประสบการณหรอสถานการณใดๆทมความหมาย
ี่
ื
ิ
ี
กับผู้เรยนให้ผู้เรยนได้ลงมอปฏบัตและปฏสัมพันธ์กับส่งเหล่าน้ด้วยตนเอง โดยการสังเกต วิเคราะห ์
ิ
ี
ิ
ื
ี
ิ
ุ
ิ
้
ิ
ิ
ิ
ปฏบัต สรป เพื่อสรางนยามความหมายและผลตองค์ความรู้ด้วยตนเอง ทําให้เกิดการเรียนรู้ทุกด้าน
ิ
ิ
อย่างสมดล และการสอนก็สามารถดําเนนไปอย่างม ประสทธภาพ และการเรยนรของผู้เรยนก็
ี
้
ิ
ี
ู
ุ
ี
ี่
ุ
สามารถ บรรลส่จดประสงค์ การสอนทกําหนดไว้
ุ
ู
็
ิ
ุ
ิ
ุ
นเลาะ แวอเซง( 2551: 36) ปราชญ์มสลม เช่น อัลฟารอบี (Al-Farabi)
ิ
(ค.ศ. 870-950) อบน ซนา (IbnSina) (ค.ศ. 980-1037) อัลฆอซาล (Al-Ghazali) (ค.ศ. 1058-1111)
ี
ิ
ุ
้
ุ
ู
และอบน ค็อลดน (IbnKhaldun) (ค.ศ. 1332-1406) ได้ให้ความสําคัญต่อความรและได้สรางสารบท
้
ิ
ู
็
ี
้
ื
ู
้
จําแนกความรไว้หลายแบบ การจําแนกความรตามแนวทางของอัลฆอซาลถอเปนการต่อยอดศาสตร ์
ู
แห่งการจําแนกประเภทความรทพัฒนาข้นโดยปราญช์รุ่นก่อนๆ อัลฆอซาลีได้จําแนกความรู้ที่
ี่
ึ
ู
้
แตกต่างกัน ดังน้ ี
ี
์
1. ศาสตรเชงทฤษฎและปฏบัต ิ
ิ
ิ
ี
ุ
ุ
ี
2. ศาสตรหฎรย์ (Huduri) และหศูลย์ (Husuli)
์
ู
์
์
3. ศาสนศาสตร (al-Shari’ah) และพุทธศาสตร (al-Aqliyah)
ิ
์
์
4. ศาสตรภาคบังคับเฉพาะ (Fard’ ain) คอศาสตรบังคับสําหรับปัจเจกบุคคล และศาสตร์
ื
