Page 63 - 015
P. 63
63
ึ
็
หะดษทั้งสองข้างต้น กล่าวถงบทบาทและหน้าทของอหม่ามในฐานะเปนผู้ปกครอง
ิ
ี
ี่
ู
ต้องคอยสอดส่องดแลผู้ใต้ปกครอง และเขาจะถกตรวจสอบและต้องรบผิดชอบในเรองเกี่ยวกับ
ั
ู
ื่
ี
ี่
็
ื
ิ
ี
ี่
ิ
ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ดังนั้น ผู้เปนผู้น าหรออหม่ามทดนั้นต้องมคณสมบัตทดงามด้วย
ี
ุ
ี่
ี
ี่
ึ
ื่
ิ
ื
เดมง (Deming) กล่าวถงผู้น าทดว่า ผู้น าทดคอ ผู้ทสามารถสรางภาวะผู้น าให้เกิดแก่ผู้อน
้
ี
ี่
ั
ั
รบฟงประชาชนและให้อภัยต่อความผิดของพวกเขาเหล่านั้น และมหาเธย์ โมฮาหมัด
ี่
ี
์
็
ี่
ี
นายกรฐมนตรมาเลเซย กล่าวว่า ผู้น าทดจะต้องเปนนักวางแผนทมองการณไกล ดังปรากฏในค าพูด
ั
ี
ื่
ี่
ของท่านทว่า ข้าพเจ้าเชอว่าผู้น าควรมองไปข้างหน้าให้ยาวไกล แต่ไม่ควรมองเพียงเพื่อทจะได้มา
ี่
ซงผลอย่างฉับพลัน (Naceur Jabnoun, 2548 : 108-111) จงปฏเสธไม่ได้ว่า หน่วยงานทประสบ
่
ึ
ิ
ึ
ี่
ี
ี่
ี
ี
็
์
ความส าเรจนั้นย่อมเกิดจากผู้น าทด และลักษณะของผู้น าทดนั้นมความเกี่ยวข้องสัมพันธกับตัวผู้น า
ี่
ิ
คณสมบัต และบคลกภาพของผู้น า ท่านศาสดามูฮัมมัด× กล่าวว่า
ุ
ุ
ิ
َ نوُْلَصُتَو ،ْمُكْيَلَع َ نوُْلَصَُو ،ْمُكَنوُْبِحـَُو ْ مـُهـَنوُْبِحـُت َ نيِذَّلا ُ مُكِتَّمِئَ أ ُ راَيِخ «
ي
ي
ْ مـُهـَنوُنَعْلَتَو ،ْمُكَنوُضِغـْبُيَو ْ مـُهـَنوُضِغـْبُت َ نيِذَّلا ُ مُكَِّمِئَ أ ُ راَرِشَو ،ْمـِهـْيَلَع
ت
ُ مُكيِف اوُماَقَ أ لا . اَ م « : َ لاَقَف ؟ِفْيَّسلاِب ْ مـُهُذِباَنُن لاَفَ أ لا َ لوُسَر : اَ ي َ ليِق » ْ مُكَنوُنَعْلَيَو
اوُعِزَْت لاَو ،هـُلَمَع اوُهَرْكاَف ُ هـَنوُهَرْكـَت ً ائْيَش ْ مُكِتلاُو ْ نِم ْ مـُْيَأَر اَذإَو ،َةلاَّصلا
ن
ت
.» ٍ ةَعاَط ْ نِم ً ادَ ي
ความว่า “รายงานจากเอาฟฺ บน มาลก จากท่านนบ × กล่าวว่า “ผู้น าทด ี
ี่
ี
ิ
ิ
ื
ั
ั
ี่
ของพวกท่านคอ บรรดาผู้ทพวกเขารกพวกท่านและพวกท่านก็รกต่อพวกเขา
พวกเขาขอพรให้แก่พวกท่านและพวกท่านก็ขอพรให้แก่พวกเขา ส่วนผู้น าท ี่
ี่
ี
ื
เลวของพวกท่าน คอ บรรดาผู้ทพวกท่านเกลยดชังต่อพวกเขาและพวกเขาก็
เกลยดชังต่อพวกท่านพวกท่านสาปแช่งต่อพวกเขาและพวกเขาก็สาปแช่ง
ี
ี
ู
ฺ
พวกท่าน มคนกล่าวว่า โอ้ท่านรอสลลลอฮเราจะถอนตัวจากพวกเขาด้วยกับ
ุ
ี่
ื
คมดาบได้หรอไม่? ท่านตอบว่า ไม่ได้ ตราบใดทพวกเขายังคงด ารงการ
ื่
ี่
ิ
็
ละหมาดแก่พวกท่าน และเมอพวกท่านเหนส่งใดทน่าต าหนจากบรรดา
ิ
ิ
ผู้ปกครองจงต าหนการกระท าของเขา พวกท่านอย่าได้ถอดมอออกจากการ
ื
ั
ื่
ิ
เชอฟงปฏบัตตามพวกเขา”
ิ
ึ
(บันทกโดย Muslim : 1855)
็
ี่
ี่
็
ลักษณะของผู้น าทดจงเปนทประสงค์ของหลายๆองค์การ หน่วยงานประสบความส าเรจ
ึ
ี
ี
ี่
ี่
นั้นย่อมทจะเกิดจากผู้น ามลักษณะของผู้น าทด และลักษณะของผู้น าทดนั้นมความเกี่ยวข้องสัมพันธ ์
ี
ี
ี่
ี