Page 39 - 005
P. 39
39
ุ
ิ
ุ
ี
ุ
ึ
ิ
สนับสนน จากคนส่วนใหญ่ของชมชน จงจะสามารถด าเนนการได้ มฉะนั้น กล่มทคัดค้านอาจท า
ให้โครงการล้มเลกไปได้ จงต้องให้ชมชนสนับสนนโครงการให้มาก
ิ
ุ
ุ
ึ
3. เมอต้องตัดสนใจอย่างไรแล้ว จะเกิดผลกระทบทส าคัญต่อบคคลหรอกล่มบคคล
ื่
ุ
ิ
ุ
ื
ี่
ุ
ี
ิ
ี
4. เพื่อหาทางเลอกทดกว่า ทั้งน้ฝายรฐบาลอาจไม่มข้อมูลทดีหรอแนวคดทเหมาะสมท ี
ื
ี่
ื
ี่
ี
ั
ี่
่
ุ
สุดเสมอไป หรอจะลอกแบบจากกิจกรรมทส าเรจโดยใช้ชดความรเดยว หรอแผนงานทวิเศษเพียง
็
ี่
ื
ี่
ู
้
ื
ี
็
ั
ี่
ี
ึ
ื่
ี่
แผนเดยวเพื่อไปใช้ในทอน ทต่างสภาพแวดล้อมให้ส าเรจได้ง่ายๆ จงต้องให้ผู้ทได้รบผลกระทบ
ี่
ื
็
ี
ิ
หรอผู้ทจะใช้ประโยชน์จากโครงการมาร่วมให้ความคดเหนด้วย
5. เปนหลักการบรหารบนพื้นฐานของความสจรต และยุตธรรม ภายใต้ระบบ
ุ
ิ
ิ
็
ิ
ประชาธปไตย การให้มส่วนร่วมจากประชาชนเสมอนการให้ตรวจสอบ การท างานของหน่วยงาน
ื
ิ
ี
ี
นอกจากน้การทชนกล่มต่างๆ มส่วนร่วมโดยร่วมในการค้นหาปญหา ร่วมวางแผน ฯลฯ หมายถง
ี่
ั
ุ
ึ
ี
ี
ึ
การได้ให้ความเปนธรรมทจะให้พวกเขาได้รบประโยชน์จากการพัฒนาอย่างทั่วถงยิ่งข้น
็
ั
ี่
ุ
็
ี
6. ประชาชนอาจะเปนต้นเหตของความล้มเหลวของโครงการได้ถ้าไม่ให้มส่วนร่วม
ิ
ู
ุ
ั
ุ
ิ
ื่
ี่
ุ
เช่น การรณรงค์ลดปรมาณขยะ การให้งดสบบหร การเลกดมสรา การรกษาสขภาพอนามัย การ
ประหยัดพลังงาน ฯลฯ
ิ
ุ
ั
ิ
ั
7. ประชาชนอยู่ใกล้ชดเหตการณรบทราบและเผชญปญหานั้นๆเอง เช่น การรณรงค์ลด
์
ิ
ิ
์
ั
ุ
ั
ิ
ื
ปญหาอาชญากรรม ยาเสพตด การใช้ส่งสาธารณะประโยชน์ การทจรตการเลอกตัง การคอรรปชั่น
ฯลฯ
ี
8. จ าเปนต้องมตัวแทนประชาชนหลายฝาย ร่วมดแล ผลประโยชนของตนเพราะทผ่าน
ู
ี
์
่
็
ึ
มาผลประโยชน์จากการพัฒนาตกถงเฉพาะคนบางกล่ม
ุ
่
่
2.2.4 หลักการและรูปของการมีสวนรวม
่
หลักการพื้นฐานของการมีสวนรวม
่
ี่
ิ
ึ
์
นรนทรชัย พัฒนพงศา (2547 : 14-17) กล่าวถงหลักการพื้นฐานส าคัญ 8 ประการทควร
ค านงถง คอ
ึ
ื
ึ
ิ
ี
ุ
ี
1) ต้องคดว่ามนษย์มความส าคัญไม่น้อยไปกว่าเทคโนโลยีท$จะน ามาใช้เพราะถ้ามการ
ี
ั
์
ิ
ี่
ู
ื
ใช้เทคโนโลยีโดยทมนษย์ไม่มาร่วมคด ร่วมรบร หรอเข้าใจเพียงพอก็อาจไม่เกิดประโยชนเท่าทควร
ี่
้
ุ
ิ
ื
ุ
หรอตรงข้ามกลับใช้เพื่อท าลายเพื่อนมนษย์ด้วยกันเอง หรอส่งแวดล้อมได้
ื
ุ
ี
2) เชอว่ามนษย์ต่างมความคดและมศักด์ศรเท่าเทยมกัน (อย่าคดว่าเขาเปนคนชั้นต าไม่ม ี
่
ื่
ี
็
ิ
ี
ี
ิ
ิ
ศักดศร)
ี
ิ
