Page 238 - 001
P. 238
227
เข้าแย่งชิงเมืองมาดูไร (Madurai) มาจากราชวงศ์ปาณฑยะ อีกทั้งยังสามารถเคลื่อนทัพ
ต่อไปเข้ายึดครองศรีลังกาได้สำเร็จอีกด้วย ทั้งนี้ การขยายอาณาจักรของราชวงศ์โจฬะ
ประสบความสำเร็จอย่างดียิ่ง จนมีอาณาเขตกว้างขวางมาก เนื่องจากในช่วงเวลานั้นมี
กษัตริย์ที่ทรงมีพระปรีชาสามารถมากคือ ราชราชะที่ 1 (Rajaraja I) และผู้สืบทอดที่มีความ
เก่งกล้าไม่แพ้พระบิดา คือ ราเชนทระที่ 1 (Rajendra I) ซึ่งยกทัพไปไกลถึงคาบสมุทรมลายู
และหมู่เกาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ุ
สถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์โจฬะตอนต้น สามารถกำหนดอายุได้ราวพทธศตวรรษที่
15-17 (คริสต์ศตวรรษที่ 10-12) ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่อิทธิพลศิลปกรรมจากปัลลวะยังคงอยู่
ทั้งนี้ ศาสนสถานในยุคต้นจะประกอบไปด้วยเทวาลัยประธานและอรรถมณฑป
(Ardhmandapa) โดยกลุ่มอาคารจะถูกล้อมรอบด้วยกำแพง และมีโคปุระขนาดเล็ก
(Gopuram) ตั้งอยู่ ณ บริเวณทางเข้า ตัวอย่างที่สำคัญของสถาปัตยกรรมในยุคนี้ได้แก่ มหา
วิหารที่ตันชอร์หรือเทวาลัยพฤหเทศวร (Brihadesvara) และคังไคโกณฑโจฬะปุรัม
(Gangaikondacolapuram)
เทวาลัยพฤหเทศวร จากจารึกที่ปรากฏทำให้เราทราบว่าศาสนสถานแห่งนี้สร้างขึ้น
ในปี พ.ศ.1546-1553 ถวายแด่พระศิวะ ลักษณะทางสถาปัตยกรรมประกอบไปด้วยกำแพง
สองชั้นล้อมรอบตัวอาคาร มีโคปุระขนาดใหญ่ด้านทิศตะวันออก 2 ชั้น โคปุระชั้นนอกมี
ความสูงมากกว่าโคปุระชั้นใน ส่วนอีกสามด้านเป็นโตรณะขนาดเล็ก ตัวอาคารประกอบไป
ด้วยมุขมณฑป (Mukhamandapa) อรรถมณฑป (ทางเข้า) อันตะราละ (โถงทางเข้าก่อนถึง
ห้องครรภคฤหะ) ครรภคฤหะ และทางเดินประทักษิณ นอกจากนี้ผนังของกำแพงด้านนอก
ของตัวอาคารยังทำเป็นประติมากรรมพระศิวะในรูปแบบต่างๆกันอีกด้วย
ภาพที่ 77 เทวาลัยพฤหเทศวร
ที่มา : https://upload.wikimedia.org/ [Online], accessed 14 May 2018.
