Page 235 - 001
P. 235
224
1. ศาสนสถานในอินเดียใต้มักอยู่ภายในรั้วหรือกำแพงและมีประตูทางเข้าที่สร้าง
อย่างประณีต ซึ่งเรียกว่า โคปุระ (Gopuram)
2. ตัวอาคารหลักจะเรียกว่า วิมาน ( Vimana) มีลักษณะยืดยาวเป็นทรงปิรามิด
ในขณะที่ส่วนอินเดียเหนืออาคารหลักจะเรียกว่าศิขร ซึ่งมีลักษณะเป็นหอคอยสูง
3. คำว่า ศิขรในอินเดียใต้ จะหมายถึงยอดด้านบนของตัวอาคาร ซึ่งอาจจะมีรูปร่าง
เป็นสถูปขนาดเล็ก หรือโดมทรง 8 เหลี่ยมเท่านั้น (อาจเปรียบได้กับอมลกะหรือกลศ ของ
อินเดียเหนือ)
4. ห้องครรภคฤหะจะมีแผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมมุมฉาก
ภาพที่ 73 ความแตกต่างระหว่างศิขรและวิมาน (อินเดียเหนือและอินเดียใต้)
ที่มา : https://www.wikipedia.org [Online], accessed 14 May 2018.
สถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์ปัลลวะ
ก่อนพุทธศตวรรษที่ 12 เราไม่พบร่องรอยของสถาปัตยกรรมแบบอินเดียใต้
เนื่องจากสร้างด้วยไม้ ต่อมาการสร้างศาสนสถานจึงได้รับการอุปถัมภ์จากกษัตริย์ราชวงศ์
ปัลลวะและจาลุกยะ โดยสิ่งก่อสร้างที่มีชื่อเสียงในสมัยนี้ได้แก่ มามัลละ (Mamalla) หรือใน
ปัจจุบันเรียกว่า มหาพาลีปุรัม (Mahabalipuram)
มหาพาลีปุรัม เป็นศาสนถานของราชวงศ์ปัลลวะ เริ่มต้นสร้างขึ้นในราวพทธ
ุ
ุ
ศตวรรษที่ 12 (คริสต์ศตวรรษที่ 7) และสร้างต่อเนื่องกันมาจนถึงพทธศตวรรษที่ 13
(คริสต์ศตวรรษที่ 8) ตั้งอยู่ที่เมืองท่ามามัลละปุรัม ทางตอนใต้ของเมืองมัทราส สิ่งที่น่าสนใจ
ที่สุด คือ อาคารขนาดเล็กที่สลักจากหินแกรนิตก้อนเดียวขนาดใหญ่ที่เรียกว่า รถะ (Ratha)
