Page 237 - 001
P. 237
226
ราชสิงหะ (Rajasimha) แห่งราชวงศ์ปัลลวะ ในราวกลางพุทธศตวรรษที่ 13 (คริสต์ศตวรรษ
ที่ 8) มันถูกลงความเห็นว่าเป็นเทวาลัยชุดสุดท้ายในกลุ่มเทวาลัยริมฝั่งทะเลที่ยังหลงเหลืออยู่
ในปัจจุบัน
เทวาลัยริมฝั่งทะเลสร้างจากหินแกรนิตมาเรียงซ้อนกันขึ้นไป ประกอบไปด้วยอาคาร
ขนาดใหญ่ 1 หลัง และอาคารขนาดเล็ก 2 หลัง และแท่นบูชาขนาดย่อมอีกหลายแห่ง
เทวสถานหลังใหญ่ มีผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ล้อมรอบด้วยกำแพง 3 ด้าน หันหน้าไปทาง
ตะวันออก หลังคาสร้างซ้อนชั้นขึ้นไปเป็นทรงปิรามิดสูงถึง 18 เมตร ภายในเทวาลัยหลังใหญ่
ประดิษฐานศิวลึงค์ ส่วนเทวาลัยหลังเล็กจะอยู่ด้านหลัง โดยมีอาคารขนาดเล็กคั่นอยู่ระหว่าง
เทวสถานทั้งสองหลัง อาคารหลังนี้มีผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ภายในประดิษฐานเทวรูป
พระวิษณุในรูปของอนันตศายิน (Ananthasayana) หรือที่รู้จักกันในชื่อนารายณ์บรรทมสินธุ์
เทวสถานแห่งนี้เป็นสถาปัตยกรรมที่เก่าแก่ที่สุดในบรรดาเทวสถานที่ก่อสร้างด้วย
การนำแท่งหินมาประกอบกันในอินเดียใต้ และเป็นต้นแบบของเทวสถานที่สำคัญ 2 แห่ง ซึ่ง
ตั้งอยู่ห่างออกไปทางตอนเหนือในเดคข่าน คือ เทวสถานวิรูปักษา (Virupaksha) ของ
38
ราชวงศ์จาลุกยะ และเทวสถานไกลาสนาถ (Kailasanatha) ในกาญ จีปุรัม
(Kanchipuram)
ภาพที่ 76 เทวาลัยริมฝั่งทะเล
ที่มา : https://www.pexels.com/ [Online], accessed 14 May 2018.
สถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์โจฬะ
อาณาจักรปัลลวะได้ล่มสลายลงจากการที่ราชวงศ์ปาณฑยะ (Pandya) และโจฬะ
(Chola) ได้ผนึกกำลังกันเข้าโจมตี ในปีพ.ศ. 1440 แต่แล้วในเวลาต่อมา ราชวงศ์โจฬะก็ได้
38 Vasudeva S. Agrawala. (1984). The heritage of Indian art. New Delhi : Publication Devision, p. 23.