Page 469 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์

447

6. การยึดแนวทางที่ถูกต้องคือ แนวทางของท่านนะบีมุฮัมมัด ซึ่งเป็นแนวทางที่ถูก
รับรองโดยพระผู้เป็นเจ้า เพราะท่านมิได้พูดและปฏิบัติตามอารมณ์ หากแต่เป็นวะฮีย์หรือการ

ประทานให้ลงมา และให้ถือท่านเป็นแบบอย่างการปฏิบัติในเรื่องต่างๆ ของการดําเนินชีวิตไม่ว่าจะ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะกีดะฮ์ อีบาดะฮ์ จริยธรรม การปกครอง ครอบครัว การโภชนาการและทุกอย่าง
ของการใช้ชีวิตประจําวันสอดคล้องกับอายะฮ์ที่ 21 สูเราะฮ์อัลอะฮซาบ อัลลอฮ ตรัสว่า :
์

ﭼ ﯿ ﯾ ﯽ ﯼ ﯻ ﯺ ﯹ ﯸ ﯷ ﯶ ﯵ ﯴ ﯳ ﯲ ﯱ ﯰ ﯯ ﭽ

ความว่า : “โดยแน่นอน ในเราะสูลของอัลลอฮ์มีแบบฉบับอันดีงามสําหรับ
พวกเจ้าแล้ว สําหรับผู้ที่หวังจะพบอัลลอฮ์และวันปรโลก และรําลึกถึงอัล

ลอฮ์อย่างมาก”
การยึดมั่นและการปฏิบัติตามแนวทางของท่านนะบีมุฮัมมัดนั้นสอดคล้องกับพระ

ประสงค์และความโปรดปรานของอัลลอฮ์ในทางตรงกันข้ามพระองค์ทรงโกรธกับผู้ฝ่าฝืนและปฏิเสธ
์
ต่อแนวทางดังกล่าว ดังคําตรัสของอัลลอฮ์อายะฮ์ที่ 31-32 สูเราะฮ์อาละอิมรอน อัลลอฮ ตรัสว่า :

ﭾ ﭽ ﭼ ﭻ ﭺ ﭹﭸ ﭷ ﭶ ﭵ ﭴ ﭳ ﭲ ﭱ ﭰ ﭯ ﭮ ﭽ

ﭼ ﮉ ﮈ ﮇ ﮆ ﮅ ﮄ ﮃ ﮂﮁ ﮀ ﭿ
ความว่า : “จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า หากพวกท่านรักอัลลอฮ์ก็จงปฏิบัติ

ตามฉัน อัลลอฮ์ก็จะทรงรักพวกท่านและจะทรงอภัยให้แก่พวกท่านซึ่งโทษ
ทั้งหลายของพวกท่าน และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ

จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า พวกท่านจงเชื่อฟ๎ง อัลลอฮ์และเราะสูลเถิด แต่
ถ้าพวกเขาผินหลังให้แท้จริงอัลลอฮ์นั้นไม่ทรงชอบผู้ปฏิเสธศรัทธา

ทั้งหลาย”

7. การห่างไกลจากสิ่งที่ไร้ประโยชน์เป็นสิ่งจําเป็นต่อมุสลิมทุกคนที่จะต้องปฏิบัติ
เพราะอิสลามได้สั่งให้มุสลิมทุกคนยับยั้งสิ่งที่ไม่ดีหรือสิ่งที่ต้องห้ามตามความสามารถสอดคล้องกับ

ฮะดีษของท่านนะบีมุฮัมมัด  ที่กล่าวว่า :
ً ًً ً
ً
ً ً
ً
ً ًً ً
ط سي ى ف ف هناسلبف ط سي ى ف ف ديب رػيغػيٍ لػف ارى نم مي نم لىأر نم ((
ٍ ى
ٍ
ٍ
ِّى ى
ى
ٍ ى
ٍ ى ى ٍ
ٍ ى ى ٍ
ٍ
ٍ
ى ٍ ى
ى يٍ ي ن ي ٍ
ى
ً
ً
ًً ً
)) فايمً هإا فعضىأ لذك هبٍ لقبف
ٍ
ي ى ٍ ى ى
ى ى
ى
ى

: 49 ) 1996 ، ملسم ق جرخأ (
ความว่า : “ผู้ใดได้เห็นจากพวกเจ้าซึ่งสิ่งที่ชั่วช้า ก็ให้เขาได้เปลี่ยนแปลงมัน
ด้วยมือของเขา แล้วหากเขาไม่สามารถก็ด้วยลิ้นของเขา แล้วหากเขาไม่
สามรถ ก็ด้วยหัวใจของเขา และอันนั้นก็เป็นการศรัทธาที่อ่อนที่สุด”
(บันทึกโดย Muslim, 1996 : 49)