Page 393 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 393

371







                                     8. การยึดมั่นตามแนวทางที่เที่ยงตรงคือ ตามแนวทางอัลกุรอานและอัลฮะดีษ ทั้งนี้
                       เนื่องจากว่าอัลลอฮ์ได้รับรองกับผู้ที่ยึดมั่นกับทั้งสองว่าจะไม่หลงผิดและทุกข์ยากอย่างแน่นอน เช่น

                       เดียวกับท่านนะบีได้ย้ํากับผู้ที่ยึดมั่นกับทั้งสองว่าจะไม่มีวันหลังทางเป็นอันขาด ซึ่งสอดคล้องกับคํา
                                                                    ์
                       ตรัสของอัลลอฮ์อายะฮ์ ที่ 59 สูเราะฮ์อันนิสาอ์ อัลลอฮ ตรัสว่า :

                                          ﰆ   ﰅ  ﰄ  ﰃ  ﰂ   ﰁ  ﰀ  ﯿﯾ  ﯽ   ﯼ  ﯻ  ﯺ  ﯹ  ﯸ  ﯷ  ﯶ  ﯵ  ﭽ


                                                        ﭼ ﰒ  ﰑ  ﰐ  ﰏ  ﰎﰍ  ﰌ  ﰋ  ﰊ    ﰉ  ﰈ  ﰇ
                                     ความว่า: “แต่ถ้าพวกเจ้าขัดแย้งกันในสิ่งใด ก็จงนําสิ่งนั้นกลับไปยังอัลลอฮ ์
                                                                   ์
                                     (อัลกุรอาน) และเราะสูล (อัสสุนนะฮ) หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮ์และ
                                     วันปรโลก นั้นแหละเป็นสิ่งที่ดียิ่งและเป็นการกลับไปที่สวยงามยิ่ง”

                                     ดังนั้นจําเป็นต่อมุสลิมทุกคนต้องยึดมั่นและปฏิบัติตามบนแนวทางทั้งสองโดยไม่
                       ละทิ้งหรือปฏิเสธแม้แต่น้อย เพราะมันเป็นแนวทางที่เที่ยงตรงที่จะนํามนุษย์ไปสู่สวนสวรรค์และ

                       ห่างไกลจากนรก ดังคําตรัสของอัลลอฮ์อายะฮ์ ที่ 153 สูเราะฮ์อัลอันอาม อัลลอฮ ตรัสว่า :
                                                                                         ์

                                          ﮈ  ﮇﮆ  ﮅ  ﮄ  ﮃ   ﮂ  ﮁ  ﮀ  ﭿﭾ  ﭽ  ﭼ  ﭻ  ﭺ               ﭽ
                                                                                  ﭼ ﮌ   ﮋ  ﮊ  ﮉ

                                     ความว่า : “และแท้จริงนี้คือ ทางของข้าอันเที่ยงตรง พวกเจ้าจงปฏิบัติตาม

                                     มันเถิด และอย่าปฏิบัติตามหลายๆ ทาง เพราะมันจะทําให้พวกเจ้าแยก
                                     ออกไปจากทางของพระองค์ นั่นแหละที่พระองค์ได้สั่งเสียมันไว้แก่พวกเจ้า

                                     เพื่อว่าพวกเจ้าจะยําเกรง”

                                     แนวอัลกุรอานและอัลฮะดีษนับเป็นแนวทางของสะลัฟเนื่องจากสะลัฟยึดมั่นใน
                       อัลกุรอานและอัลฮะดีษทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องอะกีดะฮ์ เป็นที่น่าสังเกตคือ ชัยคฺ ต่วนมีนาลได้

                       สนับสนุนให้กลับไปยึดมั่นตามแนวสะลัฟ ในขณะที่หนังสืออะกีดะฮ์ อันนาญีนมีเนื้อหาตามแนวทาง

                       เคาะลัฟ จะเห็นได้ว่าต่วนมีนาลเห็นความเที่ยงตรงเรื่องอะกีดะฮ์ตามแนวทางสะลัฟ ประการนี้จะเห็น
                       ได้จากการปฏิบัติอุละมาอ์สมัยก่อน เช่น อีมามอะบี อัลฮะสัน อัลอัชอะรีย์, อีมามอะบี มุฮัมมัด

                       อัลํุวัยนีย์, อีมามอัลฮะเราะมัยนฺ, อีมามอัลเฆาะซฺอลีย์, อีมามอัชชะฮเราะสตานีย์ และอีมามอัรรอซีย์
                       เป็นต้น (al-Mūsiliy, 1990 : 130-147 ; Khālid bin „Abd al-Latif, 1995 : 670-692)



                       5.3   ข้อเสนอแนะ


                                     จากการวิจัยเรื่อง “การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮ  อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล
                                                                                   ์
                       อัดดีนของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์”  ครั้งนี้ผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะที่ได้จากการ

                       วิจัย โดยแบ่งออกเป็น 2 ด้านดังนี้
   388   389   390   391   392   393   394   395   396   397   398