Page 32 - 071

15

2.10.3 การนําไปใช


ที่พบไดทั่วไปคอใชในการทําอาหาร ทําเบเกอรี่ ซึ่งผงฟูนจะใชเปนแหลงใหกาซ

ี้
ื



ึ้
ั

ั้
คารบอนไดออกไซด โดยการสลายตว ในขนตอนการอบเบเกอรี่ ทําใหเกิดชองวางขนภายใน ทั้งน ี้
สามารถผสมผงฟูเปนสวนประกอบของเบเกอรี่ชนิดตาง ๆ และสามารถทิ้งสวนผสมนไวโดยที่ไมเกิด


ี้
กาซ CO 2 กอนขนตอนการอบได นอกจากนนยงใชปรับสภาพสระวายนา หรือตปลาใหมีความเปน

้ํ
ู

ั้
ั

ั้
กลาง เนื่องจากการเติมคลอรีนที่มากเกินไปทําใหสระวายน้ํามีความเปนกรดมากเกินไป

2.11 การวัลคาไนซโดยใชกํามะถัน

การวัลคาไนซ คือขบวนการเปลี่ยนยางที่อยูในสภาพที่ไมคงตัวใหเปนยางที่รักษารูปทรงไดใน

ื่
ลักษณะยืดหยุนหรือแข็งกระดางโดยการใชสารวัลคาไนซ ซึ่งเปนสารที่ทําใหเกิดการเชอมโยงโมเลกุล
ซึ่งเรียกวาเกิดการ crosslink
ั
ั

ั
ิ
การวัลคาไนซของยางธรรมชาต สารที่นยมใชวลคาไนซจะเปนกํามะถน สารที่ใหกํามะถน
ิ
ํ
ั
(sulphur donor) และเปอรออกไซด เปนตน (พรพรรณ, 2527) โดยเมื่อใสกํามะถนในยางแลวนา


ยางมาใหความรอนจะเกิดการวัลคาไนซขึ้น ซึ่งจะทําใหยางมีสมบัติดีขึ้นคอ เมื่อรอนไมเหลว เมื่อเยน
็
ื
ั
ไมแข็ง ไมมีกลิ่น ไมเหนียว และไมละลายในตัวทําละลายเปนตน ที่เปนเชนนี้ เนื่องจากกํามะถนทําให
โมเลกุลของยางมาเชื่อมตอกัน

สารตัวเรง S x
่
+ S x
S x

โมเลกุลของยาง กํามะถัน ยางเมื่อถูก crosslink
ภาพที่ 2.6 การเชื่อมโมเลกุลของยางดวยกํามะถัน (พรพรรณ, 2527)