Page 48 - 054
P. 48
27
บทที่ 2
ั
พินยกรรมทั่วไปและพินยกรรมในอิสลาม
ั
ั
2.1 พินยกรรมทั่วไป
ิ
ก่อนการประกาศใช้ประมวลกฎหมายแพ่ง และพาณชย์ บรรพ 6 ในวันท 16
ี่
2
1
ิ
ุ
ี
ตลาคม พ.ศ. 2478 ได้มพระราชบัญญัตว่าด้วยการท าพินัยกรรม พ.ศ. 2475 บังคับใช้ก่อนหน้านั้น
ื
แล้ว โดยเน้อความของพระราชบัญญัตดังกล่าวได้วางหลักการทั่วไปเกี่ยวกับการท าพินัยกรรมให้ม ี
ิ
ี่
ื่
็
ี
ึ
ความทันสมัยข้นจากกฎหมายเก่าเปนอันมาก เช่น เรองแบบพิธทยุ่งยากทเปลยนไปตามฐานันดร
ี่
ี่
ื
ี่
็
ุ
ศักด์ ของคนก็เปลยนใหม่ให้บคคลทกคนสามารถเลอกแบบพินัยกรรมทต้องการได้ ไม่ว่าจะเปน
ุ
ี่
ิ
3
ื
่
พินัยกรรมแบบธรรมดา แบบเขยนเองทั้งฉบับ แบบฝายเมองและแบบลับ นอกจากนั้นยังมการ
ี
ี
ิ
ึ
บัญญัตถงเรองการท าพินัยกรรมของ คนใบ้ บคคลทตกอยู่ในอันตรายใกล้ความตายและคนไทยทอยู่
ุ
ี่
ื่
ี่
ึ
ในต่างประเทศ ซงกฎหมายเก่ายังไม่เคยบัญญัตเผื่อไปถงซงการประกาศใช้พระราชบัญญัตฉบับน้ ี
ิ
่
ิ
ึ
่
ึ
็
ี่
ิ
ั
เปนความประสงค์ของรฐบาลทจะออกพระราชบัญญัตว่าด้วยการท าพินัยกรรมโดยไม่ต้องรอการ
ี
ิ
ประกาศใช้บรรพ 6 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณชย์ลักษณะมรดกอต่อไป เปนการประกาศ
็
ู
ี่
แก้ขัดก่อนขณะทยังร่างกฎหมายไม่สมบรณบรรพ
์
ิ
ี
ึ
สามปต่อมาจงได้มการประกาศใช้บรรพ 6 ของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณชย์
ี
ิ
ี
ี
ุ
เน้อหามความคล้ายของเดมในพระราชบัญญัตว่าด้วยการท าพินัยกรรม์ พ.ศ. 2475 แทบทกประการ
ิ
ิ
และนับตั้งแต่วันท 5 พฤศจกายน พ.ศ. 2546 ได้มการตราพระราชบัญญัตยกเลกกฎหมายบางฉบับท ี่
ี่
ิ
ิ
ี
ั
ิ
ิ
ุ
ไม่เหมาะสมกับกาลปจจบัน พ.ศ. 2546 ออกมายกเลกพระราชบัญญัตว่าด้วยการท าพินัยกรรม พ.ศ.
ี่
2475 ด้ายเหตผลว่าเปนกฎหมายทไม่บังคับใช้เฉพาะ
็
ุ
1 (กฎ) ทเกี่ยวกับสทธส่วนเอกชน เช่น กฎหมายแพ่ง คดแพ่ง. (ราชบัณฑตยสถาน, 2554: 850)
ี่
ิ
ิ
ิ
ี
ี่
2 การค้าขาย; ชอกระทรวงทมอ านาจหน้าทเกี่ยวกับการพาณชย์และกิจการทางเศรษฐกิจทเกี่ยวเนองกับการพาณชย์
ื่
ิ
ี่
ิ
ี
ื่
ี่
ี่
ื
ิ
ิ
ุ
รวมตลอดทั้งการซ้อขายและแลกเปลยนสนค้า การควบคมและส่งเสรมเกี่ยวกับกิจการค้าและการประกันภัย
(ราชบัณฑตยสถาน, 2554: 830)
ิ
3 ล าดับในการก าหนดชั้นบคคล(ราชบัณฑตยสถาน, 2554: 415)
ุ
ิ
