Page 53 - 054
P. 53
32
ื
ื
ี
ก าหนดไว้ได้ เช่นตกอยู่ในอันตรายใกล้ความตาย หรอเวลามโรคระบาด หรอสงคราม บคคลนั้นจะ
ุ
ี
ท าพินัยกรรมด้วยวาจาก็ได้ เพื่อการน้ ผู้ท าพินัยกรรมต้องแสดงเจตนาก าหนดข้อพินัยกรรมต่อหน้า
ึ
่
ี่
้
พยาน อย่างน้อยสองคนซงอยู่พรอมกัน ณ ทนั้น พยานสองคนนั้นต้องไปแสดงตนต่อกรมการ
อ าเภอโดยมชักช้าและแจ้งข้อความ ทผู้ท าพินัยกรรมได้สั่งไว้ด้วยวาจานั้น ทั้งต้องแจ้งวัน เดอน ป ี
ิ
ี่
ื
ี่
ิ
์
ี่
ี่
สถานททท าพินัยกรรมและพฤตการณ พิเศษนั้นไว้ด้วยให้กรมการอ าเภอจดข้อความทพยานแจ้งนั้น
ื
ื
ื่
ไว้ และพยานสองคนนั้นต้องลง ลายมอชอไว้ หรอมฉะนั้น จะให้เสมอกับการลงลายมอชอได้ก็แต่
ื
ื่
ิ
ั
ี่
ด้วยลงลายพิมพ์น้วมอโดยม พยานลงลายมอชอรบรองสองคน ส่วนผู้ทกฎหมายได้ก าหนดไว้ไม่ให้
ิ
ี
ื่
ื
ื
ุ
ี
ุ
เปนพยานในการท าพินัยกรรม ตาม ป.พ.พ. มาตรา 1670 (สภาพ สารพิมพ์, 2545: 192) ดังนั้นบคคล
็
ื
ต่อไปน้จะเปนพยานในพินัยกรรมไม่ได้ คอ
็
ี
ี
ิ
ู
ุ
ิ
1. ผู้ซงไม่บรรลนตภาวะ (อายุยังไม่ครบ 20 ปบรบรณ) แต่ถ้าแต่งงานแล้ว ชายม ี
์
่
ิ
ึ
ี
ิ
ุ
ี
ิ
ื
ิ
ี
อายุ 17 ป หญงมอายุ 17 ป ถอว่าบรรลนตภาวะ
ึ
่
ื
2. คนวิกลจรต หรอผู้ซงศาลสั่งให้เปนคนไรความสามารถ
้
็
ิ
ู
3. คนหหนวก ตาบอดทั้งสองข้าง หรอคนใบ้ พยานในพินัยกรรม ตลอดจนค่ ู
ื
ิ
สมรสของพยานในพินัยกรรมจะเปนผู้รบทรพย์ในพินัยกรรมไม่ได้(บญโชค เจยมวิรยะ, 2546:
ั
ั
ุ
ี
็
964-965)
2.1.6 การเขียนพินยกรรม
ั
ี
ี่
ี
ื่
ี
ในกรณทผู้ท าพินัยกรรมไม่ได้เขยนพินัยกรรมเอง อาจให้ผู้อนเขยนตามค าสั่งของ
ื
ตน ก็ได้โดยให้ผู้เขยนลงชอ(เซนชอ)ว่าเปนผู้เขยน (คณะกรรมการโครงการช่วยเหลอประชาชน
ื่
ี
ี
็
ื่
็
ู
ี
ี
ทางกฎหมาย สภาทนายความ, ม.ป.ป: 36) ดังนั้นทั้งผู้เขยนพินัยกรรมและค่สมรสของผู้เขยน
ั
ั
ี
พินัยกรรมไม่มสทธจะรบทรพย์ตามพินัยกรรมนั้น แม้พินัยกรรมจะระบยกทรพย์ให้มากน้อยแค่
ิ
ั
ุ
ิ
ี
ิ
ไหนก็ตาม (บญโชค เจยมวิรยะ, 2546: 965)
ุ
2.1.7 แบบพินยกรรม
ั
การท าพินัยกรรมนั้นต้องท าให้ถกต้องตามทกฎหมายบัญญัตไว้ ตามมาตรา 1656
ิ
ี่
ู
ี
ี่
ึ
ื
ื
็
พินัยกรรมนั้น จะท าตามแบบดังน้ก็ได้กล่าวคอ ต้องท าเปนหนังสอลงวัน เดอน ป ในขณะทท าข้น
ื
ี
และผู้ท าพินัยกรรมต้องลงลายมอชอไว้ต่อหน้าพยานอย่างน้อยสองคนพรอมกัน ซงพยานสองคน
ื่
ื
่
้
ึ
ื
ื
ื่
ื่
นั้นต้องลงลายมอชอ รบรองลายมอชอของผู้ท าพินัยกรรม ไว้ในขณะนั้นการขูดลบ ตก เตม หรอ
ื
ั
ิ
