Page 207 - 054
P. 207
186
บทนา
ิ
็
ุ
ี
อัลลอฮฺ ได้บัญญัตการท าพินัยกรรมผ่านท่านนบมฮัมมัด เพื่อเปนความ
่
ิ
ึ
ุ
ิ
เมตตาและปรานีต่อปวงบ่าวของพระองค์ โดยการเปดทางให้มสลมได้ก าหนดส่วนหนงจาก
ทรพย์สนของเขาก่อนเสยชวิตไว้เปนกุศลกรรมต่างๆทจะยังประโยชนแก่คนยากจนและผู้อยู่ใน
ี
็
ั
์
ี
ิ
ี่
็
ี
ี่
่
ึ
ุ
ภาวะจ าเปนด้วยความดี และจะน ามาซงผลบญและการตอบแทนทดให้แก่ผู้มอบพินัยกรรมในห้วง
ี
ี่
ู
ี
ื่
เวลาทเขาได้ถกปดกั้นจากการท าการงานทดอนๆ(มหัมมัด อัต-ตวัยญรย์, 2552: 1) ดังนั้นการท า
ี่
ุ
ิ
ุ
ิ
ุ
ี
ึ
ิ
ั
พินัยกรรมในอสลามจงมหลักฐานจากอัลกุรอานและสนนะฮฺอย่างชัดเจน อัลลอฮฺ ได้ตรสว่า
ِ
ِ
ِ
ِ
ةَّ يصوْ لا ايْخ َ كر ت نإ تومْ لا مكَ دحَأ رضح اذإ مُ كيَ ل ع بتك ﴿
ُ
ً
ُ
َ
َ
َ
ُ
ْ ْ
ُ َْ ُ َ َ َ
َ َْ َ
َ َ
ِ
ِ ِ
ِ
ِ ِ
﴾ ينقَّ تمْ لا ىَ لع اقح فورعمْ لبِ ينبر قلأاو ِ نيدلاوْ لل
ْ
َ ًّ
ُْ َ َ َ َ ْ َ
َ ُ
َ
َ
(٠٨١ : ةرقبلا)
ความว่า “การท าพินัยกรรมให้แก่ผู้บังเกิดเกล้าทั้งสอง และ
ี่
บรรดาญาตทใกล้ชดโดยชอบธรรมนั้นได้ถก าหนดข้นแก่พวก
ิ
ู
ิ
ึ
่
ึ
ื่
เจ้าแล้ว เมอความตายได้มายังคนหนงคนใดในพวกเจ้า หากเขา
็
ได้ท้งทรพย์สมบัตไว้ ทั้งน้เปนหน้าทแก่ผู้ย าเกรงทั้งหลาย”
ี
ิ
ี่
ั
ิ
(อัลบะเกาะเราะฮ: 180)
ฺ
อายะฮข้างต้นน้ได้ครอบคลมถงบทบัญญัตการท าพินัยกรรมให้กับบคคลทั้งสองและ
ุ
ุ
ิ
ฺ
ี
ึ
ิ
็
ิ
ิ
ู
็
ญาตใกล้ชด แน่แท้ส่งดังกล่าวนั้นเปนส่งจ าเปนตามทัศนะทถกต้องก่อนอายะฮฺเกี่ยวกับการแบ่ง
ิ
ี่
ู
มรดกถกประทานลงมา เมออายะฮฺเกี่ยวกับการแบ่งมรดกถกประทานลงมาอายะฮฺน้จงถกยกเลก(Ibn
ึ
ิ
ู
ี
ื่
ู
ิ
ิ
ิ
ี
ฺ
ั
Kathir, 2010: 1/84) ดังนั้นการท าพินัยกรรมให้แก่บดามารดาและญาตผู้มสทธ์ ิรบมรดกในอายะฮน้ ี
นั้น ถกยกเลกด้วยสเราะฮอันนสาอ์ อายะฮท 11-12 ซงเปนอายะฮทก าหนดอัตราส่วนของผู้มสทธ์ ิ
ี่
ิ
็
ฺ
ี
ฺ
ู
ิ
ี่
ู
ฺ
่
ิ
ึ
ิ
ั
ี
ุ
ิ
ั
็
ึ
ิ
รบมรดก ดังนั้นบดามารดาเปนผู้มสทธ์ ิรบมรดก จงไม่มสทธ์ ิในทางพินัยกรรม(อับดลวะฮาบ เฮา
ี
็
ี่
็
วาส, 2555: 244)ส่วนการท าพินัยกรรมให้แก่ผู้ทไม่ใช่เปนทายาทรบมรดกของตน ในแนวทางทเปน
ี่
ั
็
ี่
ิ
ุ
ุ
์
ความดต่างๆ เปนสงทมสตะฮับ(ควรกระท า) แต่อาจเกิดเหตการณบางอย่างท าให้การท าพินัยกรรม
ี
ี่
ู
ไปส่ข้อก าหนดอนๆทไม่ใช่มสตะฮับได้(อรณ บญชม, ม.ป.ป.: 5/36)
ุ
ุ
ื่
ุ
ِ
ة
ิ
ี
วะศยะฮฺ ( َّ يصو) ข้อผูกมัด ค าสั่งทต้องได้รบการปฏบัต พินัยกรรม ค าสั่งเสย
ั
ิ
ี่
ี
َ
อสลามไม่ปฏเสธการท าวะศยะฮฺ ถ้าหากวะศยะฮฺนั้นไม่ขัดต่อบทบัญญัตแห่งอสลาม เช่น ในกรณ ี
ี
ี
ิ
ิ
ิ
ิ
ั
ของมรดก อสลามไม่อนญาตให้เจ้าของทรพย์สนท าพินัยกรรมยกมรดกให้แก่ทายาท หรอผู้หนง
่
ึ
ิ
ิ
ื
ุ
ุ
ี
็
ึ
ี
ี่
ิ
ผู้ใดเกินหนงในสามของจ านวนมรดกหลังจากการชดใช้หน้สนแล้ว ด้วยเหตทวะศยะฮฺเปนส่งทต้อง
ิ
่
ี่
