Page 32 - 044

32

ี
ิ
ฺ
ี
อบนกะษรได้อรรถาธบายอายะฮน้ว่า ในอายะฮน้ถอว่าเปนการตอบรบของอัลลอฮ ฺ
ุ
ฺ
ื
ิ
็
ั
ิ
จากการขอดอาอของท่านอบรอฮมลเคาะลล ซงท่านได้ขอให้พระองค์อัลลอฮได้โปรดประทาน
ุ
ี
ฺ
ี
ึ
ุ
ฺ
ิ
่
ึ
่
ี
ี่
ี่
ฺ
ี
ฺ
ให้กับชาวมักกะฮซงนบทมภาระหน้าทในการสาธยายอายะฮต่างๆของพระองค์แก่พวกเขา และขัด
เกลาพวกเขาให้บรสทธ์ ิ และสอนคัมภรและฮกมะฮ์แก่พวกเขา และแล้วอัลลอฮก็ได้ประทานให้กับ
ฺ
ิ
ี
์
ิ
ุ
์
ึ
ี่
ี
่
้
ิ
ี่
พวกเขาซงนบทมาพรอมด้วยศาสนบัญญัตทสมบูรณ ครบถ้วน(Ibn Kthir,1999:116)
อัลลอฮตรสอกว่า
ี
ฺ
ั

         








         





ความว่า “และส่งทท่านเราะซลของพวกเจ้าได้น ามาจงรบมันไว้ และ
ั
ิ
ี่
ู
ี
ิ
ี่
ู
ิ
ส่งทท่านเราะซลของพวกเจ้าห้ามจงละท้งมันเสย พวกเจ้าจงย า
็
ฺ
ิ
ฺ
เกรงอัลลอฮเถด แท้จรงอัลลอฮเปนผู้ทรงเข้มงวดในการลงโทษ”
ิ
ฺ
(อัลหัชร : 7)
ี
3. กระบวนกำรเรยนกำรสอน
อัลลอฮได้ตรสในอัลกุรอานว่า
ั
ฺ

           






ู
ู
ู
ู
้
้
ความว่า“ดังนั้น สเจ้าจงถามผู้ร หากสเจ้าไม่ร”
(อันนะหล : 43)
ฺ
บรรดาอลามาอได้มมตเอกฉันท์ว่า อายะฮน้ ใช้ให้ผู้ทไม่รหกุ่มและหลักฐานของ
ี่
ี
ี
ุ
ิ
ฺ
ู
้
ุ
ฺ
มัน ท าการตามผู้ทมความรกับส่งดังกล่าว และบรรดาอลามาออซลลฟกหทั่วไปก็ยึดอายะฮน้มาเปน
็
ุ
ี
์
ฺ
ิ
ุ
ฺ
ุ
ิ
ู
้
ี
ู
ี่
็
ู
้
ฺ
ี
หลักฐานว่า จ าเปนบนคนเอาวามทั่วไปต้องตักลดตามผู้รทเปนมจญตะฮด(al.Uthaimin,2000:49/14)
ี่
ิ
ุ
็
4. ผูสอนและผูเรยน
้
้
ี
ี
ฺ
ึ
อัลกุรอานได้พูดถงผู้สอนและผู้เรยนในหลายๆอายะฮ ดังน้ ี