Page 189 - 044

189

“ผู้เรยนควรพยายามสรางความเข้าใจจากอาจารย์ผู้สอนโดยสังเกต
้
ี
จากค าพูดของผู้สอน ด้วยการคดใคร่ครวญ และด้วยการทวนซ ้า
ิ
ี
ิ
ี่
้
ี
หลายๆคร้ ัง แท้จรงการทไม่รบรอนในการเรยนการสอน ด้วยการ
ู
ทวนซ ้า และการสังเกต จะรและเข้าใจ และไม่ควรทจะหละหลวม
ี่
้
ในการท าความเข้าใจ
(al-Zarnuji, 1986: 86)
ู
ี
อัลซัรนญย์ได้สั่งเสยผู้เรยนให้ท่มเทในการใช้ความพยายามเพื่อทจะเข้าใจใน
ี่
ี
ี
ุ
ี
ี่
บทเรยนก่อนทจะเขยนและท่องจ าเพราะถ้าปราศจากความเข้าใจแล้วท าให้เกิดอาการอ่อนล้า และท า
ี
ี
ิ
ี่
ี
ความคดทเฉยบแหลมนั้นหายไป และเสยเวลา ดังนั้นการสังเกตและการคดทใคร่ครวญนั้นช่วยให้
ิ
ี่
ี
ี
ผู้เรยนเข้าใจในบทเรยน
มกดาด ยัลญาน ได้มความเหนว่า ความเข้าใจทถกต้องเปนพื้นฐานของความร ถ้า
ี
็
ี่
็
ู
ู
ี
้
ุ
ี
ปราศจากความเข้าใจเมอไร ก็จะไม่ได้มาซงความรทถกต้อง(Yaljan, 1402 : 96)ด้วยเหตน้การสราง
ื่
้
่
ึ
้
ี่
ู
ู
็
ิ
ความเข้าใจในบทเรยนเปนส่งทส าคัญและจ าเปนอย่างยิ่ง เพราะมันจะท าให้สามารถถ่ายทอดในวิชา
็
ี่
ี
้
ู
ู
์
ความรอย่างถกต้องและสมบูรณ
ิ
ึ
่
ิ
การสรางความเข้าใจเปนวิธการหนงจากวิธการศกษาในอสลาม ถงแม้ว่าอสลามได้
ึ
ี
ึ
ี
็
้
่
ื่
ให้ความส าคัญกับการท่องจ าแต่อสลามไม่ได้ละเลยในเรองของความเข้าใจ ในหะดษบทหนงท่าน
ึ
ี
ิ
ฺ
ิ
ฺ
ื่
ิ
ี
ุ
ฺ
ี
ุ
ิ
นบ ได้ขอดอาอให้กับ อับดลอฮ บน อับาส เพื่อให้เข้าใจในเรองฟกฮ(ศาสนบัญญัต) และมความ
ื่
ิ
ี่
เชยวชาญในเรองของการอรรถาธบายอัลกุรอานโดยได้กล่าวว่า
َّ
ِ
َ َّ
ُ ْ
ُ
" ليِ وْ أَّ تلا هملع َ َ ، و ِّ ِ نيِّدلا في ُْ هِّ ق ف مهللا "
َ
ความว่า “ได้โปรดให้เขาเข้าใจในศาสนาและได้โปรดสอน
การตะอ์วีล(อรรถาธบายอัลกุรอาน)ให้แก่เขา”
ิ
(Ahmad:2913)
ั
ฺ
อัลลอฮได้ตรสในอัลกุรอานว่า




              









   

