Page 494 - 022
P. 494

494







                                                                ี
                                                                               ้
                                                                                     ื
                                                                               ู
                                          ึ
                                   ู
                       ดังนั้นการปฏรปการศกษาโดยการปลดแอกสตรออกจากการไม่รหนังสอ (Women’s  Illiteracy)
                                  ิ
                                                                            ิ
                                                                              ิ
                                                   ู
                                                    ้
                                                                  ี
                                                                          ุ
                         ้
                       พรอมกับรณรงค์เผยแผ่องค์ความรเกี่ยวกับเศาะหาบยาตในทกมตอย่างทั่วถงทกระดับของสังคมจง
                                                                                        ุ
                                                                                                         ึ
                                                                                      ึ
                                                                           ุ
                                   ี่
                                                                     ี
                        ็
                                                                              ิ
                       เปนแนวทางทส าคัญยิ่งในการพัฒนาบทบาทของสตรไทยมสลมในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
                                    ิ
                                                                                           ึ
                                ิ
                       ประชาชาตมสลมจะพัฒนาก้าวไปข้างหน้าไม่ได้หากสตรซงเปนประชากรครงหนงของสังคมยังคง
                                                                                       ึ
                                                                           ็
                                 ุ
                                                                                       ่
                                                                                           ่
                                                                        ่
                                                                      ี
                                                                        ึ
                                      ู
                                  ี่
                                      ้
                                           ื
                                                                                                      ี
                                                             ึ
                                                                                                  ุ
                                                                                 ็
                                                                                        ุ
                                                   ้
                                               ื
                                                                                                       ี
                                                             ่
                                                        ึ
                       อยู่ในสภาพทไม่รหนังสอหรอไรการศกษา ซงสอดคล้องกับความเหนของมหัมมัด อับดฮ์ (มชวิต
                       ระหว่างป ค.ศ. 1849-1905) นักปฏรปมสลมทส าคัญท่านหนงทเหนว่า ความไม่รหนังสอและไร      ้
                                                                           ่
                                                                           ึ
                                                                              ี่
                                                                                                  ื
                                                                                ็
                                                         ุ
                                                            ิ
                                                               ี่
                                                                                             ู
                                                     ิ
                                                      ู
                                                                                             ้
                               ี
                                                                                      ่
                                                                                            ื่
                                                ี่
                                                                           ุ
                                                                          ิ
                                                           ี่
                           ึ
                       การศกษาของสตรเปนปจจัยทส าคัญทสดทน าพาประชาชาตมสลมให้ตกต าและเสอมถอยลง (Bin
                                                       ี่
                                                        ุ
                                      ี
                                        ็
                                                                              ิ
                                           ั
                                                       ี่
                                                                          ้
                       Haji Othman, 1993: 117) การพัฒนาทอยู่บนฐานองค์ความรย่อมมความยั่งยืนมากกว่าการพัฒนาท ี่
                                                                         ู
                                                                               ี
                                                   ู
                                      ้
                                                                       ี่
                                                                  ี
                                       ึ
                                                                                                    ็
                                      ู
                       อยู่บนฐานความรสก องค์ความรเกี่ยวกับเศาะหาบยาตทจะน ามาใช้ในสังคมนั้นจะต้องเปนองค์
                                                   ้
                                                          ้
                       ความรทผ่านระเบยบวิธการจัดการความรทถกต้อง ผ่านกระบวนการวิเคราะหและสังเคราะหอย่าง
                                                                                                     ์
                                      ี
                                                          ู
                              ี่
                            ู
                            ้
                                           ี
                                                           ี่
                                                             ู
                                                                                        ์
                        ็
                                 ี
                       เปนระบบ อกทั้งจะต้องสอดคล้องกับบรบทและความจ าเปนของสังคมอกด้วย
                                                                       ็
                                                        ิ
                                                                                   ี
                              นอกจากสถาบันการศกษาแล้ว สถาบันศาสนาเปนกลไกทส าคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่า
                                                                                     ี่
                                                                           ็
                                                  ึ
                                                                         ี
                       สถาบันการศกษาในการขับเคลอนการพัฒนาบทบาทสตรมสลมสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ให้
                                                  ื่
                                                                           ุ
                                                                             ิ
                                  ึ
                                                                                     ิ
                                                                ็
                       สอดคล้องกับบทบาทของเศาะหาบยาต เพราะเปนสถาบันทมความใกล้ชดและได้รบความศรทธา
                                                                                             ั
                                                                          ี่
                                                                           ี
                                                     ี
                                                                                                      ั
                                                  ี่
                                                                                               ิ
                       ไว้ใจและผูกพันกับสังคมมากทสด การขับเคลอนการพัฒนาบทบาทของสตรมสลมให้ประสบ
                                                                                          ี
                                                    ุ
                                                                                            ุ
                                                               ื่
                       ความส าเรจได้นั้น สถาบันศาสนานอกจากต้องมเจตจ านงอย่างชัดเจนทจะพัฒนาส่งเสรมบทบาท
                                                                                    ี่
                                                                                                 ิ
                               ็
                                                                ี
                                             ื่
                                                        ็
                       สตรมสลมแล้ว การขับเคลอนจะต้องเปนไปในทศทางเดยวกันกับสถาบันและองค์กรอนๆ อกด้วย
                            ุ
                                                                                                     ี
                              ิ
                                                                                                ื่
                                                                ิ
                          ี
                                                                       ี
                       แต่อย่างไรก็ตามในปจจบันพบว่า ไม่ปรากฏเหนสตรไทยมสลมในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้เข้า
                                                                            ิ
                                                              ็
                                                                    ี
                                         ั
                                           ุ
                                                                         ุ
                       ไปมส่วนร่วมในองค์กรศาสนาทั้งในระดับหมู่บ้าน เช่น คณะกรรมการอสลามประจ ามัสยิด หรอ
                                                                                     ิ
                                                                                                        ื
                           ี
                                                                                           ็
                       ระดับจังหวัด เช่น คณะกรรมการอสลามประจ าจังหวัด ทั้งๆ ทองค์กรเหล่าน้เปนองค์กรบรหาร
                                                                             ี่
                                                     ิ
                                                                                         ี
                                                                                                      ิ
                                                                                                 ่
                       กิจการอสลามทมความใกล้ชดกับสังคมมากทสด ในฐานะทสตรมสลมเปนประชากรครงหนงของ
                                                                              ุ
                                                                                    ็
                                                               ุ
                                                                                 ิ
                                                             ี่
                                     ี
                             ิ
                                               ิ
                                                                                                     ่
                                                                             ี
                                                                                                 ึ
                                                                         ี่
                                                                                                     ึ
                                    ี่
                                                                                       ิ
                                                                                                    ุ
                                    ึ
                                                                            ิ
                                                  ี
                                                           ั
                       สังคมพวกนางจงสมควรเข้าไปมส่วนร่วมรบผิดชอบในการบรหารกิจการอสลามร่วมกับบรษด้วย
                                                                                                   ุ
                                                                                      ี
                                                              ็
                                                            ี
                                              ี่
                       โดยเฉพาะอย่างยิ่งกิจการทเกี่ยวข้องกับสตรเปนการเฉพาะและเชอว่าสตรย่อมสามารถเข้าใจและ
                                                                               ื่
                                                                                    ี
                                ี
                                                                    ี
                       เข้าถงสตรด้วยกันเองมากกว่าคนอน การเข้าไปมส่วนร่วมของสตรในองค์กรศาสนาไม่ได้
                                                      ื่
                           ึ
                                                                                               ้
                                                      ี่
                                                ิ
                                                                     ุ
                                      ี
                                                                    ุ
                       หมายความว่าสตรเข้าไปแย่งชงพื้นทและอ านาจของบรษ แต่เปนการเสรมแต่งและสรางสรรค์งาน
                                                                                    ิ
                                                                            ็
                                             ี
                                                                    ิ
                                       ึ
                                                                                                    ี
                                ์
                                                         ิ
                       ให้สมบูรณมากยิ่งข้น ทั้งน้เพราะการบรหารกิจการอสลามในสังคมโดยเพศชายเพียงเพศเดยวนั้น
                                                                                          ี
                                                                                      ี
                                                                          ้
                                     ิ
                       บางคร้ ังไม่อาจเตมเต็มความต้องการของสังคมได้อย่างเต็มรอย นอกจากน้การมส่วนร่วมของสตร ี
                       ในองค์กรศาสนาทั้งในฐานะคณะกรรมการอสลามประจ ามัสยิด หรอคณะกรรมการอสลามประจ า
                                                                                ื
                                                             ิ
                                                                                               ิ
                       จังหวัดไม่ขัดกับพระราชบัญญัตการบรหารองค์กรศาสนาอสลาม พุทธศักราช 2540 นอกจากน้      ี
                                                   ิ
                                                         ิ
                                                                          ิ
                             ี
                               ุ
                                                                                                        ี่
                       ท่านนบมหัมมัด  ได้สั่งห้ามไม่ให้ขัดขวางสตรทประสงค์จะมส่วนร่วมในกิจกรรมศาสนา ดังทม ี
                                                                            ี
                                                               ี
                                                                 ี่
   489   490   491   492   493   494   495   496   497   498   499