Page 43 - 021
P. 43
43
ี
ิ
2) การเข้ามามส่วนร่วมในการจัดการของประเทศและท้องถ่น ยังทําได้น้อย
ี
3) การกําหนดวิชาแกน วิชาบังคับเลอก วิชาเลอกเสรยังไม่เหมาะสม
ื
ื
่
ึ
ู
็
4) การจัดหลักสตรให้สอดคล้องกับสภาพและความต้องการในท้องถ่น ซงเปนหัวใจของการ
ิ
ู
เรยนหลักสตรป 2533 จากการตดตามผลการใช้หลักสูตรพบว่า โรงเรียนส่วนใหญ่ทําได้ประมาณ
ี
ี
ิ
ี
ื่
ี
้
ิ
ี
ี่
้
รอยละ 5 โรงเรยนทไม่สามารถดําเนนการได้ ช้แจงว่า มข้อจํากัดในเรองความไม่พรอมของ
บคลากร ขาดข้อมลท้องถ่นและขาดการสนับสนนทางวิชาการ ตลอดจนภาระในการดํารงชวิตของ
ุ
ู
ุ
ิ
ี
บคลากรในท้องถ่นทไม่สามารถเฉลยเวลามาร่วมดําเนินการได้ 7) การนําหลักการของหลักสูตรสู่
ิ
ี่
ุ
ี่
ี่
ั
้
การปฏบัตยังทําไม่ได้ผลตามทวางไว้นอกจากน้มข้อเรยกรองให้ทบทวน ปรบปรงหลักสตรใน 3
ิ
ิ
ู
ี
ี
ุ
ี
้
ู
ู
ื
ี
ั
ประเด็น คอความเหมาะสมของหลักสตรในการพัฒนาความรพ้นฐานสําหรบผู้เรยนในอนาคต
ื
ื่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งพื้นฐานเรอง ภาษา คณิตศาสตร์ การจัดการ และการดํารงความเป็นไทยในสังคม
ั
ี
โลกการประกันความร ความสามารถขั้นพื้นฐานสําหรบนักเรยนทกคน และการส่งเสรมให้เด็กทม ี
้
ิ
ี่
ุ
ู
ู
้
ี
ความร ความสามารถได้พัฒนาเต็มตามศักยภาพการผ่อนคลายข้อกําหนดในชั่วโมงเรยนและวิชา
เพื่อเปดโอกาสให้โรงเรยนทมความพรอมสามารถพัฒนาหลักสตรในระดับโรงเรียนได้เอง ตาม
ี
ี
ี่
ิ
้
ู
ื่
เปาหมายการศกษาขั้นพื้นฐานของหลักสตรทตกลงร่วมกันเงอนไขผลักดันดังกล่าว ทําให้เกิดการ
ี่
ึ
ู
้
ปฏรปหลักสตร
ิ
ู
ู
ี
้
2.1.10 โครงสรางเวลาเรยน
้
หลักสตรแกนกลางการศกษาขั้นพื้นฐานกําหนดกรอบโครงสรางเวลาเรยน ดังน้ ี
ู
ี
ึ
เวลาเรยน
ี
ึ
ึ
ี
้
กลุมสาระการเรยนรู/ ระดับประถมศกษา ระดับมัธยมศกษา ระดับมัธยมศกษา
่
ึ
้
กิจกรรม ตอนตน ตอนปลาย
ป. ๑ ป. ๒ ป. ๓ ป. ๔ ป. ๕ ป. ๖ ม. ๑ ม. ๒ ม. ๓ ม. ๔ – ๖
ี
ุ
กล่มสาระการเรยนร ู ้
ภาษาไทย ๑๒๐ ๑๒๐ ๑๒๐
๒๐๐ ๒๐๐ ๒๐๐ ๑๖๐ ๑๖๐ ๑๖๐ ๒๔๐
(๓ (๓ (๓
