Page 91 - 017

91

ขึ้นอยํางเอกเทศโดยไมํได๎ควบคูํกับคําวําอัลกุรอาน (อัลกิตาบ) จะมีความหมายวํา ความเหมาะสมใน

คําพูด การกระทํา และความเชื่อมั่นพร๎อมกับการวางสิ่งๆ หนึ่งในที่ๆ เหมาะสม (อบู อับดิรเราะหฺ

มาน อับดุลลอฮฺ , 2556: 13) การมีหิกมะฮฺ คือ การมีความประณีตในการงานตํางๆ เป็น การจัด

ตําแหนํงของกิจการตํางๆ ตามสถานะความเหมาะสมของมันและวางในที่ของมัน Sa‘īd ‘Alī al-Qah ฺ

țahniy (1992: 30) กลําววํา ‚ความหมายโดยรวมของหิกมะฮฺ หมายถึง ความถูกต๎องในคําพูดและ

การปฏิบัติ การเชื่อมัน และการวางทุกๆ สิ่งในที่ของมันตามหุกุมและมีความละเอียด สมบูรณ๑ วัลลอ

ฮุอะอฺลัม ด๎วยความหมายดังกลําวนี้ จึงเป็นที่ชัดเจนวําหิกมะฮฺในกา รดะอฮฺวะฮฺสูํอัลลอฮฺ ไมํได๎

จํากัดอยูํเพียงแคํคําพูดที่นุํมนวล หรือการตัรฆีบ การมีความสุขุม อํอนโยน การให๎อภัยเทํานั้น แตํยัง

ความหมายไปถึงการวางความแข็งกร๎าว ความเฉียบขาด ความรุนแรงในที่ของมัน (คือ ถูกต๎อง

เหมาะสมกับสภาพ หรือสถานการณ๑นั้นๆ) ดังที่อัลลอฮฺ ตรัสไว๎วํา

… ۚ

(73 )

ความวํา ‚โอ๎นบี จงตํอสู๎บรรดาผู๎ปฏิเสธศรัทธาและบรรดาผู๎กลับ

กลอกในการศรัทธา (มุนาฟิกีน) และจงเฉียบขาดแกํพวกเขา…‛

(อัตเตาบะฮฺ: 73)

ข.องค๑ประกอบของหิกมะฮฺ

Ibn Qayyim (2001/2: 188) กลําววํา ‚หิกมะฮฺประกอบด๎วยสามสํวน คือ

ความรู๎(อัลอิลมฺ) ความสุขุม (อัลหิลมฺ) และความ ใจเย็น ไมํรีบเรํง (อัลอะนาฮ๑)‛ และมีผู๎ที่กลําววํา
‚เป้าประสงค๑ของหิกมะฮฺ คือ ทุกสิ่งทุกอยํางที่ (คอย) ขัดขวางจากความอวิชชา และ (ชํวย) ป้องกัน

จากสิ่งที่นําเกลียด (Ibn H ฺajar, 1986: 201) จากองค๑ประกอบของหิกมะฮฺทั้งสามประการข๎างต๎น

Sa‘īd ‘Alī al-Qah ฺțahniy (1992: 44) กลําววํา ‚ความรู๎ถือเป็นองค๑ประกอบที่สําคัญที่สุดของหิกมะฮฺ

เป็นสิ่งที่อัลลอฮฺ สั่งใช๎ และวาญิบจะต๎องเรียนรู๎กํอนที่จะปฏิบัติ

อัลลอฮฺ ตรัสไว๎วํา