Page 77 - 017

77

ชีวประวัติของสะลัฟ (บรรพชนรุํนแรก) การวินิจฉัยของบรรดาฟุเกฺาะฮาอฺ (นักนิติศาสตร๑อิสลาม)

และบทเรียนหรือประสบการณ ๑

3.3.2 องค๑ประกอบในการดะอฺวะฮฺ

การดะอฺวะฮฺจะดําเนินขึ้นด๎วยสามประการตํอไปนี้ คือ ดาอีย๑ มัดอูย๑ และเมาฏูอฺ

Muh ฺammad Abū al-Fath ฺ, 1995: 152)

3.3.2.1 ดาอีย๑

1) ความหมายของดาอีย๑

ดาอีย๑ คือ ผู๎ศรัทธาตํออิสลาม และเรียกร๎องเชิญชวน ผู๎คนให๎ศรัทธา ตํออิสลาม

(‘Abd al-Karīm Zaidān, 1976: 357) Muh ฺammad Abū al-al-Fath ฺ (1995: 152) กลําววํา ‚ดาอีย๑
หมายถึง ผู๎ที่เผยแผํอิสลาม และมีความรู๎ในสิ่งที่เผยแผํ และนําไปปฏิบัติจริง‛

2) เสบียงของนักดาอีย๑

Muh ฺammad Șalih ฺ al-‘Uthaimīn (1991: 6-25) กลําววํา ‚เสบียงที่นักดาอีย๑สมควร
มีติตตัวไว๎ มี 6 ประการ คือ

ก. ความรู๎

ข. ความอดทน

ค. การมีหิกมะฮฺ 50

ง. การมีจรรยามารยาทที่ดีงาม

จ. การเข๎าหาผู๎คน

ฉ. การยอมรับความเห็นที่แตกตําง

3) มารยาทและคุณลักษณะของนักดาอีย๑

มารยาทของนักดาอีย๑ มีหลายประการ สํวนหนึ่ง คือ

1.ความบริสุทธิ์ใจตํออัลลอฮฺ

วาญิบสําหรับดาอิยะฮฺในการเป็นผู๎ที่มีความบริสุทธิ์ใจตํออัลลอฮฺ ไมํใชํเพื่อ

50 จะกลําวโดยละเอียดในหัวข๎อแนวทางการดะอฺวะฮฺ หัวข๎อ 2.5.2.1