Page 76 - 017

76

ทํานเราะสูล และเศาะหาบียะฮฺทํานอื่นๆ เชํน การมีสํวนรํวมในการเผยแผํความรู๎การบริจาค

ทรัพย๑สิน การชํวยเหลือตามขอบเขตในสมรภูมิรบ ตามที่ได๎กลําวมาในบทที่ 2 เป็นต๎นได๎ผู๎ถาม

ความเห็นของชัยค๑บินบาซเกี่ยวกับการดะอฺวะฮฺของบรรดาสตร ี ซึ่งทํานได๎ตอบวํา‚สตรีก็เหมือน

บุรุษ ถูกกําหนดให๎มีหน๎าที่เรียกร๎องผู๎คนสูํอัลลอฮฺ และสํงเสริมในสิ่งที่ดีและสั่งห๎ามปรามในสิ่ง

ที่ชั่ว ทั้งนี้เพราะเนื้อหาในกุรอานและ สุนนะฮฺได๎บํงบอกไว๎ และคําพูดของผู๎รู๎ทั้งหลายก็กลําวไว๎

อยํางชัดเจน ดังนั้นสตรีจําเป็นที่จะต๎องเรียกร๎องผู๎คนสูํอัลลอฮฺ และเรียกร๎องในสิ่งที่ดีและสั่ง

ห๎ามในสิ่งชั่วร๎าย โดยการปฏิบัติตามแนวทางจากชารีอะฮฺ เหมือนกับที่บุรุษต๎องปฏิบัติ‛ (อิบนุตัยมิ

ยะฮฺและคณะ, 2555: 26) Ah ฺmad al-‘Atțawiy 1992: 44 กลําววํา ‚เป็นสิ่งวาญิบในการดะอฺวะฮฺ

ี
สูํอัลลอฮฺ ซึ่งคําสั่งดังกลําว เป็นการสั่งใช๎ทั่วไปแกํมุสลิมทุกคนทั้งบุรุษและสตร แตํทั้งนี้การ
ดะอฺวะฮฺ ของบุรุษและสตร ประกอบด๎วยด๎านตํางๆ และสนามการดะอฺวะฮฺที่แตกตํางตามความ
ี
เหมาะสมของสังคมนั้นๆ สิ่งที่เหมาะสมสําหรับบุรุษอาจไมํเหมาะสมสําหรับสตร ี และสิ่งที่

ี
เหมาะสมสําหรับสตร อาจไมํเหมาะสมสําหรับบุรุษก็เป็นได๎‛

2.3 รากฐานในการดะอฺวะฮฺ

Muh ฺammad Abū al-Fath ฺ (1995: 120) กลําววํา ‚รากฐานในการดะอฺวะฮฺ

ครอบคลุมสองประการ คือ หลักฐานและแหลํงที่มาในการดะอฺวะฮฺ และองค๑ประกอบใน

การดะอฺวะฮฺ‛

3.3.1 หลักฐานและแหลํงที่มาในการดะอฺวะฮฺ ได๎แกํ

3.3.1.1 อัลกุรอาน

3.3.1.2 อัสสุนนะฮฺ

3.3.1.3 ชีวประวัติทํานนบี

49
3.3.1.4 ชีวประวัติของคุละฟาอ๑ทั้งสี่
3.3.1.5 อุละมาอ๑และนักดาอีย๑ที่ดํารงอยูํบทแหลํงที่มาข๎างต๎น

สําหรับแหลํงที่มาและสื่อในการดะอฺวะฮฺนั้น ‘Abd al-Karīm Zaidān (2009: 395-

395) กลําววํา แหลํงที่มาของแนวทางและสื่อในการดะอฺวะฮฺ ได๎แกํ อัลกุรอาน อัสสุนนะฮฺ

49 ได๎แกํ ทํานอบูบักรฺ ทํานอุมัรฺ ทํานอุษมาน และทํานอะลี