Page 75 - 017
P. 75

75






                                     104 :



                                     ความวํา ‚…ผู๎ที่ประจักษ๑ ผู๎ที่มา จงเผยแผํความรู๎แกํผู๎ที่ไมํมา‛



                                                                 บันทึกโดย al-Bukhāriy: 104



                                    al-‘Ainiy  2006/3:250 กลําววํา Abū Bakr bin al-Arābiy ได๎กลําวเกี่ยวกับเรื่องนี้

                      วํา ‚การเผยแผํสิ่งที่มาจากทํานนบี  เป็นฟัรฏูกิฟายะฮฺ เมื่อคนใดคนหนึ่งได๎ทําการเผยแผํก็ถือวํา

                      ครอบคลุมคนอื่นๆ  ทั้งหมด สําหรับทํานเราะสูล   เมื่อใดก็ตามที่วะหฺยุและหุกุมได๎ถูกประทาน

                      ลงมา ทํานจะไมํเปิดเผยหรือบอกกลําวให๎แกํผู๎คนทั้งหมด แตํทํานจะบอกกลําวแกํผู๎ที่มาพบทําน

                      เพื่อให๎บอกตํอด๎วยคํากลําวของพวกเขาเองแกํกลุํมชนภายหลังจากพวกเขา จากกลุํมหนึ่งสูํกลุํมหนึ่ง


                       ซึ่งจดจํามาจากทํานเราะสูล    การเผยแผํนั้นเป็นฟัรฏูกิฟายะฮฺ สํวนการรับฟังนั้นเป็นฟัรฏูอีน ‛

                                     สําหรับหุกุมการดะอฺวะฮฺสําหรับสตรีนั้น  Ah ฺmad Abābițīn  1993: 105 กลําววํา

                      ‚และหากการดะอฺวะฮฺเป็นฟัรฏูกิฟายะฮฺ เพียงพอหรือไมํที่การดะอฺวะฮฺจะดําเนินขึ้นโดยบุรุษเทํานั้น


                      หรือจําเป็นที่สตรีต๎องดําเนินภารกิจนี้กับผู๎ที่อยูํ ในครอบครัวของนาง และลูกหลานของนางด๎วย ‛
                      เกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ๎าพิจารณาถึงตัวบทที่กลําวถึงความจําเป็นในการดะอฺวะฮฺ เชํน



                                                                           …



                        จะพบวํา               คําวํา   เป็นคําที่ถูกกลําวถึงทั้งบุรุษและสตร และจากหะดีษที่วํา
                                                                                     ี

                                                                                          ))





                                                                                                 ี
                                     ตัวบทข๎างต๎นไมํได๎เจาะจงถึงชนิดของผู๎ที่ถูกกลําวถึงวําเป็นบุรุษหรือสตร ดังนั้นจึง

                      ชี้ให๎เห็นวําวาญิบสําหรับสตรีในการดะอฺวะฮฺสูํอัลลอฮฺ   สั่งใช๎สูํความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย

                      ในขอบเขตความรับผิดชอบของนาง       เชํน ลูกหลานที่อยูํรอบๆ นาง และสตรีทั่วไป Ah ฺmad

                      Abābițīn, 1993: 111 เมื่อย๎อนดูในประวัติศาสตร๑อิสลาม  จะพบวําบรรดาสตรีได๎มีสํวนรํวม ในการ


                      ดะอฺวะฮฺสูํอัลลอฮฺ  สั่งใช๎สูํความความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย  โดยเฉพาะบรรดาภรรยาของ
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80