Page 81 - 017
P. 81

81






                                    ความวํา ‚จงกลําวเถิด (มุหัมมัด  ) วํา โอ๎มนุษย๑ทั้งหลาย แท๎จริง

                                    ฉันคือเราะสูลของอัลลอฮฺ   มายังพวกทํานทั้งมวล…‛



                                                                                                                            (อัลอะอฺรอฟ: 158)


                        และคําตรัสที่วํา



                                                                                       …



                                      28
                                     (  : )

                                    ความวํา ‚…และเรามิได๎สํงเจ๎ามาเพื่ออื่นใด  เว๎นแตํเป็นผู๎แจ๎งขําวดี

                                    และเป็นผู๎ตักเตือนแกํมนุษย๑ทั้งหลาย‛



                                                                                        (สะบะอฺ: 28)


                      คําตรัสข๎างต๎นเป็นคําตรัสทั่วไปที่โยงถึงมัดอูย๑ โดยไมํได๎รวมผู๎ที่กลําวถึงที่เป็นมุสลิมเทํานั้น

                        การดะอฺวะฮฺสูํอัลลอฮฺ               เป็นการงานที่รวมมนุษย๑ทั่วไปโดยไมํได๎เจาะจงเพศใด


                      เพศหนึ่ง ระดับใดระดับหนึ่ง หรือกลุํมใดกลุํมหนึ่ง ซึ่งอัลกุรอานได๎กลําวถึงมนุษย๑ทั่วไปที่เป็น
                      ลูกหลานนบีอาดัม   ดังนั้นนักดาอีย๑จะต๎องทําความเข๎าใจหลักการทั่วไปในการดะอฺวะฮฺสูํอัลลอฮฺ


                          พร๎อมกับกระตือรือร๎นในการปฏิสัมพันธ๑สําหรับผู๎คนที่มีความสามารถ และไมํเป็นการ

                      บกพรํองหากนักดาอีย๑จะเริ่มต๎นดะอฺวะฮฺกับผู๎ที่เป็นเครือญาติที่ใกล๎ชิดกํอน โดยดะอฺวะฮฺพวกเขา

                      กํอนผู๎อื่นที่อยูํไกลจากเขา มนุษย๑ทุกคนมีสิทธิ์ในการได๎รับการดะอฺวะฮฺ เป็นไปได๎วําผู๎ที่อยูํไกล

                      ไมํได๎มีความเหมาะสมกวําผู๎ที่อยูํใกล๎ แตํทวําผู๎ที่อยูํใกล๎นั้นมีความงํายดายในการดะอฺวะฮฺกวําผู๎ที่

                      อยูํไกลกวํา (‘Abd  al-Karīm  Zaidān, 2009:357) หากมัดอูย๑ของนางเป็นบุรุษ  นางต๎องดะอฺวะฮฺใน

                      ขณะที่สวมหิญาบและหลีกเลี่ยงการอยูํตามลําพังกับบุรุษที่ไมํใชํมะ หฺรอม  ถ๎านางดะอฺวะฮฺกับสตร
                                                                                                         ี
                      เธอต๎องเรียกร๎องพวกหลํอนอยํางชาญฉลาดและต๎องให๎แนํใจวําทัศนะคติ  ทําทางการวางตัวและการ


                      กระทําของเธอนั้นอยูํเหนือข๎อกังขา  แล๎วจะไมํมีใครวิจารณ๑นางหรือตั้งคําถามกับนางวํา  ‚ทําไมเธอ

                      ไมํเริ่มกับตัวเธอเองเสียกํอน ‛ นางต๎องหลีกเลี่ยงเสื้อผ๎าที่จะทําให๎คนออกหําง เธอ และหลีกเลี่ยงฟิต

                      นะฮฺ  ทุกชนิดเชํน การอวดความสวยงามหรือการพูดจาหวานเยิ้ม  เพราะถ๎าเป็นอยํางนี้แล๎ว นางอาจ
   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86