Page 260 - 017
P. 260

260






                      วิทยาการอิสลามนั้นปรากฏใน หลายวิธีปฏิบัติ ได๎แกํ การจัดบรรยายศาสนธรรม การจัดอบรม  การ

                      เรียนการสอน การจําหนํายและแจกสิ่งพิมพ๑อิสลาม การจัดรายการวิทยุ จัดหัลเกาะฮฺหรืออุสเราะฮ


                      และการจัดงานมุลตะกอ (พบปะมุสลิมะฮฺ) ทั้งหมดล๎วนเป็นกิจกรรมที่ทางองค๑กรคิดค๎นขึ้นเพื่อให๎

                      มัดอูย๑หรือผู๎ที่เป็นกลุํมเป้าหมายในการดะอฺวะฮฺได๎รับความรู๎ ความเข๎าใจในคําสอนของอิสลามอัน

                      เป็นแนวทางในการดําเนินชีวิต ทั้งหมดที่กลําวมาเป็นกิจกรรมที่มุสลิมะฮฺดําเนินการเองทั้งหมด ซึ่ง

                      กิจกรรมที่จัดขึ้นเพื่อดะอฺวะฮฺผู๎คนสูํอัลลอฮฺ    จําเป็นจะต๎องวางแผน มีการเตรียมการ เพื่อให๎งาน

                      ออกมามีประสิทธิภาพ ดังที่ Ah ฺmad  Abū  Zaid (1994:  107) กลําววํา ‚การดะอฺวะฮฺสูํอัลลอฮฺ

                                                                                                   ํ
                      ไมํใชํการงานที่ทําอยํางสุํมสี่สุํมห๎า โดยไมํมีการจัดลําดับ จัดระเบียบ หรือการวางแผน  แตการดะอฺ
                      วะฮฺเป็นการงานที่มีความสําคัญเป็นอยํางมาก ซึ่งจําเป็นต๎องอาศัยวิธีการและสื่อในการดะอฺวะฮฺ เพื่อ

                      ปฏิบัติหน๎าที่นี้ และเพื่อบรรลุสูํเป้าหมายของการดะอฺวะฮฺ‛

                        การจัดบรรยายศาสนธรรมเป็นวิธีการให๎ความรู๎ ซึ่งอยูํในแผนการดําเนินงาน


                      องค๑กรมุสลิมะฮฺสํวนใหญํทั้งในสามจังหวัดชายแดนภาคใต๎และกรุงเทพมหานคร ทั้งที่จัดเป็น

                      ประจําทุกเดือน หรือจัดเป็นชํวงๆ เชํน สามเดือนครั้ง หรือสองถึงสี่เดือนตํอครั้ง  ผู๎วิจัยมีความเห็น

                      วํา การจัดบรรยายธรรมเป็นรูปแบบเผยแผํความรู๎ที่ผู๎ฟังได๎ความรู๎คํอนข๎างมาก เพราะการจัดบรรยาย

                      แตํลํะครั้งไมํใชํแคํ ครึ่งชั่วโมง  หรือน๎อยกวําหนึ่งชั่วโมง ดังที่ผู๎ให๎ ข๎อมูล (ราณี, 2556) กลําววํา ‚จัด

                      ทุกวันเสาร๑สุดท๎ายของเดือน เวลา  10.00-12.00‛ การบรรยายธรรมเป็นเป็นวิธีการที่สามารถให๎

                      ความรู๎ได๎มากก็จริง แตํหากมีสิ่งที่ชํวยเสริมให๎การบรรยายมีความนําสนใจ ก็จะทําให๎เพิ่มอรรถรส

                      ในการับฟังมากขึ้น ดังที่ผู๎ให๎ข๎อมูล  (ราณี, 2556) กลําววํา ‚เหมือนตัวเองทํางานราชการเรามีโอกาส

                      ไปรู๎เห็นเวลาเขาประชุม เวลาไปประชุมของสมาคมโรคติดเชื้อ ก็จะมีหมอขึ้นไปบนเวทีพูดเรื่องเชื้อ

                                    ๑
                      มีมอเดอรเรเตอร (ผู๎ดําเนินรายการหรือพิธีกร)  ก็นั่งแล๎วคิดวําทําไมํเราไปประยุกต๑ใช๎กับงานศาสนา

                      จริงๆ ทําได๎นํะ แทนที่จะนั่งบรรยายปากเปลํา มันไมํเกิดแรงจูงใจ ‛ แตํกระนั้นก็ตามการใช๎สื่อหรือ

                      เทคโนโลยีเข๎ามาชํวยก็มีข๎อจํากัดในบางสถานที่ เชํน ในหมูํบ๎าน จึงทําให๎การบรรยายยังคงรูป

                      แบบเดิมไว๎ ไมํได๎ ใช๎สื่อหรือเทคโนโลยีใดๆ เข๎ามาชํวย ดังที่ผู๎ให๎ข๎อมูล ( สะตีมะ,  2556) กลําววํา

                      ‚บางที่การไปให๎ความรู๎มุสลิมะฮฺในบางครั้ง สถานที่ก็ไมํพร๎อมที่จะใช๎เทคโนโลยีได๎ เชํน ถ๎าเราไป

                      สอนที่ชุมชน เราก็เลยต๎องสอนแบบเดิมๆ   จริงๆ เทคโนโลยีเป็นสิ่งที่จําเป็นมากทําให๎การดะอฺวะฮฺ

                      ไปได๎เร็วขึ้น กลุํมเป้าหมายได๎รับความรู๎เร็วขึ้น สอดคล๎องกับปัจจุบัน  ‛  ถึงแม๎การใช๎สื่อหรือ
   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265