Page 249 - 017
P. 249

249






                      อยํางลึกซึ้งและตระหนักถึงหน๎าที่ในการดะอฺวะฮฺ จะต๎องทําการดะอฺวะฮฺผู๎คนสูํอัลลอฮฺ    ดังที่

                      ผู๎ให๎ข๎อมูล (สุวรรณา, 2556) กลําววํา ‚…ทุกคนที่ได๎รับรู๎อิสลามมาอยํางถูกต๎องแล๎ว จําเป็นจะต๎อง


                      กระจายให๎กับผู๎อื่นอีกด๎วย‛ สอดคล๎องกับ อิบนุตัยมิยะฮฺและคณะ (2555: 26) กลําววํา ‚มุสลิมทุกคน

                      ต๎องทําการดะอฺวะฮฺผํานชีวิตแหํงอิสลามทั้งในระดับปัจเจกบุคคล  ระดับครอบครัว และระดับ

                      ชุมชน‛  และสอดคล๎องกับผลการศึกษาของ  ฟาตีมะฮฺ อับดุลเศาะมัด มะแซ ( 2545: บทคัดยํอ) ที่วํา

                      ‚การดะอฺวะฮฺสูํอิสลามนั้นคือสิ่งหนึ่ง  ที่เป็นหน๎าที่สําหรับมุสลิมทุกคนที่มีความรู๎ ประสบการณ๑ ใน

                      การที่จะทําให๎สังคมมุสลิมมีความเข๎มแข็ง ตรงตามกิตาบุลลอฮฺ (อัลกุรอาน) และสุนนะฮฺของทําน

                      เราะสูล‛

                        งานดะอฺวะฮฺเป็นสิ่งที่อัลลอฮฺ               ทรงสั่งใช๎และสํงเสริมทั้งบุรุษและสตรี ซึ่ง

                      บรรดาผู๎ศรัทธาชายและหญิงนั้นตํางจะต๎องเป็นผู๎ชํวยเหลือเกื้อกูลในเรื่องที่เป็นความดี ดังที่อัลลอฮฺ

                          ตรัสไว๎วํา



                                    ۚ                            ۖ


                                                                                 ۖ



                                      2


                                    ความวํา  ‚…และพวก เจ๎าจงชํวยเหลือกันในสิ่งที่เป็นคุณธรรม

                                    และความยําเกรง และจงอยําชํวยกันในสิ่งที่เป็นบาป และเป็น

                                    ศัตรูกันและพึงกลัวเกรงอัลลอฮฺ    เถิด แท๎จริงอัลลอฮฺ   นั้น


                                    เป็นผู๎ทรงรุนแรงในการลงโทษ‛


                                                                              (อัลมาอิดะฮฺ: 2)


                                    ในประวัติอิสลามครั้นเมื่อนบีมุหัมมัด    ได๎ประกาศเผยแผํอิสลามในชํวงแรกๆ

                      บรรดาอุมมะฮาตอัลมุอ๑มินีน เป็นผู๎ที่มีสํวนรํวมในการเผยแผํอิสลามหลายๆ ด๎าน เชํน เรื่องของการ

                      เสริมสร๎างกําลังใจ การให๎คําปรึกษา การชํวยเหลือในด๎านทรัพย๑สิน การดูแลบุตรหลานและ


                      บ๎านเรือนของทํานบี    เป็นต๎น ดังที่ Ah ฺmad Abābițīn (1933: 130) กลําววํา ‚และบรรดามุสลิมะฮฺ

                       ได๎มีสํวนรํวม ในการดะอฺวะฮฺ ตั้งแตํเริ่มแรกที่รัศมีแหํงอิสลามได๎บังเกิดขึ้น ‛  ครั้นเมื่อมีการ
   244   245   246   247   248   249   250   251   252   253   254